Sevgili güncem baya bir zaman oldu ayrý kalalý. Biliyorum seni ihmal ettiðin için bana kýzgýnsýn. Ama sende biliyorsun ki çok yoðunum... Sürekli bir koþuþturmacanýn içerisinde bulunuyorum. Bugün saat kaç olmuþ sen de görüyorsun ki yeni iþten çýkabildim....Bu yoðunluk içerisinde seni maalesef ihmal ediyorum. Tabi beni baðýþlamaný ümit ederek... Beni baðýþlarsýn umarýmmm. Sabahtan akþama kadar haber peþinde koþmaktan mahfoluyorum... Hep haber peþinde koþmaktan... Bu aralar bir de hikaye yarýþmasýna hazýrlanýyorummm. Bilmiyorum biliyor musun? Ama nerden bileceksin. Hiç söylemedim ki. Bir de ev sorunlarý var. Bekar hayatý zor sevgili güncem. Sen de olmasan bu dünya çekilmez... Beni biraz yazmak rahatlatýyor. Hayatý sende buluyorum inan... Benim tek dostum sensin... Yazmakla kendimi bulabiliyorum. Zaten þu dünyada beni anlayan var mý senin dýþýnda.. Yok güncem yok bilesin bunu...
Bu aralar Ýstanbul'u kar bastý biliyorsun... Bu þehir güzeldir, alýmlýdýr, bir gören bir daha gözünü bu þehirden alamaz bilirsin. Ama bu aralar kardan dolayý yaþanmaz oluyor.... Trafik, soðuk.... Bizim birde evde soba olmadýðýný buna eklersek.... Gerisini sen düþün gülüm... Tam garip mahzun kaldýk bu þehirde... Dediðim gibi çalýþmanýn da yoðunluðu olmasa bu havalarda çekemiyeceðiz Ýstanbul'u... Sevgili güncem seni fazla bekletmemek için elimden geleni yapacam. Ama sende beni eðer seni ihmal edersem Mazur gör olur mu? Zaten benim gülüm beni anlar.. Bilir kendini nasýl sevdiðimi... Bilir ve beni anlayýþla karþýlar....
Ýyi geceler....