Bana niye o kadar anlamlý bakýyorsun? Bana baktýðýný her gördüðümde, hakkýmda derin þeyler düþündüðünü hissediyorum, bu ürkütüyor beni... Beni çözmeye çalýþýyor gibisin. Aklýmdan geçenleri mi okuyorsun? Duygularýmý anlama diye kaçýrýyorum gözlerimi senden. Baþka biriyle konuþurken izliyorum seni. Aklýn hep bendeymiþ gibi ilgisizce konuþuyorsun karþýndakiyle...
Yasaklara duyduðum ilgi mi çekiyor beni sana doðru?... Seni düþünmeden edemiyorum. Seninle ilgili hayaller kuruyorum durmaksýzýn. En çok da sana sarýlýp uyumak istiyorum, kokunu duyarak uyumak...
Bana dopdolu bakan gözlerinin derinliklerine inemiyorum. O gece, o þiiri okurken yanýmýzdakilere aldýrmadan gözlerini bana kilitledin. Bense bakmak istediðim halde bakamadým. Senin kadar cesaretli olamadým, olamazdým... Beni seven bir yüreði incitmek doðru olur muydu sence?

*****
Uzak durmalýyým senden... Yoksa yýpranacak, acý çekeceksin... benim yüreðim dayanmaz buna... Bana duyduðu aþkýn bencilliðine sýðýnýp kimbilir ne çok acýttý seni? Hangi sözlerle kopardý seni benden? Keþke hislerini anlamalarýna izin vermeseydin. Keþke o þiiri okurken öyle bakmasaydýn bana... O seni benden uzak durman konusunda uyarýrken, hiçbirþey söylemeksizin gözyaþý dökmüþsün. Ýþte bunu öðrendiðimde içimden daðlar yýkýldý... gözyaþlarýný gözyaþlarýma katýp aðladým... yüreðim aðladý...
Uzak dur benden, yaklaþma! Ama yine de vazgeçme benden... uzaktan sev sende benim gibi... Yoksa ikimizide kanatýrlar.
Ýçime öyle bir ateþ düþürdün ki! Sana duyduðum sevgiyi daha ne kadar saklayacaðým içimde bilmiyorum. Sesini sesimle, seni kendimle bütünleyip aþký yaþýyorum. Seni sensiz yaþýyorum. Ve bu acýya boðuyor beni. Gizemine, bilinmezliðine, gözlerindeki ýþýða tutuldum. Niye bu kadar uzaksýn bana ve niye içimde bu kadar sýcaksýn? Bu sevginin de bir bedeli var elbet. Senin için, bu sevgi adýna bütün bedelleri ödemeye hazýrým da sen bilmiyorsun bunu... ve hiç bilmeyecek, seni sevdiðimi öðrenmeyeceksin. Yokluðunda seveceðim seni... Aramýzdaki yasaklar ve engeller seni sevmeme engel olabilir mi sanýyorsun? Yanýlýyorsun...
Bu aþkta hiçbir umut olmasa bile seni sevmekten vazgeçmeyeceðim...

*****
Ne çok ihtiyacým var sana bir bilsen! Gözlerindeki ýþýða ne çok ihtiyacým var. Ama yoksun... Hiç olmayacaksýn...
Sana ulaþmak için hiç çaba harcamýyorum. Harcamalý mýyým? Bilmiyorum. Eðer sana ulaþýrsam bütün büyü bozulacakmýþ gibi geliyor. Ýçimdeki sevgi kanatlanýp uçacakmýþ gibi...
Birine ihtiyaç duyduðumda hepsen geliyorsun aklýma. Oysa hiçbirþey yaþamadým seninle. Ama hissettim seni, bakýþlarýný içime hapsettim. Seni düþünüp, özlediðimden haberin bile yok. Uzaktaki sevgili, ulaþýlmayan aþksýn. Niye bu kadar özel anlamlar yükledim sana? Bana bu kadar uzakken bile nasýl acýtabiliyorsun içimi? Seninle hiçbirþey yaþamamýþken nasýl özlüyorum senli anlarý? Herþeye raðmen içimdeki sýcaklýðýný yitirmek istemiyorum.
Bilinmezlikler ülkesinin, ulaþýlmaz sevgilisi sana ihtiyacým var...

*****
Bugün ilk defa seni yüreðimden söküp atmak istedim Majör. Cesaretsizliðimin, korkularýmýn, umutsuzluðumun ismi oldun. Gitgide kopuyorum kendimden. Giderek artýyor sana duyduðum tutku...Ve bu beni çok korkutuyor , anlýyor musun? Hayatýmýn merkezi haline geldin. Üstelik bunu bilmiyorsun bile. Anlamsýzlýklarla dolu olan hayatýmýn içinde anlamý olan bir sen varsýn...
******
Günlerden sonra sesini duydum bugün... O sýcak, büyülü sesini... Þimdi ellerimde papatya kokusu sana yazýyorum...
Yine þiirler okusan bana büyülü sesinle... Aramýzdaki o insanlar olmasa yanýmýzda, korkmadan bakabilsem sana senin baktýðýn gibi...
Sesin ýþýk saçtý dünyama...

*****
Seni düþünmeye ve yazmaya devam ediyorum. Hiç çýkmamacasýna girdin aklýma, yüreðime, içime... Bilinmezliklerde yaþanan bu aþk yine bilinmezliklerde yitip gidecek mi? Bana uzak olsan da, içimde hissediyorum seni. Ýþte bu yüzden yaþanan en temiz, en gerçek aþksýn. Uzaklýklarda yaþanan en güzel aþk...

*****
Asýrlar olmuþtu sanki seni görmeyeli... Bugün karþýmdaydýn, ama gözlerindeki ýþýðý yakalayamadým... Yine bakamadým güzel gözlerine... Salona girdiðini gördüðümde hýzla çarpmaya baþladý yüreðim... Masada olmadýðýn zamanlarda uzaktan izleyip durdum seni... Arkadaþlarýnla konuþuyordun ve yüzünü çevirip bir kere bile bakmadýn bana... Sana hediye etmek için Ahmet Arif’in þiir kasetini almýþtým yanýma... veremedim... O kasetin içinde çok özel bir þiir vardý... Gözlerime kilitlenerek okuduðun þiir...

******
Bu aþký içimde daha ne kadar yaþatacaðým bilinmez... Belki de hep ulaþýlmazým olarak kalacaksýn... Benim cesaretsizliðim bu sevgiyi yarýnlara erteleyip duruyor. Hayatýma giren her erkeði seninle aldatacaðým... Suçlu ve ezik hissediyorum kendimi. Hiçliðin denizinde boðuluyorum...