?Iþýklarda indirir misiniz lütfen??. Önümüzde uzayýp giden araç konvoyu, bu sabah, her günkünün aksine, trafik ýþýklarýnýn tam önünde inemeyeceðimin habercisi. Þöför, bezgin ve donuk bakýþlarýný dikiz aynasýndan yolluyor ve kenara çekiveriyor. Ýnatlaþmayýp iniyorum. Hem zaten araçlara yeþil yanýyor; bu da epeyce bekleyeceðim demektir. Bir kaç adýmda direðin yanýndaki yerimi alýyor ve diðer bekleyenlerle dikiliyorum oracýkta. Burada ýþýklar çok uzun süre yanýyor. Ýnsan niye orada bulunduðunu unutuyor beklerken. Yüksek kaldýrýmda dururken, ?Zamanýn baþýndan beri burada? yazýlý bir levha hayal ediyorum ayaklarýmýn hemen dibinde. Üzerimde yollarýn tozu, kuþlarýn küflü yeþil lekeleri, yüzümde yaðmurlarýn yollu izleri, görmüþ geçirilmiþ gözlerimde yýllarýn yorgunluðu?

Gözlerim ortadaki refüjde hapsolmuþ adama takýlýyor. Belli ki, yeþili son anda yakalamýþ, atmýþ kendini yola ama nafile; kýrmýzý onu sobelemiþ; o da ikinci turu bekliyor. Yaðmur bulutlarýnýn ardýndaki uykusundan yeni uyanan güneþ tam gözlerini hedeflemiþ, ýþýn oklarýný fýrlatarak geriniyor alabildiðine. Gözleri kamaþan adamýn yüzünde gülümseme var. Salak salak sýrýtan adam görüntüsünün ardýndaki kýsýk gözlerden akan uykuyu yakalamak zor aslýnda. Hele benim gibi bir miyop için.

Dalgýn köstebek ruhumun uyuþukluðu, yanýmda dikilen iki kadýnýn výzýrtýlarýyla bölünüyor. Bakýn bu ilginçtir; bu uzun beklemeler esnasýnda, Allah sizi inandýrsýn, sýký dostluklar geliþir. Rutin is yaþamimin uzun metrajlý güzergahýný katederken, çalýþan nüfusun büyük bir kýsmýna aþina oluyorum haliyle. Dolayýsýyla yanýmda birbirlerine yemek tarifi vermekte olan kadýnlarýn farklý sektör ve þirketlerde çalýþtýklarýný biliyorum. Diyebilirim ki, ýþýklar soya soslu sebzeli mantarlý börek tarifi kadar süreyle kýpkýrmýzý dikiliyor karþýmýzda. Buna baðlý olarak da yaklaþýk bir ayýn sonunda eþler bile çekiþtirilebiliyor. Elbette ana konulardan biri rejim sektöründeki yenilikler. Ve tabii ki saðlýklý beslenme, organik ürünler... Doymuþ yað, doymamýþ yaða karþý ringe çýkýyor. Kýrmýzý et tu kaka, kýzartmalar mazallah, þekerliler hafazanallah, sebze meyve mutlaka... Sonra da umut dolu bir soru: Bir gün selülitler moda olur mu acaba?

Sebebi hayatýmýz yüce reklam sektöründen umut kesilmez tabii. Kimin ne kadar para kazanmasý gerektiðiyle doðru orantýlý olarak yazýlan kutsal trendler inmeye devam ettikçe, bu uhrevi güdümlemelerden biri belki, ey kulum, patlayana, selül selül olasýya, XXXXXXXL?lerden taþasýya kadar korkmadan ye, çaðrýsýnda bulunabilir.

