Vatan sevgisi,mukaddes ve muazzez duygularýn en baþta gelenidir þüphesiz!...
     Onun içindir ki Resul-i Ekrem Efendimiz: “Vatan sevgisi imandandýr” buyurmuþtur.
     Demek ki vataný samimi duygularla sevmek ve uðrunda türlü fedakârlýklarda bulunmak imanýn alâmetlerindendir.
     Ne mutlu bu hissi samimiyetle yaþayanlara!...
     Çanakkale’de vatan uðruna topraðýn kara baðrýna düþenler,bu bahtiyarlýða kavuþan müstesna þahsiyetlerdir.
     Onun için Akif,onlarý yere göðe sýðdýramaz.
     En sonunda bu büyük vatan evlâtlarýna þu müjdeyi verir:
     “Ey þehîd oðlu þehîd,isteme benden makber,
     Sana âðuþunu açmýþ duruyor Peygamber…”
     Onlar da bu müjdeye mahzar olmak için en kýymetli varlýklarý olan canlarýný vermediler mi?
     Onlarla daima övünüyoruz.
     Tarihimizde vatan sevgisinin en üstün numûnelerini gösteren nice kahramanlar vardýr.
     Bunlarýn isimlerini saymaya kalksak ciltler dolusu eser vücuda getirmemiz gerekir.
     Fakat bazý isimler vardýr ki bunlar diðerlerine nazaran temayüz etmiþlerdir.
     Bu isimlerin baþýnda da genç ve dinamik Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk gelmektedir.
     O ki vatanýn kapkaranlýk günlerinde bütün riskleri göze alarak çetin ve çileli bir yola girmiþtir.
     Bu yoldaki bütün engelleri sabýrla ve azimle bir bir geçmesini bilmiþtir.
     Sonunda bir vatan sevdalýsý olarak milletinin gönlünde görkemli bir taht kurmuþtur.
     Bu millet,kendisine hizmet edenleri bilir,unutmaz.
     Nitekim tarih boyunca unutmamýþtýr da!...
     Atatürk,yaptýðý iþlerle her geçen gün milletinin gönlünde,bir kar topunun koca çið kütlelerine dönüþmesi gibi büyümüþtür.
     Çünkü o,vatan sevgisini kalbinin derinliklerinde hissederek gücünü ve cesaretini bu sevgiden almýþtýr.Onun bu husustaki vecizeleri, bu tezimizi daha da güçlendirecektir:
     “Þahsýnýza ait bir buluþun baþkalarý tarafýndan kullanýlmasýndan ve mesut neticelerinin isminize deðil,mensup olduðunuz cemiyete ve millete mal edilmesinden endiþeniz olmasýn.Millet bunun kadrini bilir.Millet sevgisi kadar büyük mükâfat yoktur.
     Ýstiklâl Harbi’nde benim de milletime ettiðim bir takým hizmetler olmuþtur zannederim.Fakat bunlardan hiçbirini kendime mal etmedim.Yapýlanýn hepsi milletin eseridir,dedim.Aranacak olursa,doðrusu da budur.
     Mâzide sayýsýz medeniyet kurmuþ bir ýrkýn ve milletin çocuklarý olduðumuzu ispat etmek için yapmamýz lâzým gelen þeylerin hepsini yaptýðýmýzý ileri süremeyiz.Bugüne ve yarýna býrakýlmýþ daha birçok büyük iþlerimiz vardýr.Ýlmî çalýþmalar da bunlar arasýndadýr.Beni seven arkadaþlarýma tavsiyem þudur:
     Þahsýmýz için deðil,fakat mensup olduðumuz millet için el birliðiyle çalýþalým;çalýþmalarýn en yükseði budur.”
     Atatürk’ün bu prensibi lâfta kalmamýþtýr.
     Yaptýðý her iþte bunu ölçü olarak kabul etmiþtir.
     Baþarýnýn ve ülke kalkýnmasýnýn bundan daha tesirli bir reçetesi var mýdýr?
     Sanmýyorum!...Üstelik millet için çalýþýrken sonuçta kendimiz için de çalýþmýþ oluyoruz.
     Çünkü külfeti de,nimeti de beraber sýrtlýyoruz.
     Yurdunu canýndan aziz bilen Atatürk’ün içinde büyüttüðü vatan sevgisine bugün,dünden daha çok muhtacýz.
     
     e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com