Gurbetteyim... Bir baþýmayým... Aynen Kýraç’ýn þarkýsýnda olduðu gibi.

Siz þimdi benden klasik bir gezi yazýsý falan bekliyorsunuz deðil mi? Asla! Ama daha iyisi olur bence klasik olmazsa. Buyurun...

Antalya gurbet iþte... Ýstanbul’dan uzakta çalýþýyorum. Yýllardýr kaçtýðým þeyi yapmak zorunda kaldým. !994’ten sonra turist rehberi olarak bir daha Antalya’da ne çalýþýrým ne de yaþarým demiþtim. Ama olmadý, þartlar zorladý diyelim ve geldim.

Tam bir Gastarbeiter (gastarbayter okunur) durumu yani. Bu lafa da sinir olurum, ‘Gastarbeiter’. Ama durumum bu, misafir iþçi.

Ýstanbul burnumda tütüyor. Ben gerçek bir Ýstanbulluyum. O hani sayýlarý kesinlikle 400 bini geçmeyenlerden. Seviyorum Ýstanbul’u, burnumda tütüyor, burnumda. Acaba diyorum, belki de iþler bu sene hiç de beklediðimiz gibi gitmediði için mi? Yok, sanmýyorum, eðer her hafta daha iyi bile olsa bir öncekinden gene de burnumda tüter Ýstanbul.

Aslýnda burada durumum iyi. Þükretmem bile gerekir belki. Herkes Antalya’ya taþýnmak zorunda kalýyor, ya da Ýstanbul’u býrakamam diyen rehber arkadaþlarýmýn pek çoðu da o otel senin bu otel benim sürünüyorlar. Ben geldiðimden beri – ki bir ayý geçti, Belek’te bir otelde devamlý kalabildiðim bir odam var. Biraz ayrýcalýklý bir durum gerçekten de. Ev haline dönüþmeye baþlamasýný engellemeye çalýþtýðým, ama kendimi rahat hissetmemi de saðlayacak bir ortam yaratma derdindeyim burada.

Neyse, Anadolu turlarý olsaydý daha mutlu olurdum. Alanya, Damlataþ Maðarasý, Alarahan, Pamukkale’ye git gel, Antalya þehir turu, Perge ve Aspendos yaptýðým þeyler bir aydan fazladýr.

Bunlarý yaparken hayal kuruyorum. Ýstanbul’da olsaydým ne yapardým? Ýlk önce iyi bir uyku çekerdim kendi yataðýmda. Kedilerimi mýncýklardým. Sonra da kendimi sokaklara atardým tabii. En çok ne yapmak isterdim? Kuaförüme giderdim ilk iþ olarak. Bebek’te dolaþýr, Bebek Kahve’de çay içer, gazete okurdum. Mýsýr Çarþýsýný özledim. Ayfer Kaur’da çay içip baharat almak, Mýsýr Çarþýsýný ve etrafýný dolaþmak, Taksim’e çýkýp hemen bir Beyoðlu keyfi yaþamak, Arkadaþ Kitapevi’nden elim kolum kitap ve cd dolu çýkmak, Kaktüs’te kahve içmek, Pazartesi akþamý Arif’e (Çiçek Bar) gitmek, Yakup2’de yemek yemek istiyorum. Süleymaniye Camii’ni nasýl özledim. Turlarda favori ziyaret yerimdir. (Ben bir Mimar Sinan aþýðýyým.) Boðaziçi’nde arabayla dolaþmak istiyorum, Avrupa yakasýnda ama. Þimdi Ýstanbul’da olsaydým kýþýn kar, buz, yaðmur, çamur demeden her fýrsatta gittiðim Rumeli Feneri’ne giderdim. Orada bir kahvem var benim, tüm Boðazýn giriþine hakim, Karadeniz’i en güzel görebileceðiniz köþede, tam fenerin yanýnda. Oraya mutlaka yanýmda o sýrada okuduðum kitabýmý götürürüm. Az kitap bitirmedim orada. Artýk beni tanýyorlar, biliyorlar ne istediðimi. Büyük çay getiriyorlar, ben yeter diyene kadar da hep tazeliyorlar. Kedi ve köpekleri de besliyorum orada. Karadeniz’in dalgalarýný, yaðan yaðmuru veya karý seyretmeye bayýlýyorum. Gidin siz de bayýlacaksýnýz.

