Dünyada,acýlarla sevinçleri bir arada yaþýyoruz.Hayat iyi ve kötü yönleriyle devam ediyor.Bir kýsým insanlar keyif içinde yaþarken,bir kýsmý da acýlar içerisinde kývranýyor.Onun için,dünyaya sadece kendi penceremizden bakmamalýyýz.Mutsuz kimselerin hâlini de düþünüp,gerektiði ölçüde onlarýn sýkýntýlarýný paylaþmalýyýz.Çünkü mutluluklar paylaþýldýkça artar;üzüntüler paylaþýldýkça azalýr.Gerçek dost,kötü günde belli olur.Ýyi günümüzde herkes etrafýmýzda pervane kesilir.Fakat bir de düþmeye görün,çevrenizde kimseyi bulamazsýnýz.Bunun adýna düpedüz vefasýzlýk derler.
     Tüm dünyada ve Türkiye’de toplam nüfusun yaklaþýk yüzde 10’unu sakatlar teþkil etmektedir.Sakatlýklarý,doðuþtan ve sonradan kaynaklanan sakatlýklar diye iki ayrý gruba ayýrabiliriz.Bunlarýn da kendi aralarýnda alt kýsýmlarý mevcuttur.
     Doðuþtan gelen sakatlýklarýn ana nedeni akraba evlilikleridir.Günümüzde bile akraba evliliði bir mesele olarak karþýmýza çýkmaktadýr.Bu tarz evlilikler eskisi kadar yaygýn olmasa da hâlâ yapýlmaktadýr.Amaç,mevcut topraðýn bölünmemesi ve kýzýn aile dýþýna çýkarýlmamasýdýr.Böyle basit bir gerekçe için onca riski yüklenmek akýl kârý deðildir.Söz konusu durum, daha çok kýrsal kesimde yaþayan ailelerde görülmektedir.Modern eðitim almýþ kiþiler böyle evliliklere tevessül etmemektedir.Demek ki iyi bir tahsil bütün karanlýklarý aydýnlatýyor.Kalýtsal hastalýklarýn,akraba evliliklerinden kaynaklandýðý ilmî bir hakikattir.Bunu görmezlikten gelmek ilmi reddetmek veya ciddiye almamak demektir.Bir kýsým ailenin,menfi bir durumla karþýlaþmamasý bu ilmî gerçeði çürütmez.
     Annelerin hamilelik ve emzirme dönemlerinde mümkün mertebe ilâç kullanmamalarý gerekir.Çünkü alýnan ilâçlar,bebeðin geliþimini olumsuz bir biçimde etkilemektedir.Emziren kadýnlar ilâç kullanacaklarý zaman,çocuklarýný emzirmemelidir.Özellikle antibiyotikler kullanýlmamalýdýr.Hayatî bir durum söz konusuysa doktor kontrolünde kullanýlmalýdýr.Aksi halde zekâ geriliklerinden ortopedik özürlülüðe kadar pek çok sorunla karþýlaþabiliriz.Bunlarý hepimiz zaman zaman deðiþik vesilelerle duyuyoruz.Bunlarý bilmek için ille de týp otoritesi olmaya gerek yoktur.
     Doðuþtan sonra da sakat kalma riski peþimizi býrakmýyor.Trafik ve iþ kazalarý hayatýmýzý karartabiliyor.Türkiye’de iþçi saðlýðýna pek önem verilmiyor.Öyle ki,saðlýksýz ortamlarda sigortasýz iþçiler istihdam ediliyor.Kol,bacak ve parmaklar havada uçuþabiliyor.Ýþverenler daha çok üretmek ve daha çok kazanmak için her yolu mubah görüyorlar.Ýþçi saðlýðý kimin umurunda?Zaten denetim mekanizmalarý doðru dürüst iþlemiyor.Patronlarý yönlendirecek ve zorlayacak fiili müdahaleler olmadýðý için,herkes bildiði gibi hareket ediyor.Tabiki,olan fakire ve garibana oluyor.Bir somun ekmek için kolunu,bacaðýný fedâ edebiliyorlar.Baþka çare de yok þimdilik görünürde.
     Trafik kazalarýnda yaralanan ve sakat kalan insanlarýn sayýsý her geçen gün artýyor. Gün geçmiyor ki birileri trafik kazalarýnda bir yerlerini kaybetmesin.Buna bir de Doðu illerinde,teröristlerle girdiði çatýþmalarda yaralananlarý eklersek mevcut rakam daha da artar;hazin bir tablo çýkar ortaya.
     Çaðdaþ ülkeler,özürlülerin meselelerini çoktan halletmiþlerdir.Ülkemiz bu konuda bir arpa boyu yol alamamýþtýr.Özürlüleri bir yük ve külfet olarak görmemeliyiz.Bizlerin de böyle hazin tablolarla karþýlaþmayacaðýný kim garanti edebilir ki?Özürlülere saygýsý ve merhameti olmayan kiþilerin insanlýðýndan þüphe ederim.


e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com