Ýlk þiddetle tanýþmam ilkokul dördüncü sýnýfa rastladý. Akþam olmuþ, yamak yenmiþ, o tatlý aile sohbetleri baþlamýþtý. Televizyon gibi bir oyunbozan olmadýðýndan o zamanlar aileler birbirleri ile sohbet ederlerdi. Anýmsýyorum, komþu, komþu dolaþýp, þiir antolojilerini toplar, sohbet aralarýnda ezberlediðimiz þiirleri okurduk. Ýþte bu sohbetlerin baþladýðý sýrada annem, babam'a hiç ders çalýþmadýðýmý ve bütün gün haylazlýk yaptýðýmý söyledi.

Babam evin tek hakimi, en son yargý mercii. Tir, tir titriyorum. Annem'e kýsýk gözlerle, diþimi sýkarak, "Ne yaptýn?" gibilerinden kýzgýnlýk ifadelerimi iletiyorum. Tam o sýrada babamýn:
- "Çabuk matematik kitabýný getir!" kükremesi ile kendime geliyorum.

Ders çalýþma senaryosunu yolda yazmýþtým bile.

Babam, Teknik Üniversite mezunu ve yüksek bürokrat. Benim teklememe dahi tahammülü yok. Sonu belli bir maceranýn baþlangýcýndayým.

Büyük camlý masamýzýn baþýna geldiðimde, babamý hazýr buldum. Misfirler gelene kadar beklemeye tahammülü yoktu. Bense, elimden geldiðince aðýr hareketlerle vakit kazanmaya çalýþarak problemi okumaya baþlýyorum. Okudum ama boþuna! Hiç bir þey anlamýyorum, meþhur havuz problemi. Zira aklým mücadelenin sonunda. Babam otoriter bir tonda:
- Þimdi anlat bakalým!
Yarým yamalak problemi tekrarlýyorum.
- Ee! Neymiþ? Söyle bakalým ilk ne yapacaksýn?
- ??
- Ee!
Film zaten kopmuþ, kýsýk bir sesle:
- Toplayacaðým, diye fýsýldýyorum.
- Neyi?, diye sert bir yanýt...
- Eyvah diyorum içimden, yanlýþ oldu... bir ümit,
- Çarpacaðým, diye feryat ediyorum.
Baþýma küçük bir fiske ile vurarak:
- Okusana bir daha! Kemiklerini kýrmayayým!, diye kükrüyor. Tam o sýrada göz pýnarlarýmdan fýþkýran sývý kütlesi yuvarlanýp sayfanýn ortasýna düþüyor.
- Konuþsana oðlum!, diye sert bir ültümatom alýyorum.
- Neyi neyle çarpacaksýn?
- Be.. be.. beþi.
- Hangi beþi?
Aman allahým! Biraz evvel bir beþ rakamý vardý, nereye kayboldu? Yaþlar artýk daha sýk geliyor, deðil beþi, problemi göremiyorum.
- Anlat þunu br daha, diye yineliyor babam.
- Ha.. ha.. havuz..a
- Ne olmuþ havuza?
- Da.. dakika.. da.. be.. beþ...
- Oðlum! Güzel evladým! Anlatsana be, ne olmuþ havuza?

Artýk ayrý lisanlarý konuþuyoruz. Birbirimizi anlamamýza olanak yok. Babam hiddetle masaya bir yumruk atýyor. Gürültü aniden sessizliðe bürünüyor. Ben nefesimi tutuyorum. Babam yavaþça örtüyü sýyýrýyor, aman allahým! Büyük masa camý kýrýlmýþ. Benim tavanda ne iþim var? Aaa! Þimdi de babam! Bir tavan... Bir babam... Rüyadayým herhalde? Tavanýn beyazlýðýný görünce rahatlýyorum. Senaryonun sonu geldi. Kurtuldum!

Ben çocuðumu dövmeyeceðim. Gecenin ana fikri bu.