Roþ ve Devletçi Kapitalizm

Günümüzde dünyada sanýldýðý gibi “kapitalist piyasa”nýn egemenliði yoktur. Yerküremizde her geçen gün egemen olan anlayýþ “devlet oraný her geçen gün yükselen karma ekonomi piyasalarý”dýr. Varolan uygulamalarýn “kapitalist piyasa” kurum, kuruluþ ve hukukuyla uzaktan yakýndan ilgisi kalmamýþtýr. Kafasýna esenin vurduðu “kapitalizm” mevcut hem ekonomik hem siyasi hem de sosyal uygulamalarýn tamamen karþýsýndadýr.
Artýk sap ile saman iyice karýþtýrýlmýþ, atlar et itler ot yer hala getirilmeye çalýþýlmaktadýr. Tamamý ile katýldýðým “neo- emperyal” sýfatýný hak eden bir süreç içinde yaþadýðýmýzý düþünüyorum. Bu sürecin kaos olarak adlandýrýlabilecek ilk aþamasýnda olduðumuzu söylemek çok yanlýþ olmayacaktýr.
Kaos döneminde de olsak; bize yeni ölçüler de sunulsa gerçekler yadsýnamayacak biçimde ortadadýr. Ve örnekler de!
En güzel örnek ROÞ skandalýdýr. Burada “halk adýna” SSK aracýlýðý ile ALICI olan devlet ve ROÞ firmasýnýn yöneticilerinin kurduðu bir düzen –anlaþýldýðý kadarýyla bunu cümle aleme duyurma þantajý dikkate alýnmayan bir eski çalýþanýn marifetiyle- dava konusu edilmiþtir. Bu bahsettiðimiz “karma ekonomi modelinin” klasikleþmiþ örneklerindendir ama biz vaka “taze” diye servise sunuyoruz.
Burada en ciddi hata bu örneðin “kapitalist piyasa” uygulamalarýnýn bir sonucu imiþ gibi gösterilmesidir. Bu vakanýn bir tarafýnda “özel bir þirket” var diye suçlu kapitalizm deðildir. Burada foslayan dünyada da duvara toslayan “karma ekonomi” modelidir.
Neden?
Tüm iyi niyete raðmen neden bu model akýldýþý ve yanlýþtýr?
Suistimal edilmeye açýktýr.
Rüþveti azdýrýr.
Sahtekarlýðý çoðaltýr.
Yatýrýmlarý azaltýr.
Hortumlarý çoðaltýr.
Tembelleri besler.
Kayýt dýþýný büyütür.
Sosyal güvenliði finanse edemez.
Saðlýðý düzeltemez.
Gelir daðýlýmýný dengeleyemez.
Çünkü.
Bu sistem üçlü saç ayaðýna inanýlmaz ve akýldýþý bir yönetme ,denetleme ve kendini aklama görevi verir.
Kim midir bu üçlü?
Siyaset, asker- sivil bürokrasi ve besleme burjuvazi’dir.
Bu o kadar ahlaksýzca bir ekonomik sistemdir ki; alenen ve gözünüzün içine baka baka yapýlan bir soygun düzenidir.
Utanmazlýk o boyuta varmýþtýr ki aleni bir rotasyon sistemi ile çarklardaki tüm diþliler bundan nemalandýrýlýr.
“Rekabet ve verimlilik” diye bir kaygý bu sistemde gerçekte yoktur.
Bu sistem ile uluslarýn zenginliði diye bir birikim ortada kalmaz. Zenginlik yukarda belirtilen üçlü saçayaðýnýn oluþturduðu zümreye akýtýlýr. Bu “rahmetli” SSCB’de de böyleydi ve günümüzde “sosyal piyasa azmaný” Çin’de de böyledir.
Piyasa denilen yapýda devlet ve temsilcileri; ihale açan, fiyat belirleyen, alým-satým yapan bir aktör olamaz! Olmak zorunda kaldýðý zaman ise bu noktada piyasa içinde etkili olduðu/olabildiði oran gerçekten “denetlenebilir” olmalýdýr: % 10 – 15 gibi.
Bizim gibi ülkelerde ekonominin % 80’i devlet yada devletin beslediði kiþi, kurum ve firmalarýn kontrolü altýndayken ne “verimli” ne “akýlcý” ne de “yatýrýmcý” olabilirsiniz. Sadece her gün gazetelere çaresiz yansýtýlan “soygun, rüþvet, sahtekarlýk vb” haberlere bakýp nasýl “enayi” yerine konulduðunuz düþünürsünüz. “Böyle gelmiþ böyle gider” diye karalar baðlar yada “Aman bana ne caným üç günlük dünyada bunu mu dert edineceðim?” diye kendi türkünüzü söyleyebilirsiniz.
Ama unutmayýn “gerçek” aðýr da ilerlese “vakti gelince” olanca gücüyle size “yüklenecek; gerekirse ezecek” bir doðrudur! Ondan kaçamazsýnýz.
Beni en çok bu “devekuþu” pozisyonumuz üzüyor.