SAVAÞIN DERÝN FELSEFESÝ

Tarihin derinliklerine doðru yaptýðým yolculuklardan birinde, her zaman olduðu gibi yine bir savaþýn ortasýnda buldum kendimi...Truva Savaþý...
Savaþlarýn her zaman asýl sebepleri ve bir de sudan sebepleri vardýr...Truva Savaþý’nýn asýl nedeni Kral Agamemnon’un Yunanistan’ý geniþletmek sevdasýdýr...Ancak Truva’lý Paris’in, Yunan prensesi Helen’i kaçýrmasý sudan bir sebebin doðmasýna yol açmýþtýr...Zaten Truva Savaþý da bir deniz Savaþý’ný andýrýr ama karada tahta bir atla sonlanýr....Kurnazlýk sayesinde savaþ kazanýlmýþtýr...Kahramanlýk anýlmýþtýr ama kurnaz bir komutanýn hilesidir savaþa noktayý koyan...

Zamanýmýzdaki savaþlara gelince...Geçmiþteki savaþlarla kýyaslanmayacak düzeyde hýzlý ve acýmasýz...Eskiden bir yere savaþ açýlacaðý zaman, mesafeler kolay alýnmadýðýndan savaþ açýlan halk, tedbirini alýr, erzakýný, silahýný, hendeðini, daha doðrusu tüm savunma gereçlerini hazýrlayabilidi...Þimdiki savaþlarda, çok çabuk hareket edilebiliyor ve ihtarýn ardýndan son sürat baþlýyor savaþ...Sivil halk neye uðradýðýný þaþýrýyor...Kaçmaya bile fýrsat bulamadan bir ülke halký yok edilebiliyor...Artýk savaþlarda kahramanlýklara rastlanamýyor...
Savaþlar nefis için yapýlýyorsa katliam yapan psikosapýklardan oluþan ordular gönderilir mazlumlarýn üstüne...Bir parça ganimet için can verilir ve canlar alýnýr...Geçtikleri yerleri talan eder ordular...

Birtek Osmanlý’da vardýr savaþ terbiyesi...Nefis terbiyesi ile donatýlmýþ padiþah ordularýndan da beklenen davranýþ budur...Savaþ, Allah düþmanlarýna ve mazlumlarý ezen zalimlere karþý yapýlýr...O zaman haklýlýðý vardýr...Sadece bir amacý vardýr: Küfrün baþýný ezmek...Sudan sebebi yoktur zaten...

Ýnsan Dünya üzerinde yaþadýðý her gününde bir savaþ yaþamaktadýr...Küçükten büyüðe benlik kavgasý çeþit çeþit savaþla içiçe yaþamamýza neden olur...Gerçek kavgayý yaratan “Ben” kavramýdýr...Bütün savaþlar da bu benlik duygusundan çýkmamýþ mýdýr?...Ayrýmcýlýk, kendini veya toplumunu diðerlerinden üstün görme , sahip olduðu meziyetleri bir bir sýralarken bunlarýn Allah’tan geldiðini unutma yine bu “ben” kavramýndan ileri gelir...Nefis...Ýnsanýn topraðýnda mevcut olan nefis yüzünden Þeytan da asli görevini kolayca yapabiliyor...

Daha annesinden yeni doðmuþ bebek bile kendi istediklerini aðlama yoluyla çevresine kabul ettirmeye çalýþmaz mý?....Beni besleyin, beni sallayýn, benimle ilgilenin vs. der aðlayarak...Çocuklarda terbiye edilmediðinde nefsin ne kadar þýmarýk ve itaatsiz olduðunu en yüksek dereceden görebilirsiniz...Kadýn ve erkek de “ben”savaþýný yaparlar ve birbirlerine pek dirlik vermezler...Biri diðerine itaat etmez...Bazen açýkça, bazen kurnazca bir þekilde yürütürler beraberliklerini...

Savaþlar nefis terbiyesi yapýlmadan bitmeyecek bana kalýrsa...Adaletin tecellisi için her iki tarafýn da isteklerinin kendi yeterlik düzeyinde kalmasý ve ortada her iki insaný veya toplumu memnun edecek düzeyde çýkarlarýn tayini gerekmektedir...Ama ölçü her zaman bizi bizden iyi tanýyan, nefsimizi yaratan Allah’ýn bize gönderdiði kitabý bilmek ve bizim için seçtiði Ýslam dininin ve Peygamberimizin öðrettiklerini yaþamak olmalýdýr...