Ýster benim ol, ister olma; ne fark eder ki? Ýkisi de ayný deðil mi nasýl olsa, ikisi de acýdan baþka ne verebilir kollarýma? Sevgin susatabilir mi beni hayata yada sözlerin koparabilir mi beni alýn yazýmdan? Umutlarýmý biriktirebilir misin benim yerime veya anýlarýmý saklayabilir misin, hiç eksiltmeden ve yitirmeden? Peki bekleyebilir misin beni ömrünce, sýkýlmadan ve piþman olmadan?
Benim olmasan da olur, sýcak nefesini bilmeden geçirdiðim senelere yakýnmam; verdiðim her sensiz soluk için Tanrý’ya beni affetmesi için yalvarmam, yarýnlarýmýn anlamsýzlýðýnda kaybolacaðým için seni suçlamam, bildiklerimi unutup, sadece sana odaklanacaðým için sevdiklerimi bir kenara fýrlatmam, odam da aklým gibi daðýnýk olduðunda, temizlemeye gelen kadýna mahcup olmam, þiirlerimin hepsini unutup, bir tek mýsrasýný dahi aðzýma almayacaðým için rüyalarýmdaki peri kýzýna sarýlýp aðlamam…
Benim olmasanda olur!
Sensiz yediðim bir lokma ekmeðe þükür etmezlik yapamam, yanýnda katýðý olmasada o kuru ekmeðin kokusunu sen diye içime çeker, bana verilen emanete hýyanetlik yapamam, unutamam seneler içinde kaybolan dostlarýmý, sevgilerimi ve yaþayamam hiçbir þey hissetmeyen bir boþluk gibi; benim olmasan da olur, ellerin neye yarar ki, ben kaf daðlarýnýn tepelerindeyken ýsýtabilir mi ellerimi yada gözlerin görebilir mi içinde kaybolduðum en derin maviliklerimi, taþýyabilir mi ufacýk omuzlarýn böyle aðýr yükleri?
Benim olmasanda olur!
Yüreðim istemez mi sanýrsýn cezbedilmeyi yada bedenim bilmez mi son nefesin deðerini? Bilir sevdiceðim, bilir; bilir de ondan istemez zaten, bilir de ondan korkar! Zehri zerk edilmiþtir bir kere nasýl olsa yaþamýn ve sevdanýn, damarlarým temiz deðildir artýk, senin sevi-n dolaþamaz o pis kanallarda; benim olmasanda olur!
Güneþin batarken doðamamasý gibi bu, terk ediliþ ama yeni bir diriliþ; güneþ yerini ay’a býrakmaz mý, ay ýþýðýný güneþten alsa da yine de geceyi aydýnlatmaz mý?
Benim olmasanda olur, yakarýþlarýmý duymasan, bana sarýlýp aðlamasan, mutluluklarýmý paylaþmasan, ellerimi tutmasanda olur, bilmezlikten gelip gözlerini gözlerimden kaçýrsanda olur, beni sevmesen, yarýnlarýmý bilmeyip, yaralarýmý sarmasanda olur…
Artýk benim olamazsýn zaten; bildiklerimi bilemez, gözlerimle seviþemezsin, geceler boyu içtiðim anýlarýn arasýna karýþamaz, beni kendinle sarhoþ edemezsin, gözlerin görmez kulaðýn iþitmez olduðunda gölgemi hissedemez nefesimle ürperemezsin, deniz kokulu baharlar geldiðinde, geliþlerine sevinemez yüreðini çiçeklere veremezsin, artýk benimle yaþayamaz, beni sevemezsin, gözyaþlarýmý biriktiremez, her damlasýyla özgürlüklere yelken geremezsin ve yaþýyor olmayý hiç bu kadar isteyemezsin;
Artýk benim deðilsin!..