Heyhat! Reklam çocuðuyuz hepimiz. Körpecik ergen yaþlarda darbe postalýyla pelteleþen beyinlerimize enjekte ediliyor her þey. Ne yiyeceðiz, ne içeceðiz, ne giyip giymeyeceðiz. Hangi dili konuþacaðýz. Nerelere takýlacaðýz. Kimsenin bize sorduðu yok: Cep telefonu almalýyýz ve de her ay yenileyerek en son modellerle yakýn temas halinde bulunmalýyýz. Mutlaka araba edinmeli, benzin, motor yaðý, akü ve bilimum aksam tüketimine katkýda bulunarak, delirmiþ trafiðe karþý sorumluluk bilincine sahip olduðumuzu kanýtlamalýyýz. 35.643 adet kredi kartýmýz ve mili mili milyarlarca taksit borcumuz olmalý. Baþka türlü bireysel gusto, kültür ve ayrýcalýða sahip olduðumuzu nasýl kanýtlarýz? Sosyalleþmek adýna bizim yerimize bir takým karar veriliyor da, kuzu kuzu izliyoruz.

Eskilerden bize miras kalan yaþamlarýmýzýn ve kavramlarýmýzýn içi boþaltýldý da, býrakanýn yasýný tutamadan, kalanýn hayrýný göremeden istimlak edilen arsalar gibi kayýp gitti elimizden. Bakýn çevrenize; doðru kavram, doðru nesne ve doðru söylem ne kadar seyrek buluþuyor ve zihinlerde yer ediniyor... Mahþerin yazar çizerleri, tükenen deðerlerin bilinciyle zamana karþý yarýþýyor; hýzlý olan kazanýyor; kavramý bulan yapýþtýrýyor bir þeylerin üstüne ve dünya içi boþalmýþ sözcükler, anlamýný yitirmiþ, kiþiliksiz söylemlerden geçilmiyor. Ýyilik, saðlýk, mutluluk, sevgi, yaþam, coþku, dostluk, paylaþma, uyum, lezzet, huzur, hayal, istek, dilek, gelecek? Dust to dust. Blood to blood. Ýnsanlýðý nasýl bilirdiniz? Ýyiydi hoþtu rahmetli de, vadesi çabuk doldu. Geri dönüþümü olanaksýz radyoaktif atýk tenekeleriyle gömülüp magmanýn yakýn bölgelerinde yaþayacak. RIP. Geçmiþin nostaljisi kandilli... A ha da bir ambulans geçiyor... Ay senin sirenine kurban... Hop trilay lay lom... Durdurun, binecek var. Yolunuzun üstü birader, La Paix?nin önünde atýverin beni. Hu huuuu...

Hah, yeþil adam yola býrakmak üzere kaldýrdýðý bacaðýyla ýþýldadý nihayet. Benim sýrýtan adam hapis kaldýðý refüjden atýyor kendini yola. Yüzünde halen gözlerini delen güneþin yapýþtýrdýðý gülümseme var. Uçarý haylaz zihnim, adamý yunus balýðýna benzetince kafamdaki kavramlarýn yaþama hakký, sözcüklerin özgürlüðü, iradelerin baðýmsýzlýðý ve ne olacak bu insanlýðýn hali duruþmalarýný ileriki bir tarihe erteliyerek mahkemeyi tatil ediyorum. Zaten o da benim, yýrtar daðlarý, enginlere sýðmaz taþar, bendini çiðner aþar beynimin kurgularýndan habersiz, yanýmdan öylece geçip gidiyor.

Saatimin akrebi ofisimin yönünü gösterirken yelkovan koþturmam gerektiðini iþaret ediyor. Ve ben geç kalýyorum sanýrým.Toplantýda hazýrladýðýmýz yeni bir ferdi hayat istila projesini sunacaðýz ?yetkililere? ve üst mercilere iletmeleri için kendilerini yolcu ederken arkalarýndan su dökeceðiz. Yaratýcý kurulun mahþeri atlýlarýndan biri olarak her zamanki gibi insan geçinenlerin arasýndaki görünmezliðimle buluþacak, ikinci aydýnlanma çaðýna nail olabilme hayallerine dalacaðým: ?Ya ben tekamül kurulunun karþýsýna çýkmaya hazýrým; valla çok çalýþtým, beni ýþýklarda indirir misiniz lütfen??

Hür?ce
Nisan 2004