Tuna nehri ile ikiye ayrýlan Budapeþte’yi, Haziran sonu güneþinin yakýcý sýcaðýndan barýþ ve kardeþlik yüklü geleceðin simgesi, elinde zeytin dalý, genç bir kýzýn þehre düþen gölgesi koruyor. Bir bankýn üzerinde verilen küçük molada, þehrin güzelliklerine odaklanmýþ kuþbakýþý düþünceler, kaysý kokulu palinka tadýnda özgürlüðün keyfini çýkarýyor. Peþte tarafýnda, Londra’daki emsalini andýran restoresi hiç bitmeyecek parlamento binasýnýn iskele demirlerinin arasýnda kalmýþ sarý kireç taþlý dantel inceliðindeki duvarlarýnda gün yansýmalarý, Buda yakasýnýn masalsý Balýkçý kulesinin þeytanminaresi kývrýmlarýnda son buluyor.

Bir zamanlar ezan okunan Aziz Matyas Katedralinin fasulye sýrýðý gibi gökyüzüne týrmanan sivri kulesi, masalýn bilinmeyen bir diðer yüzünü tamamlýyor. Bir buçuk asýrlýk Osmanlý yönetiminden geriye kalan viraneye dönmüþ bir iki hamam. Her þeye raðmen Törük Utca’nýn tepesindeki türbeden, yeniden kilise çanlarýna dönüþtürülmüþ Kanuni’nin top güllelerinden baþka iz taþýmayan Estergon’a kadar ulaþan Tuna Nehrine, gül yapraklarý döküldüðünü görmüyor kimse. Kale giriþinde birkaç sarýklý mezar taþlarý ile sýnýrlý, çiçek açmýþ ýhlamur aðaçlarýnýn altýnda yüz elli yýllýk bir küçük mola, çigan gecesinde tadýlan Macar kulaþýnýn aðýzlarý yakan paprika acýlýðýnda! Ýlerde nehrin ortasýnda Arpad ve Margaret köprüleriyle birleþen yüz elli yýllýk saltanatýn saraya gözde yetiþtiren kýzlar mektebi, Margit adasý, bir has bahçe zarafetiyle, asýrlýk çýnar, meþe, kayýn ve köknar aðaçlarýnýn gölgesinde serinliyor.

Bir zamanlar þarap üretilen evlerin restorana dönüþtürülmüþ mahzenlerinde, Sinderella’nýn bal kabaðý arabasýna benzeyen dev þarap fýçýlarýnýn içerisinde, tahtalara sinmiþ üzüm kokusu ve Gerard tepesine ulaþan Macar rapsodilerinin canlý ritminde bir önceki geceden kalan bir hoþ hal, pelerin gibi sarýyor yorgun bedenleri. Kahramanlýk türküleri söyleyen yaþlý gazinin ceketini süsleyen sayýsýz madalyanýn esrikliðinde, Kahramanlar meydaný kaçýncý resmi törenine hazýrlanýyor.

Aþaðýda nehrin yanýndaki market holün tavanlarýnda, her boyda ve kesitte salamlar, yeni toplanmýþ mantarlarýn üzerine sarkýyor. El bombasý þeklindeki sert ve acý Macar likörü unicum ile tatlýmsý turþu kavanozlarý yan yana süslüyor raflarý. Tezgahlarda demetler halinde satýlan taze lavanta çiçeklerinin kokusu, bir üst katta canlý renklerle iþlenmiþ iri desenli masa örtüleri, çeyiz sandýðýndan henüz çýkarýldýðý hissini veriyor. Neþeli bir turist el iþi bir önlüðü birkaç Forint daha ucuza almak için yeþil gözlü sarýþýn satýcýyla pazarlýk etmeye çalýþýyor. Emekli Macar haným ve beyler sýradan günlük alýþveriþlerini yapýyor sessizce.

Geç vakitlere kadar kumarbazlara ev sahipliði yapan, nehrin kenarýna sýralanmýþ Türkler tarafýndan iþletilen klüpler ve gazinolar, yüz elli yýlýn silinmiþ izlerinden pay çýkarma telaþýyla uyanýyor her sabah. Opera binasýnýn soðuk güzelliðini, þehrin altýndaki sýcak su kaynaklarý yumuþatýyor ve her þey yolunda görüntüsü veren þehrin sakin havasý köy yollarýnda belirginleþen yoksul ama soylu huzurunu koruyor.

Serin avlulu eski taþ binalarýn duvarlarýndaki gizli grafiti mesajlarý þifreli yollarla ulaþmak istediði gönüllere kavuþmuþ sanki.
Özgürlük tepesindeki Rus heykelleri indirileli çok olmuþ. Þehir sonunda, týpký zeytin dalý taþýyan genç kýz gibi kendi yolunu kendi seçmenin alçak gönüllü maðrurluðunda özgürlüðün tadýný çýkarýyor.