sýnýr boylarýnda kefilsiz verilen borçlar
gece ayazýnda ikindiden kalma intiharlar
kiminin cebinde dakiktir eli
elmanýn yarýsý kurdundur
kainatýn dünyaya özentisi gibi
aþktý yaþanýr bencil bir keyifte
suyun aramýza girdiði...

asfalttý denize açýlan yollar
koyu bir gölgenin peþinde dört nala
kayboldular, kayboldular...

þuursuzca ölçülüyor depremin tuzu
kardeþçe yeniliyorlar mermer iltihaplara
ayrýlýðýn adý bile korkuttu
temiz kaðýtlara atýlan imzalarý
uzun uzun düþündüler ninelerinin
neydi bekledikleri yýllar yýlý...

kefen bol gelir o denli kýsadýr
yaþamaya çalýþtýðýmýz
vurduk alnýna ve ensesine mektuplarýn
karakol yolunda acý hissettik
belkiler geçti aramýzdan
kelime kurmaktaydý þairler, tükendik

betimsiz hasýl oldu karakalem
ruhlarý þad olsun ay yolunda
kimimiz kibirlendik kibritçil
yandýk yandýk söndük o asfaltta
yunduðumuz, acýmýz, her þeyimiz bitti
ýrmak boylarýndan mayýn tarlasýna...

üç yapraðýný da kopardým yoncanýn
tarihi bile eskitti rüzgarýn götürdükleri
bekledik veresiye defterimizde yaranýn
kabuk tuttuðu ikindileri
     bizden geriye ne kalýrsa yakýlsýn!