Aç gözlü olmayýp hýrs göstermemeye,kýsmetinden fazlasýna göz dikmemeye kanaat diyoruz.Helâl ile yetinip haramý reddedene,az þeyi de olsa kýsmetine razý olana “kanaatkâr” ismini veriyoruz.Ýnsanoðlu çok tamahkârdýr.Ne kadar çok serveti olsa,o kadar daha fazla ister.Böyle düþünenler,ebediyyen dünyada kalacaklarýný sanýrlar.Dünyayý bir araç deðil,bir amaç olarak görürler.Bir yolculuða çýktýðýmýzda,gideceðimiz yerde ne kadar kalacaksak o kadar azýk alýrýz.Ýnsan dünya denen bu fâni âlemde belli ki çok uzun bir süre kalmayacaktýr.Oysa ahiret,bizlerin sonsuza dek kalacaðý bir mekândýr.Akýllý olan kiþi,bunu düþünerek asýl yatýrýmýný oraya yapar.
     Bilindiði gibi rýzký veren Allah’týr.Gökte uçan kuþtan,denizde yüzen balýða kadar yaratýlan varlýklarýn tamamýný Allah doyuruyor.Özellikle hayvanlarýn çoðunun rýzkýný ayaðýna getiriyor.Çünkü onun 99 sýfatýndan birisi de “Rezzak” týr.O,bu sýfatýn gereðini fazlasýyla yerine getiriyor.Üstelik bunu yaparken,inanan ve inanmayanlarý bir ayýrýma tabi tutmuyor.Çünkü “Rahman” sýfatý bunu gerektiriyor.Fakat ahirette sadece kulluðu kusursuz ifa edenleri rýzýklandýracaktýr.Bunda da düþünenler için büyük hikmetler vardýr.Ýlâhî adalet muhakkak tecelli edecektir.Tabiki herkes yaptýðýnýn karþýlýðýný görecektir.
     Ashab,Ýslâmiyeti daha geniþ kitlelere yaymak için gece gündüz çalýþýp çýrpýnmýþtýr.Açlýða ve susuzluða tahammül etmiþlerdir.Su ve hurma ile günlerce yarý aç yarý tok kalmaya razý olmuþlardýr.Müslümanlarýn reisi olan Resulullah bile çok kere su ve hurma ile günlerce iktifa etmiþlerdir.Bir günlük yiyeceði zenginlik olarak addetmiþlerdir.Peygamberimizin elinde ne varsa fakirlere daðýtmýþtýr.Onlar geleceðe dönük maddî servetler biriktirmemiþlerdir.Bizim olan yaþanan andýr.Çünkü kiþinin yarýn yaþayacaðýna dair hiçbir garantisi yoktur.Oysa günümüz insaný,býrakýn kendi ihtiyaçlarýný düþünmeyi,yedi ceddinin geleceðe dönük maiþetini hazýrlamayý zaruret olarak görmektedir.Resulullah kanaatkârlýkla ilgili olarak þöyle buyurmuþtur:
     “Asýl zenginlik malýn çokluðu deðil,kalp zenginliðidir.”
     “Müslüman olup yetecek kadar malý olan ve Allah’ýn verdiðine kanaat eden kimse felâh bulmuþtur.”
     “Eðer Ademoðlunun iki vadi dolusu altýný olsaydý,muhakkak üçüncü bir vadiyi daha talep edecekti.Ademoðlunun karnýný ancak toprak doldurur.”
     “Ne mutlu o kimseye ki Ýslâm’a hidayet olunmuþ,geçimine yetecek kadar kendisine(kazanç) verilmiþ ve kendisi de buna kanaat etmiþtir.”
     “Kanaat bitmez tükenmez bir hazinedir.”
     “Kanaatkâr olan insan,her iki dünyada da bahtiyar olur.Açlýðý ve susuzluðu kendisine dert etmez.Rabbinden,taatle ve þükürle ister.Elindekini idareli kullanýr;israftan kaçýnýr.Dünyada en büyük zenginlik kanaat sahibi olmaktýr.Bu nimete mâlik olmayanlarýn nefsi asla tatmin olmaz.Bolluk içerisinde kýtlýk yaþarlar.
     Kanaatkârlýðý tembellikle karýþtýrmamak gerekir.Aþaðý yatarak,çoluk çocuðunu aç býrakmak kanaatkârlýk deðildir.Rýzkýmýzý aramak zorundayýz.Miskin miskin aþaðý yatmayacaðýz.Allah herkese çalýþtýðý kadar rýzýk verir.Sebepleri gözardý etmemeliyiz.Dünya iþleriyle ukba iþlerini dengeli yürütmeliyiz.Hiçbirini ihmal etmemeliyiz.Müslüman zengin olmaz diye bir hüküm yoktur.Mümin,elindeki varlýðý,müslüman kardeþleriyle paylaþýr.Zira Resulullah’ýn dediði gibi: “Komþusu açken tok gezen bizden deðildir.”
     Dünya malýna aþýrý muhabbet duyanlar ziyandadýr.Allah’ýn taksimatýna rýza göstermeliyiz.Zekât müessesesini hakkýyla çalýþtýrýrsak hiç kimse darda kalmaz.Rabbim bizi kanaatkâr kullarýnýn zümresine ilhak eylesin.

     e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com