Çocukluðum geçmiþ bu sokaklarda. Ne tuhaf "miþ" diyorum. Sanki farkýnda deðildim.. Deðildim aslýnda. Ýnsan olanlarý, yaþadýklarýný, hatýrladýkça fark ediyor bunu. Ýlk aþk ilk yalan, ilk kavga... Neler olmuþ neler... Tanýdýk simalar gördükçe hatýrlýyorum bunlarý. Ve tanýdýk mekanlar..
" Ýþte" diyorum. "Tam burada yýrtmýþtým bütün oyun kaðýtlarýný. Sonra da hýçkýra hýçkýra eve koþmuþtum."
Kim bilir benden sonra kimler aðladý o duvarýn üzerinde. Kimler gülümsedi sevgilisine...
Gençlik günlerim de bu sokaklarda geçmiþ. Ýþte þu iki katlý ahþap ev görmüþ; kýzmalarýmý, aðlamalarýmý, gülmelerimi.... Merdivenleri gýcýrdayan, penceresinden doðanýn bin türlü halini gördüðüm bu ev gençliðimin en büyük tanýðý.... Dile gelse de bir bir anlatsa o günleri. Anneannemin; kokusu koridorlarý dolduran nefis böreklerini, babamýn her fener maçý sonrasý komþularla yaptýðý futbol muhabetlerini, sinemaya gitmek için söylediðim beyaz yalanlarý...
Sýkýldýðýmýz akþamlarda oynadýðýmýz oyunlarý þu duvarlaranlata anlata bitiremez herhalde...
Kýzmabirader oyunu geçti elime eþyalarý toplarken. Basit bir tahtanýn üzerine çizdiðimiz yuvarlaklar hala silinmemiþ. Üstelik zarlar ve pul niyetine kullandýðýmýz düðmeler da duruyor. Oysa evdeki her þey eskimiþ. Duvarlarýn sývalarý dökülmüþ, camlarýn pervazlarý sökülmüþ.
Þimdi anlýyorum ki, birçok þeyi teknoloji almýþ elimizden. Kaç kiþi kýzmabirader oynuyor artýk? Ya da bu oyunu bilen kaldý mý? "Devran dönüyor" diyor sanki þu masa. Evet doðru, devran dönüyor. Ýyiye ya da kötüye doðru dönüyor iþte....
Uzun uzun baktým oyun tahtasýna...Ne çok kavga etmiþtik kardeþimle ve komþu kýzlarýyla bu oyun yüzünden.
"Hile yapýyorsun!"
"Hayýr yapmýyorum... Ýþte üç geldi. Sen kendine bak üstelik..."
Alýyorum elime tahtayý tekrar. Ýþte köþesine yazmýþým ilk aþkýmýn adýný...
Birazdan diðerleriyle birlikte çöpe gidecek bu da. Hani derler ya ölenin arkasýndan; "O ölmedi kalbimizde yaþýyor" diye. Yalandýr aslýnda. Kendimizce meftanýn yakýnlarýný teselli ederiz.Ve kendimizi... Bu oyunun kurallarýný ve nasýl oynandýýný çoktan unuttum aslýnda.
Aynaya bakýyorum. Tam kapýnýn yanýna asmýþým. Sýrlarý bozulmuþ ve dökülmüþ... Yüzümdeki kýrýþýklýklar da sayýlýr olmuþ artýk. Ayna gibi eskimiþ yüzüm de...
"Kýzma birader, devran dönüyor. Eskisi gibi kalmaz hiçbir þey. Düzen böyle..." diye yazýyorum ilk aþkýmýn adýnýn yanýna....

Kötü Ýçerik Bildir
Gerekçe: Okumuþ olduðunuz metnin ÝzEdebiyat Yayýn Ýlkelerine aykýrý içerik barýndýrdýðýný ya da baþka bir sorun içerdiðini düþünüyorsanýz lütfen bize bildirin. Bildiriminiz anonim tutulacaktýr ve en kýsa zamanda editörlerce incelenecektir.