Ama tüm bunlarýn yerine ben ne yapýyorum? Antalya’da zaman geçirmeye çalýþýyorum ve her geçen gün bu þehri aslýnda sevdiðimi de fark ediyorum. Öncelikle her gün þehrin her köþesindeki billboardlarda Büyükþehir Belediye Baþkaný Menderes Türel’in fotoðraflarýný görmeye o kadar alýþtým ki, Ýstanbul’a dönünce ben onsuz ne yapacaðým diye düþünüyorum. Dalga geçmiyorum, bayýlýyorum hatta tapýyorum ben bu adama. Daha Büyükþehir Belediye Baþkanlýðýna adayken biliyordum neler olacaðýný ve yakýn markaj takipteyim. Bence Türkiye’nin gelmiþ geçmiþ en iyi Belediye Baþkanlarýndan biri, dinamik, çalýþkan, baþarýlý. Verdiði sözleri yerine getiriyor ve çok kýsa zamanda pek çok baþarýya imza attý. (Onunla ilgili özel bir yazý yazacaðým. Bu bir senedir planladýðým bir þey, doðru zamaný bekliyorum sadece.) Sonuç itibariyle, þehirde attýðým her adýmda bana kendini hatýrlatan bir adam var yaþamýmda. Bundan baþka fazla vaktim olmadýðý için en ufak bir fýrsatta hemen soluðu Migros alýþveriþ merkezinde alýyorum. Lacoste maðazasýna paralarý býrakýp tüm dükkanlara tek tek bakýyorum. Burasý bir nevi ‘Mini Akmerkez’. Kýsa sürede bitiyor gezi ve kendimi Shakespeare Bistro’ya atýyorum. Bak buna bayýlýyorum iþte. Yemekler harika, salatalar harika. Aslýnda her þey harika burada. Gurme iseniz tam size göre, deðilseniz de gurme eder adamý. Sadece bir kahve, bira ya da þarap içmek için de gidilir. Personelini de seviyorum buranýn. En büyük zevkim bu Antalya’da. Bir de Deepo’ya gidip Mavi maðazasýný boþaltmak ve diðer maðazalarý gezmek, Deepo’daki Shakespeare Bistro’da da bir þeyler yiyip içmek. Ama tabii en büyük zevk 7Mehmet’te yemek yemek ya da bir kahve içimi de olsa oraya uðramak. Aklýma geldikçe ve vakit buldukça arabaya atlayýp(kiraladým bir tane, benim cip Ýstanbul’da kaldý) Antalya’nýn batýsýna ya da doðusuna doðru gidiyorum, arabada Kýraç, Sezen Aksu ve Gece Yolcularý dinleye dinleye (tabii ki sesini sonuna kadar açýp). Arada bir gün vakit bulsam arabaya atlayýp batýya doðru gideceðim, Phaselis’i, Olympos’u, Finike’yi, Kale’yi, Myra’yý (Demre), Kaþ’ý, Patara’yý, Xanthos’u özledim. Doðuya da gitmek istiyorum þöyle Anamur’a doðru gidebildiðim kadar. Burnumun dibindeki Sillyon’a gitsem iyi olacak.

Yanýma bir kitap alýp arabayla buralara gitmek, canýmýn istediði yerlerde durup gezmek, çay içmek, Paul Auster ve Murathan Mungan okumak, arada sýrada denize bakmak, bütün kedileri köpekleri sevmek istiyorum.

Bakýn nasýl da gezdirdim sizi klasik olmayan bir gezi yazýsýyla! Hem de iki þehirde birden. Benim Ýstanbul’umda ve benim Antalya’mda ama...

Ýþte böyle... Bu aralar Büyük þair Yorgo Seferis’in Günlükleriyle zamanýmý geçiriyorum. En kýsa zamanda Yorgo Seferis ile Gezi-Yorum diye bir yazý yazacaðým. 13 Mart 105. doðum günüydü. Mart ayýný Yorgo Seferis ayý ilan ediyorum. (Bende alýþkanlýk olmaya baþladý bu durum: Þubat ayýný Paul Auster ayý ilan etmiþtim daha önce de.)

Doðum günü demiþken, Mart ayýnda doðum günü olanlar: 1 Mart Apel Ç. ve Caner Ç.; 6 Mart babam ve Yorgo M.; 13 Mart Yorgo Seferis; 15 Mart Mete B. Ve Þadan G.; 29 Mart Beklan A.; 30 Mart Esmeray A, ve Ertan K. (Ýlk anda aklýma gelenleri yazdým.) Hepsinin doðum günleri kutlu olsun, unuttuklarýmýn da, eðer sizin de bu ay ise sizin de.

Burada adý bulunan herkesin gönlümde ve yaþantýmda çok önemli bir yeri vardýr. Hepsi çok özeldirler, ama bir tanesi var ki o ‘en’ özel!