Bir evimiz daha olursa,uzaklarda olsun isterim..En uzak denizlerde kimsenin ulaþamayacaðý,vurdumduymazlardan uzakta,bir adada olsun isterim..Ama ya çýnlayan kulaklarým?Onlarý ne yapmalýydým?


Maymun



Ýlk defa bize,kendimize ait bir evimiz oluyordu..Artýk kira yok,sevimsizce,kibarca kapý önlerine konulmak yok,hepsi yalan;tek gerçek bizim yeni bir evimizin olduðu..Yeniye olan heyecan tüm acý hatýralarý unutturuveriyor..Yeni evimizin olduðu arazide bizim evden baþka birkaç ev daha var.Tüm evler yarým yamalak,hepsi inþaat halinde.Ýnþaatý bitmiþ olanlar da boyasýz,ruhsuz,hiç bitmeyen bir çirkinlik..Bu manzara bir þantiyeyi andýrýyor..Bir tane aðaç yok,her taraf tarla.Bir kilometre öteden bir anayol geçiyor.Burdaki tek hareketlilik,tek renklilik bu..Rengarenk otomobilleri sayarken kendimden geçerdim..Bir de aþaðý mahalleden çocuklarýn top oynadýðý yemyeþil,kocaman bir saha vardý.Çocuklar hergün top oynamaya gelir,hergün büyülenmiþ gibi saha kenarýna oturur,oyunlarý bitene kadar onlarý izlerdim.Burda gördüðüm tek renk yeþil.Nasýl anlatsam,nasýl güzel bir yeþil bu,bu þantiyedeki tek güzel þey bu yeþillik.Çocuklar hergün sektirmeden geliyor,hergün saha kenarýndaki yerimi alýyorum.Ben izliyorum,doyamýyorum,hayatýmda küçükken gittiðim panayýrlardan sonra beni en etkileyen þölen,büyük karnaval bu kara çocuklarýn karþýlaþmalarý.Keþke ben de oynayabilsem..Tek dileðim buydu.Çok uzun süre aralarýna giremedim.Ben sonralarý iþi öðrenmeye baþladým.Kale arkasýna kaçan toplar için görevlendirdim kendimi.Artýk kaçan her top benden sorulurdu..Ýlk zamanlar elimle kalecinin ayaðýna kadar getirdiðim toplara,kalecilerle samimiyeti ilerletip teknik vuruþlar yapmaya baþladým.Herþey iyi gidiyor,gece yataðýma uzandýðým zaman,hep maçta oynayabilme hayali kuruyorum.Böyle giderse bu iþ olacaktý.Ama gitmedi..
....
Geceleri sevmedim yeni evimizde.Elektirik yoktu önceleri.Çok ýssýz.Sokaða çýkmak cesaret gerektiren bir iþti..Gece bu sokaktaki evleri görmek,eski zaman gulyabanilerini görmekten farksýzdý.Bir de sarhoþlar tabii..Sýðýr gibi böðürdüklerinde,bizim evi gördüler herhalde,deyip gülerdim.Ýþte bu gibi nedenlerden gündüzlerle pek sýkýfýkýydým.Üstelik hemen uyumalýydým;sabah erken kalkmalýydým,bir kiþi eksik olabilir,belki top oynayabilirdim..
...
