Seni terk ettiðim gibi
býrakýverdim kendimi
Þuracýkta yýðýlmýþ,
bir sen gibi
Yapayalnýz, soðuk, donuk.

Denize haykýrdým uzun;
upuzun ve çok derinlere giden bir
iskelenin son basamaðýndan
Kayýp düþtüm kucaðýna
Denizin...
Senin...

Hep ayný þarký kulaðýmda
Hani giderken beni ardýma bakmaktan alýkoyan:
"Git!"
Kurtulamýyorum.

Vazgeçmediðim hayatým, geleceðim
ellerindeydi oysaki
Farketttim.
bir sen gibi
Yýðýlmýþ bir suskunluk vardý dudaklarýmda
Söylenmesi gereken ve kilitlenmiþ
o meþhur "son sözler" yerine.
Ne söyleneceði biliniyordu.
Lakin zaman yoktu bilinenleri tekrara
Dediðin gibi, "Son zamanlarýn"
Senin de...
Öyleyse "Git haydi 'O'nun yanýna."
Bir gün gelip de yerime seveceðin
'O'nun yanýna.

Kayýptý ellerim.
Gözyaþý tatmamýþ gözlerin misali
Senden uzak ölmek istemiyorum
Son ýþýða ulaþýrken yalnýz olamam;
yalnýz bakamam ona
Hep ayný þarký,
"Meleklerin Sözü Var"