“Dünyada en akýllý insan kimdir?” diye bir soru sorulsa,inanýyorum ki pek çoðumuz : “Çok çalýþarak geleceðini garanti altýna alan ve çoluk çocuðuna iyi bir miras býrakandýr.” diye cevap veririz…Veya bu manaya gelen deðiþik cevaplar…Oysa durum hiç de öyle deðildir.Dünya için çalýþan,uhrevî hayatý çok uzaklarda görenler muhakkak ki büyük bir çýkmazýn eþiðindedirler.Zira Resulullah Efendimize yukarýdaki sual sorulduðunda hiç tereddüt etmeden þu cevabý vermiþlerdir: “ Müminlerin en akýllýsý ölümü en çok hatýrlayandýr ve ölümden sonrasý için en iyi hazýrlýðý yapandýr.Ýþte bunlar en akýllý kimselerdir.”
Biz insanlar ya çok cesuruz, ya da biraz deli dolu!..Rabbimiz ýsrarla “Her nefis ölümü tadacaktýr”(Enbiya s.35.Ayet) diyor.Bizler bu kat’i fermana raðmen gündelik iþlerle zamaný,bir deðirmenin tahýlý öðüttüðü gibi öðütüyoruz.Ýnsanlýk tarihinde ölümden kaçabilen veya ölümü öldürebilen bir cengâver çýkmamýþtýr.Ölümle boy ölçüþmeyi bir kenara býrakýn,bir kýsým hastalýklarla da boy ölçüþememiþlerdir.Ecel vakti gelince,bu zamaný hiç kimse ne bir dakika öne,ne bir dakika geriye alabilmiþtir..Dünyanýn neresinde olursanýz olun,ölüm sizi aðýna düþürecektir.Çaðýn üstün teknolojisinin önlem alamadýðý tek hakikattir ölüm!..Oysa buna raðmen insan,hiç ölmeyecekmiþ gibi dünya için çalýþýr.Oysa en kârlý ticaret,yarýn ölecekmiþ gibi ahirete çalýþmaktýr.
Ýnsanlarda ebedî yaþama arzusu hat safhadadýr.Bu aslýnda ahiretin varlýðýna bir iþarettir.Yüce Rabbimiz,bütün duygularýn tatmini için sebepler yaratmýþtýr.Ýnsana ebedîlik hissi veren bir Yaratýcý’nýn ebedî bir sýðýnak olan ahireti yaratmamasý düþünülemez.Çünkü tatmin edilemeyen bir duygunun varlýðý (haþa) abes olurdu.
Ölümden kaçmak,onun bize ulaþmasýna engel teþkil etmez.Kendinizi dünyevî mahbûplarla oyalamakla ölümü unutacaðýnýzý mý sanýyorsunuz?Aklýnýzdan kovmaya çalýþtýðýnýz o ölüm asla sizi unutmayacaktýr.Azrail adlý o mübarek melek,günün birinde yakanýza yapýþarak ilâhî emaneti alýp,sahibine geri götürecektir.Böylelikle manen tebdil-i mekân etmiþ olacaksýnýz.Bu hususta yüce Allah’ýn þu ayeti o büyük hakikati tüm çýplaklýðýyla bütün insanlara,özellikle inkârcýlarýn yüzlerine vurmaktadýr: “(Ey Resulüm! Onlara) de ki:-Haberiniz olsun,o kaçýp durduðunuz ölüm muhakkak gelip size kavuþacaktýr.Sonra,hem gizliyi,hem aþikârý bilen Allah’a döndürüleceksiniz de o size neler yaptýðýnýzý haber verecektir.(buna göre sizi cezalandýracaktýr.)(Cuma s.8.Ayet)
Hayat aslýnda bir rüzgârýn esip geçmesi kadar kýsa bir zaman dilimidir.Göz açýp kapayýncaya kadar gelip geçiyor.Sevgili annem “Sayýlý gün çabuk geçer oðlum!” derdi.Bunu þimdi daha iyi anlýyorum.Bazý þeylerin farkýna varabilmek için zamana ihtiyaç vardýr.
Ölüm,hayatý tazelemektir aslýnda!..Yeni doðanlar,ölenlerin yerini alarak hayata bambaþka bir renk ve dinamizm katýyorlar.Þevket RADO,aþaðýdaki þiirinde hayatý bir sinemaya benzeterek þöyle diyor:
“Güneþ yine doðacak tepelerden
Bu gökyüzü yine mavi kalacak
Þarkýlar yükselecek bahçelerden
Ne çare ki giden gitmiþ olacak.

Gerek yoktur aðlayýp sýzlamaya
Ýzin yoktur düzeni kýnamaya
Baþkalarý gelecek sinemaya
Bizim için film bitmiþ olacak.”

e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com