Çaðdaþ ve medenî milletler bugünlerinden çok yarýnlarýný düþünürler.
     “Dün” artýk elimizden uçup gitmiþtir.
     “Bugün” öyle veya böyle,iyi veya kötü yaþanmakta…
     Ya yarýn?...O gelmedi daha.
     Yarýný mamur etmek elimizde.
     Onun içindir ki bütün devletler,vatandaþlarýna aydýnlýk ve müreffeh bir yarýn kurmanýn amansýz mücadelesini veriyor.
     Aydýnlýk yarýnlara ulaþmanýn da baþlýca bir reçetesi var.O da eðitimdir.
     Dünyanýn çaðdaþ ve medenî ülkeleri,bütçelerindeki en büyük payý eðitime ayýrýyorlar.
     Eðitimden sonraki öncelikli müessese savunmadýr.
     Fakat savunma deyince hemen aklýmýza top tüfek gelmesin.
     Günümüzde müthiþ bir kültür savaþý yaþanýyor.
     Eskiden “Kalem mi,kýlýç mý üstündür?”tartýþmasý çok yapýlýrdý.
     Bugün kalemin kýlýçtan ve onun ifade ettiði bütün modern silahlardan üstün bir konuma sahip olduðu gün gibi ortadadýr.
     Hem kalem ayný zamanda bir manevî savunma aracýdýr. “Yurt savunmasýnýn en ucuz ve kestirme yolu eðitimden geçer” vecizesi de bunu ifade etmiyor mu?
     Eðitim nasýl vazgeçilmez bir unsursa öðretmen de o derece vazgeçilmez bir unsurdur.
     Bugün modernizmin zirvesindeki Batý ülkelerinde öðretmene çok fazla deðer veriliyor.Öðretmenler,gelir grubu en yüksek olan zümreyi oluþturuyorlar.
     Çünkü Batýlýlar,eðitime harcadýklarý yüksek miktardaki meblaðlarý gider olarak deðil,geleceðe yatýrým olarak görüyorlar.
     Oysa ülkemizdeki öðretmenler gelir grubu en düþük olan zümre içerisinde yer alýyorlar.
     Avrupa’daki öðretmenler hiçbir maddî sýkýntý çekmiyorlar.
     Avrupa öðretmenlerin omuzlarý üzerinde yükseliyor.
     Türk öðretmeni bütün zorluklara raðmen büyük bir fedakârlýkla o zor vazifesini baþarýyla yerine getiriyor.
     Öðretmenlikte fedakârlýk esastýr.Çünkü geleceðimizin teminatý olan çocuklarýmýz,onlarýn üstün gayretleriyle yarýnlara hazýrlanýyorlar.
     Öðretmenler mesleðe ilk baþladýklarýnda çok büyük bir sorumluluk üstleniyorlar. “Öðretmenlik Andý” ný söyleyip yemin ediyorlar.O ant ki,çok yüce sorumluluklarý sýrtýna yüklüyor öðretmenin…Ne diyor aday öðretmenler Öðretmenlik Andý’nda?Dilerseniz bir göz atalým:
     “Türkiye Cumhuriyeti Anayasasý’na,Atatürk inkýlap ve ilkelerine,Anayasa’da ifadesini bulan Türk milliyetçiliðine sadakatle baðlý kalacaðýma;Türkiye Cumhuriyeti kanunlarýný tarafsýzlýk ve eþitlik ilkelerine baðlý olarak uygulayacaðýma;Türk Milleti’nin,millî,ahlâkî,insanî,manevî ve kültürel deðerlerini benimseyip,koruyup bunlarý geliþtirmek için çalýþacaðýma;insan haklarýna ve Anayasa’nýn temel ilkelerine dayanan millî,demokratik,lâik,sosyal bir hukuk devleti olan Türkiye Cumhuriyeti’ne karþý görev ve sorumluluklarýmý bilerek,bunlarý davranýþ hâlinde göstereceðime,bütün görevlerimi Türk Millî Eðitimi’nin amaç ve temel ilkelerine uygun olarak yapacaðýma,öðrencilerimi bu doðrultuda yetiþtireceðime namusum ve þerefim üzerine and içerim.”
     Türk öðretmeni,göreve baþlarken yukarýdaki metni okuyarak,burada zikredilen vazifeleri yerine getireceðine namusu ve þerefi üzerine yemin ediyor.
     Bu yeminin içerdiði temel dinamikleri yaþamak ve yaþatmak boynumuzun borcudur.
     Türk Millî Eðitimi’nin neferleri ettikleri bu yeminin üstesinden hakkýyla geliyorlar.Birkaç istisna çýksa da,bu da kural olduðu üzere,kaideyi bozmuyor.
     Türk öðretmenleri, yeminine sadýk kaldýðý için “eli öpülesi insan” olarak addediyoruz onlarý…
     Cumhuriyetimiz,fedakâr ve cefakâr öðretmenlerimizin omuzlarýnda yükselecektir.Bundan hiç kimsenin þüphesi olmasýn.
     e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com