Bir sayfa açýp yeni bir þiire baþlamak,
Ýçinde ne var ne yok, bembeyaz bir kaðýda haykýrýrcasýna kusmak,
Önce yargýlamak, sonra da yargýladýðýn düþünceler tarafýndan,
Ayaklar altýna alýnmak,
Ezilmek, yaðmalanmak, yýkýlmak.
Düþünmesi bile zorlarken,
Nasýl dökülür bunca acý, bunca isyan, bunca haykýrýþ.
Kifayetsiz bir sözcüðün çaresizliði, nasýl buruk kalýrsa,
Ýþte öyle düþmüþtür omuzlar, taþlarý hasretle döþenmiþ,
Dipsiz bir kuyunun karanlýðýna.
Feryatlarýnda boðulmak istersin bir gözyaþý damlasýnýn,
anlatmak isterken acýný.
Karanlýða karanlýk tutmak gibidir içindeki o yarayý yazmak.
Tek bir söz, boydan boya kazýrken yaranýn kabuklarýný,
Kaç dikiþ kapatýr bu acýnýn, yumruðunda gizli keskin bakýþlarýný.


Bembeyaz bir sayfanýn sonu bu þekilde olmamalý.
Tutsak edilmiþ hüzünlerin kapýsýný açmak.
Tüm özlemleri kuþlar gibi serbest býrakmak,
Üzgünüm ey taþmýþ, isyankar, kurumuþ, kurutulmuþ gönlüm.
Özgürlük hakkýmýz deðildir senin ve benim.
Müptelasý olduðumuz o adýný bile henüz bilmediðimiz,
Ulaþýlmasý güç,
Anlatmaya defterlerin kalemlerin, þiirlerin yetmediði, duygunun
Kimsenin bilmediði yaralarýný kanattýðýmýz sürece…
Özgürlük hakkýmýz deðildir senin ve benim.

Nasýl anlatýrým içimdeki bu sancýyý?
Nasýl sarýlýr bu yara bembeyaz bir kaðýt ile?
Nasýl dikiþ tutturulur, pens niyetine kullanýlan bir kurþun kalemle?
Ýsimlerini bile bilmediðim hayallerimin küçük kulübelerinde,
Gizlice yazýlmýþ tüm þiirlerim, mektuplarým sakýldýr,
Herkese kapalýdýr, giriþi tehlikeli ve yasaktýr.
Üstelik dikkat edin. eðitimli köpek vardýr…
Ve daha da kötüsü,
Üzerinde ne gönderenin ne de alacak kiþinin adý yazýlýdýr.

Ruhumun gönlümdeki esaretliði, hastalýðýmýn kaynaðýdýr,
Her hücremde geçmiþin uzaklýðý ve
Üzerinde martýlarýn uçtuðu bir denizin maviliði tutsaktýr.
Uzaklara her bakýþýmda,
Her bir düþüncemin, iç kanatan her bir ayrýntýsýnda,
Ýtirafý mümkün olamamýþ buz gibi hatalarým saklýdýr.

Bozulmamalý bu güzel ama sahte büyü,
Kýrbaç gibi bir soluk al dirayeti kýrýlmýþ keskin kalem,
Tebeþir tozu gibi daðýl kaðýdýn her bir yanýna,
Elini koy kelimelerin en sessiz harflerinin omzuna,
Sulanmayý bekleyen mýsralarýn aralarýnda,
Dolaþ özgürce, pervasýzca, umutsuzca,
Yýprat özlemleri, hasretleri ve kelimelere sýðmayan,
O korkunç soðuðun uyutasý çekimini.

Bir þirin nasýl koyulaþtýðýndan bahset hasret mahzenlerinde
Kelimelerin nasýl çaresiz kaldýðýndan bahset ,
Yüzlerce dilin ve sözlüðün bulunduðu bu koca evrende.
Nasýl olsa kaðýt beyaz, tebeþir beyaz,
Süzül her bir yanýna.
Bembeyaz parçalarýnla, karanlýðý anlat.
Nasýl olsa bembeyaz bir ömrün damarlarý,
Çok uzaktadýr, dil uzatamaz yazdýklarýna…
Ve nasýl baþladýysa öyle bitsin bu þiir,
Aðlayarak doðan bir insanýn aðlayarak öldüðü gibi.
Nasýl baþladýysa öyle bitsin…

Bir sayfa açýp yeni bir þiire baþlamak,
Ýçinde ne var ne yok, bembeyaz bir kaðýda haykýrýrcasýna kusmak...