iki küçük dereydik,
akar dururduk birbirimizden habersiz.
ben daðda soðuk berrak,
sen ovada sýcak sessiz...
ben menekþeler toplardým, mor maviþ...
sen ayçiçekleri, tarlalar dolusu...
ne oldu ki bize bir tanem!
vaz mý geçtik?

'olur' deme bana sakýn,
olmaz güzelim!
ben insem de daðdan ovaya
haberin olsun!
ayrý yataklarda akarýz.
selam veririz sabah akþam birbirimize
'seni seviyorum' deriz,
akýþýmýza hasretle bakarýz.
öyle uzak ki kavuþmak istediðimiz deniz
yeter mi dersin zamanýmýz?

biliyorum,
'hiç sanmam' olacak cevabýmýz
çünkü:
baþaklar, buðdaylar sulanýr geçtiðimiz ovada
yada,
toprak emer suyumuzu
susuz kalýrýz.

güneþe olan borcumuz da vardý unutma!
bir de yaðmurlar yaðmýyorsa eðer
ne kaldý ki geriye?
bak iþte, kurudu yataðýmýz!...

uzaktaki deniz
bizi boþuna bekler,
bizse yaðacak yaðmurlara duacýyýz...