Türk Milleti var oluþundan beri ahlâk ve mefkûre açýsýndan örnek bir yapýya sahipti.Yani Türkler,Ýslâmiyet’ten evvel de çok þahsiyetli, namuslu ve inançlý bir milletti.
     Þanlý milletimiz hiçbir zaman tevhit inancýndan ayrýlmamýþtýr.Allah’ý bir olarak kabul ederek ona “Tengri” adýný vermiþlerdir.Her þeyi onun yarattýðýna yürekten inanmýþlardýr.Asla Araplar gibi puta tapmamýþlardýr.Bilindiði gibi Cahilliye dönemindeki Araplar, elleriyle yaptýklarý putlara taparlar,sonra acýkýnca da bunlarý afiyetle yerlerdi.Türkler’in var oluþ tarihinde hiçbir zaman böyle çirkinlikler yaþanmamýþtýr.
     Eski Türkler’de cennet ve cehennem inancý da vardý.Ýyilik edenlerin cennete,kötülük edenlerinse cehenneme gideceði inancýný taþýyorlardý.O zamanki dilde cennete “uçmað”, cehenneme ise “tamu” diyorlardý.Hâl ve hareketlerini þekillendirirken bu inancýn getirmiþ olduðu ölçülere riayet ediyorlardý.
     Kader inancý da mevcuttu Türkler’de…Hayýr ve þerrin tek olan ve adýna Tengri dedikleri üstün gücün dilemesiyle gerçekleþtiðini düþünüyorlardý.Türkler’de eski toplumlarýn çoðunda adeta bir veba misali insanlýðýn baþýna musallat olan zina ve eþcinsellik, þiddetle yasaklanmýþtý.Evlilik müessesesine çok deðer veriyorlardý.Bir zamanlar Araplar kýz çocuklarýný topraða diri diri gömerken Türkler’de kadýnlara büyük hürmet gösteriliyordu.Erkeklerle eþit denecek kadar haklara sahiptiler.Evin reisi koca olmasýna raðmen kararlar alýnýrken hanýmlara da danýþýlýrdý.
     Türkler tarihte çalýþkanlýklarýyla bilinirler.Onun için emeðe ve alýn terine çok kýymet verirlerdi.Hýrsýzlýk büyük suçlardan sayýlýrdý.Cezasý çok þiddetliydi.Onun için de hýrsýzlýk olaylarý çok nadir yaþanýrdý.Ýyilik yapmanýn Allah katýnda büyük sevaplar getireceðini bilirlerdi.Düþkünlere ve yaþlýlara yardým ederlerdi.Adalet kurumu geliþmiþti.Kimsenin kimseye haksýzlýk yapmasýna müsaade edilmezdi.Mevcut töreler yazýlý kanunlardan daha güçlüydü.Töreyi ihlâl edenin toplum içerisinde yaþamasý zordu.Bu gibi kiþiler cemiyetten dýþlanýrdý.
     Gördüðünüz gibi bu saydýðýmýz kaideler Türkler’in töreleriyle Ýslâm akaidinin ne kadar benzeþtiðini gösteriyor bizlere.Aslýnda Türkler farkýnda olmadan Ýslâmiyeti yaþýyorlardý da bu inancýn adýný koyamamýþlardý.Zaten Türkler’in Ýslâmiyet’i bu kadar çabuk benimsemelerinin ve büyük bir arzuyla kabul etmelerinin baþka bir açýklamasý da yoktur.Bazý kesimlerin iddia ettikleri gibi þanlý Türk kavmi Ýslâmiyeti kýlýç zoruyla kabul etmemiþtir.Bu konuda büyük tarihçi Yýlmaz Öztuna þöyle diyor:
      "Türkler, Müslüman dinini samimi olarak, kendi istekleriyle, hiçbir zorlama ve dýþ baský olmaksýzýn kitle halinde kabul edince, tarihlerinin yeni bir devresine ayak basmýþ oluyorlardý. Bu yeni devre, 10. asýrdan önceki asgari 1200 yýllýk devreden daha da þanlýydý. Müslümanlýk, Türk millî bünyesi için uygun bir din haline geldi. Türkler, Müslüman olmak suretiyle Türklüklerini kemale erdirmiþ, adeta tamamlamýþlardý."(Türk Tarihinden Yapraklar)
     Türkler tarih boyunca dinî açýdan daima bir arayýþ içerisinde olmuþlardýr.Fakat Ýslâmiyetle tanýþýncaya kadar hiçbir inanç onlarý tatmin etmemiþtir.Önceleri deðiþik tarikatlar ve din büyüklerinin gayretleriyle Ýslâm inancý Türkler arasýnda filizlenmeye baþlamýþtýr.Fakat Türkler’in Ýslâmiyet’i kabul etmelerinde asýl etken 751’de Talas Savaþý sýrasýnda Türkler’in Çinliler karþýsýnda zorlanan Araplar’a yardým etmeleri olmuþtur.Bu bir silsile hâlinde devam ederek Türk boylarýnýn tamamýna yakýný Ýslâmiyet’le þereflenmiþtir.Bu dinin dýþýnda baþka inançlara tevessül eden Türk boylarý da millî kimliklerini kaybederek yok olmuþlardýr.
     Ýslâmiyet, Türk’ün dünya üzerindeki itibar,þan ve þerefini artýrmýþtýr.Bu büyük millet, tarih boyunca Ýslâm’ýn bayraktarlýðýný yapmýþtýr.Türkler’in Ýslâmla þereflenmelerinden sonra, Araplar’ýn üzerinden büyük bir yük kalkmýþtýr.Artýk Türkler Ýslâm’ýn tebliði konusunda ön saflarý tutmuþlardýr.Bu hakikati büyük ilim adamý Erol Güngör þöyle ifade ediyor:
"Türkler Ýslâm'ý kendileri için bir millî din haline getirdiler, bütün benlik ve samimiyetleriyle bu dine sarýlarak on birinci yüzyýldan itibaren Ýslâm dünyasýnýn bütün düþman kuvvetlere karþý korunmasý iþini tek baþýna yüklendiler.
Ýslâmiyet devrine kadar Türkler her türlü yüksek meziyete sahip olan, fakat henüz dünyada kendi yerini tam bulamamýþ olan bir milletti. Ýslâm, onun yolunu aydýnlatan bir ýþýk oldu ve Türk Milleti bu ýþýðý takip ettikçe hep yükseldi."(Tarihte Türkler,s.69)
Ýslâm,ecdadýmýzýn mizacýne en uygun inanç sistemiydi.
Türk,Ýslâm’la þereflendi.
Ýslâm, Türk’le yüceldi;kýtalar dolaþtý,kýtalar aþtý.
Milletimiz iyi ki Ýslâm’ý kabul etmiþ…Yoksa bu hâlimizle araþtýrýp kolay kolay bu dinin mensuplarý olamazdýk.Küfür ve inkâr bataklýklarýnda yolumuzu þaþýrýrdýk.
Ýslâm,Türk’e ipekten bir elbise,Türk ise o elbiseye lâyýk mübarek bir beden olmuþtur.

e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com