Her þey güzeldi küçüklüðümüzde. Her þey güzel gidiyordu. Ahmet'le kurduðumuz hayaller, yapacaðýmýz þeyler, hemen hemen hepsi aynýydý. Fakat zaman geçtikçe bazý þeylerde deðiþiyordu, her þeyin deðiþtiði gibi...

Ahmet, arkadaþ ortamlarýný deðiþtirme çabasýndaydý, Fakat ben onun baþka ortamlara takýlmasýný istemiyordum çünkü bazý ortamlar bulunduðumuz semtte adamý ipe götürüyordu. Ahmetle ayný yönlerimiz vardý. Arkadaþ olmamýzýn en önemli etkiside ortak yönlerimizin, düþüncelerimizin bir olmasýydý. Ahmet'e neler söylediysem, neler yaptýysam anlatamadým durumunun kötü olduðunu anlatmaya kalkýþtýðým zaman, -Sanane be Sen benim Anam mýsýn Yoksa Babam mý , deyiþleri her defasýnda yýkýyordu beni. Benim en olumlu yapacaðým þey aslýnda Ahmet'i gittiði yoldan döndürmekti ama yapamadým. Bir korkak gibi onunla yollarýmý ayýrdým.
Aslýnda bunu yapmamalýydým, en iyi arkadaþýmýn kötü gününde yanýnda olmam en iyisiydi fakat yapamadým.

Ahmet'i derin bir boþluða ittiðimi farkettiðimde iþ iþten çoktan geçmiþti. En iyi arkadaþým sigaradan nefret eden Ahmet þimdilerde Esrar içmeye baþlamýþtý. Kurduðumuz hayaller hep Büyük bir Ýþ Adamý olmaktý, kendi Ayaklarýmýzýn üstünde durmaktý fakat Ahmet kendi ayaklarý üzerinde durabilme yolunun hýrsýzlýk yapmak olduðunu benimsemiþti.

Aslýnda Ahmetin hiç öyle bir insan olacak bir kalbi yoktu devamlý yardým etmeyi seven Baþkalarýna iyiyi öðreten Hatta beni bu güzel yola götürende Ahmet'ti.

Yanlýþ Arkadaþlýk Ahmet'i resmen bir caniye çevirmiþti. Artýk onun için hayatýn bir anlamý yoktu. Birgün her þeyin sona ereceðinin farkýnda deðildi.

Esrar içtiði bir günün akþamýnda yolda yürüyen bir çift gördü Tabi kafasý bi Dünya, Ahmet Nasýl yürüdüðünün farkýnda bile deðildi. Yanlýþlýklada olsa yolda yürüyen adamýn karýsýna çarmýþtý. Ahmet Özür diliyeceði yere kadýna,

Önüne baksana Körmüsün nesin, demesi kadýnýn kocasýný çýldýrttý.

Adam Ahmet'e vuracakken Ahmet, O anda cebinden çýkarttýðý çakýyý Adamýn Kalbine sapladý. Ahmet'i Birden Bir korku sarmýþtý olayýn etkisiyle baþýndan aþaðýya buz gibi su dökülmüþ gibi oldu kendine geldi Kocasýna sarýlarak aðlayan Kadýn Dayanamayýp Ahmet'e saldýrmaya Baþladý,

Cani bunu nasýl yaparsýn insanlýkmý bu senin yaptýðýn diyerek Ahmet'in suratýný týrmýklýyordu. Ahmet Canýnýn yanmasýyla kadýnýn karnýnada bir býçak sapladý Kadýn Acýlar içinde yere yýðýlýrken Ahmetin Dünyasý baþýna bir kez daha yýkýldý Kadýnýn karnýnýn þiþ olduðunu gördü. Kadýn hamileydi. Ahmet o anda ne yapacaðýný þaþýrmýþ bir durumda yaþadýðý vicdan azabýyla kendi kalbinede sapladý býçaðý . Bir anlýk öfkeyle dört kiþinin yaþamýna son verdi.

Doðacak olan çocuk salýncakta sallanacaktý, uçurtmalar uçuracaktý belkide, ama olmadý bir anlýk öfke her þeyi mahvetti...