Özgürlük sevdasý insanýn baþkalarýna duyduðu sevgidir; güç sevdasý insanýn kendine duyduðu sevgidir. -Hazlitt |
|
||||||||||
|
Yaþam, kim ne derse desin, çok aðýr yüklerle doludur. Her geçen gün dolup taþan bir sistem var her bedende, her yürek ise sanýrým bu alýþveriþin odak noktasý. Ýþte bu odak noktasýnýn, bedende garip bir aðýrlýðý, garip bir yönetimi var gibi çünkü yükler aðýrlaþtýðýnda, hatta dolup taþtýðýnda, beden aðýrlaþýr, hastalanýr, hatta yaþam kararýr... Puslu görünür tüm ekran, karamsar bakýþ, taþan yüklerle, akar etrafa ve siz bu taþmadan, artan bir mutsuzluk duymaya devam edersiniz... Tüm bu aðýrlýðýn altýnda ezilen insan, hep yorgun, ruh hep bitkindir... Sevgisizliðin garip bir aðýrlýðý vardýr... O aðýrlaþtýkça, beden de aðýrlaþýr... Nefretin bile, bir doðuþu vardýr... Sevginin, bedendeki bahsi geçen sistemde, çok önemli bir görevi vardýr... Sistemin odak noktasý olan yürek ruhun, ruh da sevginin odak merkezidir diyebiliriz, bu baðlamda... Sevgiyi küçük bir kuþ olarak düþünün, kanatlanýnca yüreðinizden, karþý yüreðe gidip o yüreðin yüklerinden su içer kana kana, güç alýr oradan ve tekrar kanatlanýr gökyüzüne... Sizin yüklerinizden doðup, hem kendi yükünüzü, hem de konakladýðý yüreðin yükünü azaltýr o kuþ... Sevgi devam ettikçe bu kuþlarýn devamlý kanatlandýðýný hesap ederseniz, ne sevende, ne sevilende yükler kalacaktýr. O kuþlarýn kanatlarýnda hafifler, dinçleþir bedenler, gözler taþmayan yüklerden, kuþlarýn yarýp aydýnlattýðý gökyüzüne yönelir, umudun kokusu siner sinelere... Geride sevginin hoþ bir hafifliði kalýr... Belki bu yüzden aþýk olunca, öyle hafifleriz ki, ayaðýmýz yerden kesilir ve belki bu yüzden sevdiðimizi görünce kalbimiz yerinden uçacak gibi olur.. Kim bilir belki o anda kanatlanan kuþlarýn çokluðudur, bizi buna inandýran... Fikrimce bu yüzden güçlü bir sevgimizi kaybettiðinizde, taþar yüklerimiz, hiç durmadan gözlerimizden... Uçamayan kuþlarýn, çýðlýklarý kopar içerimizden... Oysa o kuþlar nereden geldiyse, O’nda son bulur... Yüreklerimiz ise sade duraktýr... Ýçerde ve dýþarda bir tek O var, yalnýzlýk diye birþey, o zaman nasýl var ??? Yanýlmýyorsam yalnýzlýðý olmayanýn, uçamayan kuþu da olmazdý... Özlem Uluð 12.04.04
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Özlem Uluð, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |