Yine karmaþýðým bu akþam, ne hissetmesi gerektiðini bilmez haldeyim;elim de koca bir mutluluk mu var yoksa kocaman bir yok oluþ mu, bilmiyorum…
Unuttuðum anlarýn tadý bozdu belki de midemi, belki de bir yakarýþa verilen olumlu ama korkunç cevap; bunlarla yaþamayý öðrenmeli miyim yoksa vaz mý geçmeliyim, bilmiyorum…
Ne olursa olsun bir daha ki sefere vazgeçmeyeceðim diye söz vermiþtim kendime, sözümü tutmalý mýyým yoksa çok geç olmadan geri dönmeli miyim, bilmiyorum…
Köklü bir aðaç gibi, yerimde dimdik durmalý mýyým yoksa, hiçbir þey yaþamaya layýk olmayan biri gibi, ardýma bakmadan sonsuza dek kaçmalý mýyým, bilmiyorum…
Bana sorduklarýnda “Ne oldu?!” diye, doðruyu söylemeli miyim, yoksa kaçamak cevaplar verip, sadece geçiþtirmeli miyim, bilmiyorum…
Hiçbir þeyi düþünmeyip, yaþanmayanlarý dahi hatýralara gömmeli miyim, yoksa her birini ayrý bir hazla yaþayýp vakti geldiðinde bitirmeli miyim, bilmiyorum…
Akýbetimi fallara býrakýp, umursamadan hayatý olduðu yerde býrakmalý mýyým, yoksa canýmý diþime takýp, bir kere daha denemek için çýrpýnmalý mýyým, bilmiyorum…
Neye hasret olduðumun farkýnda deðilmiþ gibi, tüm güzellikleri bir anda silmeli miyim, yoksa ne kadar býkarsam býkayým, sonuna dek yaþamalý mýyým, bilmiyorum…
Aslýnda hasret olduðum þey bu mu acaba diye yorum yapmalý mýyým, yoksa aslýnda bu olmadýðýný bildiðim halde, Polyanna kostümümü çýkartmamalý mýyým, bilmiyorum…
BÝLMÝYORUM!!!