Doðum,yaþam ve ölüm!...Kýsa da olsa,uzun da olsa herkesin hayatýnýn hulâsasý bu deðil midir?Ýnsan soyundan bâki kalan olmuþ mudur bu fani âlemde?Hani bin yýl yaþayan ceddimiz?Bir yýl da olsa, bin yýl da olsa sayýlý gün deðil mi!..Gelir geçer;dünya bir han, konan göçer.
     Halkýmýzýn gören gözü, iþiten kulaðý,söyleyen dili olan Veysel, dünyayý ne veciz bir ifadeyle dile getirmiþtir: “Ýki kapýlý bir handa gidiyorum gündüz gece!...”
     Öyle deðil mi? Birinci kapý doðumla beraber açýlýyor.Yediden yetmiþe herkesin yüzünden gülücükler daðýlýyor etrafa.. Muþtular saçýlýyor arzdan arþa!...Sonra…Bildiðiniz gibi çilelere gebe bir ömür!...Öyleki tuzaklarla dolu…Sýrr-ý imtihan!..Aklýnýzýn alamayacaðý kadar zor…Çetin olduðu kadar da üstün mükâfatlarla bezenmiþ.Öyle zor bir yolculuk ki!...Bir büyük maraton…Geri dönüþü olmayan bir yol;yol deðil,sanki dört bir yaný dikenli tellerle çevrilmiþ bir ölüm kalým dehlizi.Tepemizden akan ter ayak uçlarýmýzdan topraða süzülür.
     Susamýþsýnýz kana kana!…Karþýnýzda bir çift oluk…Üstad’ýn deyimiyle birinden nur akar ,ötekinden kir!..Nur suretinde kir ,kir suretinde nur…Nefsimize nur görünen hakikatte kir;kir görünense bir o kadar nur!..Basiret gerek nuru kirden,kiri nurdan ayýrmak için!...Ýman nuruyla cilalanmýþ bir basiret…Perde arkasýndakini gören göz!..
     Göz vardýr görünmeyen âlemleri yakýnlaþtýran…Göz vardýr bir karýþ önünü göremeyen…Ya hakikati gören bir göz,ya elinden tutup sahil-i selâmete götüren bir kýlavuz…Üçüncüsü mü!...Ne olabilir ki!...Bu kurtlar sofrasýnda elbette felâket,hem de büyük harflerle yazýlý,altý çizili bir FELÂKET!...Sonuç mu? Sonuç bir afet!...
     Bunca mücadele nereye kadar ve niçin?...Yoksa neticesi baþtan belli bir yarýþýn içerisinde miyiz?Olmaz tabi,olmaz…Bu düpedüz eþyanýn tabiatýna aykýrý mânâsýz bir eylem olur.Abesle iþtigal!...Dedim ya insanýn aklýný çeliyor onca sorular.Saðnak saðnak gelen, hakikatte cevabý içinde gizli bu suallere makûl ve mantýklý cevaplar vermek ancak nur çeþmesinden içilecek bir katre ab-ý hayatla mümkün.
     Yanýlýp da nurlu oluktan deðil de kirli oluktan içtiyseniz ardý arkasý gelmez sorularýn…Yaðlý bir kement olup boynunuza dolanýrlar bir gün.Hükmederler benliðinize tepeden týrnaða kadar…Siz, siz olmaktan çýkarsýnýz farkýnda olmadan.Þüpheler kalýn bir zincir olup boylu boyunca sarar sarmalar mukaddesatýnýzý;kurtulamazsýnýz isteseniz de.Vücudunuzun kimyasý bozulur bir anda.
     Seneler geçer ardý sýra .Her geçen dakika ziyan hanesine yazýlýr sizin için.Akýllý insan odur ki büyük mizan terazisi kurulmadan evvel kendi terazisini kurup ölçer günahla sevabýný.Neticeyi mantýk süzgeçinden geçirip yeni bir yol haritasý çizer ahir ömrüne dair!...
     Ölmeden evvel nefsini öldürendir yiðit!...Kapitalizmin insanoðlunun kanýný bir sülük gibi emdiði, nefse hizmetin kutsandýðý bu asýk suratlý çaðda böyle bir hedef doðrultusunda menzile varmak hiç de kolay deðildir.Çünkü düþman bir deðil bin!...Uzakta deðil, içimizde.Kapýdan kovsanýz bacadan giriyor.Hem küstah,hem pervasýz!
     Sen böyle koþturup oyalanýp dururken zaman duracak deðil ya!..Oda akýp gidiyor bir nehir misali!…Nereye ? Dönüþü olmayan yere!..
     Þakaklarýna yaðan kar bir büyük fýrtýnadan haber veriyor.Basiret sahibi gözler verilen mesajý alýyor tabiki.Aðýr bir kýþýn arafesinde olduðunu tahmin etmekte zorlanmýyor.Fýrtýna öncesi sessizlik çaresizliðýn haykýrýþý oluyor adeta.O esnada mazide kalan koca bir ömür, bir film þeridi, gibi geçiyor gözünün önünden…Dudaklarýndan gayri ihtiyari olarak Yahya Kemal’in þu dörtlüðü dökülüyor:
     “Bu defa farkýna vardým ki ihtiyarlamýþým,
      Hayatý bir camýn ardýnda gösteren týlsým
      Bozulmuþ anlýyorum,çýktýðým seyahatte
      Cihan ve ben deðiliz artýk eski hâlette.”
     Hakikatler bir güneþ misali karþýmýzda parýldayýp dile geliyor.Bahane ve mazeretler de sýrtýný dönüyor bize.Kalabalýklar içinde yapayalnýz kalmak buna denir herhalde. Nefis yine de çýkýþ yolu arar kendisi için!...Abdülhak Hamid’in avunduðu gibi,baþýndaki aklarý hayra yorar ve söyle seslenir içinden: “Karlar altýnda nev-baharým ben!” .
     Sonunda aðýr bir kýþýn altýnda yalnýz ve çaresiz olduðunun farkýna varýr ama son piþmanlýk fayda vermez.Geçen günler geri gelmez.

e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com