Tüm heyecanýmla toplarý topluyor,maç öncesi alýþtýrma yapmalarý için kalecileri oluyordum.Bir keresinde çok beðendiler beni,en büyüklerine:''Buna gol atamýyoruz,maçta oynasýn!!'' dediler..En büyükleri:''Açýlýn,deneyelim..'',dedi..Ýþte büyük fýrsat.Müthiþ bir heyecan,milli oluyorum.Büyük olanlarý deneme amaçlý aðýr topla bana þutlar yaðdýrmaya baþladý..Aksilik o ki toplarýn hiçbiri kaleye isabet etmiyor,hep karavana..Bir fýrsatýný bulup kendimi göstermeliyim düþüncesiyle dýþarýya giden toplarýn birisine atlayýverdim.Yetiþemedim..Uzun,büyük çocuk:'Ohahahhhaaaha-ha-ha!!!Ulan bu top gidince atlýyor,ulan maymun tut bakalým!!..Ha-ha-ha-ha!!..''.Bana çok uzun süredir maymun diye hitap ediyorlardý.Ama kapýldýðým büyünün tesiriyle de buna pek önem vermemiþ olmalýyým ki o an içimde bir yerlerde bir tel koptu.O an þunu farkettim ki tüm çocuklarýn hepsinde bir orgazm hali..Hepsi gülüyor,hepsi bana gülüyor.Kahkalar kulaklarýmda çýnlýyor,Allah'ým þu çimenlik yarýlsa içine girsem.O ana kadar büyünün tesiriyle hiç umursamadýðým o kelime o an baþýma inen bir balyoz!Büyü bozuldu..Artýk ne zaman yanlarýna gitsem o yýrtýcý,kulaklarýmý paralayan,beynimi zonklatan,ruhumu delik deþik eden kelimeyle hitap ediyorlar:'maymun'!Öyle umursamaz,öyle tepeden bakan halleri vardý ki,gözlerim yaþarýr,hiç cevap veremezdim.Çoðu benden büyüktü,hem yaþ olarak,hem cüsse olarak..Hepsi bir manda kadar kuvvetli ve inatçý.Onlarý,bana maymun dedikleri için,dövemezdim.Ben hepsinin isimlerini biliyordum,fakat onlar..Hepsi iyi topçu,toplarý,top ayakkabýlarý var;bu oyunu en iyi bilen onlar,en iyi oynayan onlar..Her boku biliyorlar ama ismimi..
...
Dünyanýn öbür ucundaki futbolcularýn ismini,cismini,nerde ne yer,ne içer,ne yapar,sorun yedi ceddini,hepsini,hepsini bilirler.Ama onlarla top oynamak isteyen,zavallý bir çocuðun deðil adýný öðrenmek,yüzünü görmeye tahammülleri yok..Sadece ensesine tokat vuracaklarý,hakaret edebilecekleri,aþaðýlayacaklarý biriydim:maymundum!
...
Gece gündüz aynada seyrettim kendimi.Hafif kepçe kulaklarým,küçük gözlerim.Allah'ým çýldýracaðým,maymun nasýl bir hayvandýr?Birkaç kez belgesellerde gördüm,ama ben benzemiyordum maymuna falan!Artýk gündüzleri sevmiyordum.Ve gece yattýðýmda kendime bir ismimle,bir de 'maymun'la seslenirdim.Ýsmimi unuttuðum zamanlar olurdu,dalgýnlaþýrdým.Maymun diye seslenince,irkilir,dikkatimi toplardým.Sanki ismim deðiþti!..Her sabah aynanýn karþýsýna geçer,bir ismim,bir maymun..Bu karþýlaþmalardan hep 'maymun' galip çýkardý.Her gece yine seslendim,kaçarý yok artýk ben maymundum!Gözyaþlarýma engel olamazdým,yastýðým bir bulut,aðlarým,yastýðýmla ismime sarýlýr;ismimle uyur,'maymun'la uyanýrdým..
...
Topçu çocuklarýn hiç umursadýklarý yok.Maymun aþaðý,maymun yukarý..Onlarý babama da þikayet edemezdim.Babam ne yapacak,en fazla çocuklarý döver,gözlerini çýkaramaz,dillerini kopartamazdý ya!?Ya da beni ünlü bi topçu,ya da yakýþýklý bir manken de yapamaz.Bu babama özgü bir acizlik deðildi,bunu hiç bir baba yapamazdý.Gözlerini oyamayýz,dillerini kesemeyiz,o halde bu kara çocuklar beni her gördüklerinde hür görüþlerini dillendireceklerdi.Fazla mý özgürüz ne?
...
