Yerde Ahmed, semâda Muhammed olan ey gül!
Selâmlar olsun hakký fermân eden ey gönül!

Sen’i yüceltmek için deðildir sözlerimiz,
Nûrunla kemâl buldu hep kelimelerimiz,

Âlem Sen’le övüldü, biz Sen’inle hep güldük,
On dört asýrdýr dâim sensizliðe sürüldük.

Gülden mânalar bulan aþkla tutuþtu cihân!
Bir gül açtý tam on dört asýrdýr hiç solmayan!

Sönmeyen bir hasrettir sana olan aþkýmýz,
Topraðýn mahviyeti fýrtýnada farkýmýz!

Ummanlar kurudu hep, hayat çöl ortasýnda
Dert varsa dermân da var, dert; Sen, dermânýmýz da..

Gönüller üzerine yýkýldý koca daðlar
Bu derde sultan dahi düþse onu da daðlar!

Hayat; peþin alýnmýþ ücrettir Yaradan’dan,
En kutsal hediyedir Mekke’de yetim doðan.

Sevgili diye yýlan atýldý koynumuza!
Taþ kesildi kalpler, vebali boynumuza.

Asýr; sînede ateþ, îman; elde kor gibi!
Sen’i görmeyen gözse noktasýz.. kör gibi!

Þu hicrân duvarlarý yýkýlmalý yeniden
Firâk gömülsün, vuslat yaðsýn göklerimizden.

Kefenleri biçildi âsilerin, cân gülüm
Pây-i tahtta saâdet, sana vuslattýr.. ölüm.

Taif’te gül yüzünde kan, ayaklarýnda kan..
Kâ’be’de yâr-i gârdý senin için aðlayan.

Sensizlik gurbet oldu, bencileyin sarardý
Bir hasretin öyküsü; göklerimiz karardý!

Þah damarýndan daha cânsýn fâni bedene,
Evinde gurbet çektin, yeni yurdun Medine.

Gül bahçelerimiz hep yaðmalandý çaresiz,
Maddeye köle olduk, istikbalimiz fersiz!

Sen kokan güllerini koruyamadýk.. Heyhât
Kapýmýza dayandý emr-i hak olan memât!

Biz Bedir’de seyrettik elhak o arslanlarý
Görmedik Uhud kadar kahraman olanlarý.

Ey aþk! Beni benden al.. Sür nebimin þehrine!
Yalýn ayak varayým o ravzay-ý pâkine.

Ey güllerin sultaný! Gözyaþlarýyla geldik,
Ey kadîm dost! Kapýnda Kýtmir olmaya geldik!

Hâk olup döneceðiz aslýmýza muhakkak!
Lâkin senin nurunla aydýnlanýr þu âfâk!

Firâkýn renksiz takvim, gündüzlerimiz siyâh
Bir tebessümün dahi bize nurlu inþirâh!

Gel gör bir halimizi, hep tilki sofrasýnda!
Çaresiz kaldýk bu ölüm-kalým meydanýnda!

Çark bozuldu, maviyi katlettiler.. efendim!
Küheylan kesildi þu kör balýklar, efendim!

Sana salât ve selâm.. gönlümüz senle dolsun
Bizleri sana ümmet yapana hamdler olsun.

Zafer ÞIK
21-25 mart 2005
MERSÝN