Bu sene ÖSS gibi bir derdim var. Tüm hayatsal faaliyetlerimi endekslemeye çalýþýp, elime yüzüme bulaþtýrdýktan sonra elime geçen þeyin sadece bir ton stres olduðunu görüyorum. Her sabah kalktýðýmda o gün feda etmeye çalýþacaðým zamanlarýmý düþünüyorum ve caným sýkýlýyor uðradýðým haksýzlýða… Oysa ki ben Türkiye’nin en iyi okullarýndan birinde okuyorum!!
     Kötü olan fedakarlýk yapmak da deðil sanki, öyle hissediyorum. Çünkü , çalýþmaya yeterince alýþkýným zaten. Kötü olan bir yaným ‘çok fedakarlýk yaptýðýmý’ düþünürken, diðer yanýmýn ‘yaptýklarýmýn devede kulak olmadýðýný’ fark etmesi. Daha da beteri artýk ne dinlenmem dinlenme gibi, ne çalýþmam çalýþma gibi… Dinlensem aklýmdaki koca spotlu ÖSS yazýsý 1 dk. sönmeden yanýyor; çalýþsam, kaybettiðim zaman peþimi býrakmýyor. Oysa kaç kere daha geleceðim buraya, ve ne kadar kalacaðým?? Oysa yapmam gereken çok þey var? Oysa… … Gene aklýmý alýp gidiyorum.
     Bir de bu çýktý þimdi! Bir soruyla karþýlaþtýðýmda beynime bir anda bir sürü sayý, bir sürü çözüm üþüþüyor; yerlerinde durmadýklarý için ben bir iþlemin baþýný tuttuðumda sonu çoktan kaçmýþ, yerine baþka bir iþlem gelmiþ oluyor. Matrix filmleri gibi beynimde dans eden sayýlarý izlemek fena bir keyif deðil, ama bana ÖSS’de zevk deðil iþlem lazým! Anlattýðým rehberlikçiler bu duruma “çoklu düþünme” diyorlar ve tek çözüm sunuyorlar: “iþlemleri teker teker yap!”
     Bazen kendimle mücadele ediyorum. “Çoklu düþünme” zeki iþi… Acaba kendimi çok mu büyütüyorum gözümde?? Acaba ben aslýnda çoklu düþünmüyor muyum? Sadece hayal gücümle oynadýðým bir oyun mu yani tüm bu iþkenceler? Umarým öyle deðildir…
     Aslýnda ben bugün baþka bir þey yazacaktým: ÖSS çalýþtýðým derginin arkasýndaki yazýnýn beni düþündürdüklerinden bahsedecektim. Köþeyi hazýrlayan rehberlikçi bir hikayeyle baþlamýþ. Padiþahýn her dediðine “haklýsýnýz” diyen bir uþaðýn hikayesi… Padiþah, çeliþkilerine bile “haklýsýnýz!” dendiðini fark edince uþaða soruyor “alay mý ediyorsun” diye. Uþaðýn cevabý basit “ben sizin uþaðýnýzým, bahsettiklerinizin deðil!” hikaye de öyle ahým þahým deðil. Belli “çalýþmýþ öðrenci, kafasý daðýlsýn biraz.” mantýðýyla derlenmiþ. Sonra da ÖSS ye baðlamak için kývranýlan bir yazý yazýlmýþ. Yazý ilginç… Ýlk paragraf: “insanlar hayatta bazen hoþlarýna gitmese de baþarýlý olmak için bazý roller üstlenmek zorundadýrlar. Toplumda baþarýlý olmanýn, belli bir konuma gelmenin, toplumdan dýþlanmamanýn gereði budur.”
     “yanlýþ mý okudum acaba?” diyerek tekrar okudum. Bize ne öðütleniyor??
     Hadi baþarýsýydý, konumuydu;anladým. Türkiye’de bu sistem geçiyor. Yeteneklere bakarak iþçi alan kurum sayýsý düþünülür… Tamam… Fakat toplum tarafýndan dýþlanmamak da ne oluyor? Bu sözler hepimizi bir kalýba sokup piyasaya sürmek üzere yazýlmýþ, izlenimi býraktý bende.
     Peki… Toplum hep doðru mu düþünüyor da toplumdan dýþlanmamamýz gerekiyor. Bugün her yerde “Semra Haným”dan bahsediliyorsa ve ben hiç izlemememe raðmen hanýmefendinin tüm sözlerini biliyorsam ve bu sýrada dünyada önemli olaylar oluyorken ve kimse bunlarý konuþmuyorken þimdi kim bana bu toplumun doðru düþündüðünü kanýtlayabilir?
     Artýk haber programlarýndan çok “evlendirme programlarý” izleniyormuþ. CHP kurultayýnda onca kavga olmasaydý acaba kaç kiþinin verilen söylevlerden haberi olurdu, ayrýca þimdi de var mý? Bence hangi görüþte olunursa olunsun takip edilmeliydi. Demokrasi, doðru yönetim biçimini bulmak amaçlý kurulmuþ bir sistem deðil midir? Tek gözle ne kadar gerçekçi görebileceðiz önümüzü onu da merak ediyorum. Acaba ne zaman kapattýðýmýz gözümüzün hizasýnda bir direk olma olasýlýðýný akýl edeceðiz? Direkle çarpýþýp yüzümüzü daðýttýktan sonra mý??
     Bildiðim tek þey var: Birileri kapalý gözlerini açtýklarýnda karþýlarýnda gördükleri yüz artýk kendi yüzleri olmayacak!!

** Kurultayda yaþanan þanssýzlýklar hakkýnda daha fazla yorum yapmýyorum. Eðer “evlenmeleri” izlemekten vazgeçip biraz olsun okuyup, dinlemeye baþladýðýmýzda zaten kitlesi daha geniþ(?!) olan yazarlarýmýz, aydýnlarýmýz(?!) bas bas baðýrýyorlar. Biraz dikkat lütfen!! Bir yerlere çarpmayalým!