Hep yüksek sesle þarkýlar söyledim,hep büyük adýmlar attým,hep koþtum,lokmalarýmý hep kocaman kocaman kopardým.Bu yaptýklarýmýa dikkat ediyorum da bunlar herbirþeyleri geçiþtirmenin,örtbas etmenin çabalarý..Evet ben hep birþeyi örtbas etmeye çalýþtým:''maymun''u!Ettim mi bilemiyorum.Ama ben hep suçlu hissettim kendimi.Kara,kuru bir çocuktum,hala öyleyim.Bir farkla:Artýk güçlüyüm.Ama ne zaman bu kelimeyi duysam sýrtýmdan soðuk terler boþanýr,gözlerim donuklaþýr..
...
Kulaklarýmý týkýyorum,uðuldayan bir ses:maymun!Ardý arkasý kesilmeyen kahkahalar,alaylar ve bir daha 'maymun'!Baðýrýyorum,aklýmdan çýkmýyor.Aðlamaklý susuyorum.
Ýri,kara çocuklar karnavalýmý bitirdi.Biletsizdim ama tek seyircileriydim.Demek ki biletleri buymuþ..Ne güzel izliyor hayaller kuruyordum.Ama bedelleri var;hayal kurmanýn,gülmenin hep bedeli var.Hayalim suçsa buraya yazýyorum:Ben iri,kara çocuklarla top oynamak istiyordum..Beni bu suç için en karanlýk,en pis mahpuslara koyun,ama maymun prangasýný vurmayýn!
....

Ahlak nedir?Elbette kesin sýnýrlar belirleyemeyiz.Ama en azýndan kolonya gibi uçan birþey deðildir ahlak.Peki vicdan nedir?Sadece kendimizi sorgulamak mý?Bence vicdan en azýndan unutmamaktýr.Vicdanýn yaþý yoktur!
Çocukken akraba çocuklarýyla aldýðýmýz çikolatayý ya da baþka bir þeyi çok yavaþ yerdik.Bu hepimizin bildiði birþeydi ama biz birbirimizi kandýrýrdýk.Yavaþ yerdik çikolatayý.Çok yavaþ..En yavaþ olanýmýz,diðer yavaþ olmaya çalýþan çocuklarýn çikolatalarýna bakarak,'en yavaþlýðýn' saltanatýný sürerdi.Burada makbul olan yavaþ yemek.Yavaþ yemelisin ki herkes bitirince ballandýra ballandýra,özendire özendire,herkesin gözü önünde yemelisin.Ben hep bu sahtekarlýða karþý çýkar,ama yine de yapardým bunu..Sonra dayanamaz en önce ben yerdim çikolatayý..Ama benim yöntemim hiç bir zaman tutmadý.Popüler olmadý hiç.Makbul olan yavaþ yemek hala..Herþeyi yavaþtan usulcacýk yapýyoruz.Ve kurban neler yapýyor hep beraber izliyoruz.Ýnsanoðlunun tökezlediði,yuvarlandýðý yer burasý..Tüm anlaþmazlýklarýn kaynaðý bu..Aþaðýlamak,ayýrmak,seyirci kalmak.
...
Birþeyin varlýðýný bilerek rol yapmak ne zor iþ.Taviz vermek ne acý.Olmayaný olmuþ gibi göstermek büyük yetenek.Ruhumda açýlmýþ gedikler yokmuþ gibi yapýyorum,olmuyor,rüzgar esiyor,üþüyorum..Saðýr olmak tek isteðim.
Vicdan sadece kendimizi yargýlamak olmamalý.Vicdan içimizi yýrtan,paralayan kara bir çalý olmalý,unutmamalýyýz.Vicdanýmýz her yaptýðýmýzý sorgulayan bir hakim,temelleri saðlam olmasý gereken bir anýt..Bu anýt kendiliðinden oluþur.Ellerimizde çiçekler hergün bu anýtý ziyaret etmemiz gerekmez.Bu anýt öylesine yapýlmýþ,gösteriþ bir anýt deðildir.Vicdan ruhumuzun en sarsýlmaz kalesi,vicdan gölgemiz..Yapamadýklarýmýzýn sorumlusu olarakta karþýmýza dikilir vicdan bazen;piþmanlýk kisvesiyle..
Ýmza:maymun.