Ýstanbul’u sevdiðim gibi sevmiþtim seni.
Bir de martýlarý sevmiþtim
Vapurda simit atarken etrafýmda uçuþan hani.
Biraz mayhoþluk var þimdi kanamalarýmda.
Sancýlarým vardýr vakitli vakitsiz.
Hüzünleri sen, geceleri Ýstanbul kokar
Bir deniz ararým en derininden, en mavisinden
Hayallerimi derinliðinde boðarým.
Gözlerini mavisinde.
Güneþ batarken izlerim Ýstanbul’u
Kýrmýzýsýna sürerim seni
Karartýsýna beni
Ufukta birleþtiririm ikimizi
Martýlara bakarým
Ýkimize yol alýrlar.

Gidiþini izlerim Kýz Kulesini izlediðim gibi.
Hayranlýðýmý ilkbaharlara bularým
Sensizlikten bir nefes alýp
Sensiz gökyüzüne býrakýrým
Diz çökerken boðaz köprüsünün gölgesinde
Kurumuþ bir özlem filizine
Su vermeye baþlar bulutlar
Avucumu açarým
Bakýþým bulutlarý deler
Bir Ýstanbul akþamýnýn yýldýzlarýndan çalarým
Çalarým sensizlik orucunun bitmeyen saatlerinden.

Çeþmesidir Ýstanbul’ un gözlerim
Ne zaman dolar Ýstanbul
Ben ona aðlarým
Ne zaman sana dolar gözlerim
Ýstanbul’u aðlatýrým.

Ýstanbul’u sevdiðim gibi sevmiþtim seni.
Üsküdar sahilinde yürümek gibi
Sultanahmet’te kuþlara yem vermek gibi
Ýki kýyý arasýnda devriye nöbeti gezen
Teskeresi kayýp vapurlar gibi
Sevmiþtim seni.

Tutsak olduðum gibi Ýstanbul’a.
Ve mutlu olduðum gibi tutsaklýðýmdan
Mutluydum gözlerine zincirlenen
En renkli, en siyah, en beyaz rüyalarýmdan.
Ve seviyordum seni sevmeyi
Ýstanbul’u sevmeyi sevdiðim gibi.

Seviyordum seni…
Ýstanbul’u sevdiðim gibi…