Tiyatro Sanatçýsý

O hep ordaydý... Aðlýyordu... Ýç parçalayan bir arpejin arasýna sýkýþýp kalmýþtý. Tek baþýna o soðuk sahnede, hiç kimseye, hiç sevmediði oyunu yüzlerce kerenin ardýndan bir kere daha boþ tiyatro salonuna sergiliyordu.

O hep ordaydý... Aðlýyordu... Melancoholia! diye baðýrdý. Ses, tiyatro salonunun duvarlarýna çarptý ve havada cýlýz helezonlar yayarak geri döndü.

Oyun sona erdiðinde “bugün de sanatýma leke sürmeden bitirebildim oyunu” diye rahatlatacaktý ki kendini, spot ýþýklarýnýn ulaþamadýðý, yüzünü karanlýða saklamýþ biri ayaða kalktý ve :

- Þak, þak, þak !!! Bravo !

Arkasýný döndü ve çýkýþa doðru ilerlemeye baþladý. Siyah saçlarý beline kadar uzanýyordu. Fakat o kadar yavaþ ilerliyordu ki, enteresandý.

Sahnedeki “ Hey dur!” diye baðýrdý. Ancak kadýn yoluna devam ediyordu. Tam çýkýþ kapýsýnýn önüne gelmiþti ki , durdu. Yüzünü sahnedekine döndü. Fakat yine yüzünü karanlýða saklamýþtý. Bir tek sesi vardý. Hala beyninde, kulaklarýnda, damarlarýnda dolaþan... Uzunca bir süre bekledi ve o günden sonraki her gün ve her gece oyunu daha bir þevkle oynamasýna, içinin acýmasýna, kalbinde derin bir sýzýnýn oluþmasýna, susmasýna, konuþmamasýna, gözlerindeki anlamýn yitmesine ve sahip olduðu katatoniasýna sebep olan o son sözünü söyleyip gitti.

- Üzülme , mutlaka birileri vardýr...

O hep bekledi. Fakat kadýn hiçbir zaman geri gelmedi. Zaten o geceden sonra da hiç kimse gelmedi. Týpký o geceden önce de olduðu gibi. Boþ salona oynamaya devam etti tiyatro sanatçýsý. Bekledi... Ýçinde hep bir umut besledi fakat , o geri dönmedi. Çoðu zaman bir hayal gördüðünü sandý. Belki de gerçekten öyleydi ama bu neyi deðiþtirirdi ki? Aylar, yýllar geçti... O oyunu oynamaya devam etti. Ancak bir gün vazgeçti. Oynadýðý oyunu hep þu replikle bitirirdi tiyatro sanatçýsý :

“ Gerçekleri görmek istiyorsan eðer, önce rüya görmekten vazgeç.”

Her gece oyun baþlamadan 15 dakika önce, salona geldi ve en ön sýrada oturdu. Kafasýnda oyunu sahnedeymiþcesine oynadý. Ve ardýndan kalkýp evine gitti. Zaman hiçbir þeyi deðiþtirmemiþti. Sadece o artýk dünyaya bir oyuncu gözünden deðil bir seyirci gözünden bakýyordu.

“O sadece bir aþktý. Geldi ve gitti.”