türk edebiyatýnda örneðine rastlayamadýðýmýz, fransýz dillini bir yandan çok iyi kullanýp bir yandan esneterek zenginleþtiren boris vian'ýn gerçeküstücülükle yoðurup arabesküstücülük formatýnda aktardýðý aþk serüveni günlerin köpüðü;

fareyle birlikte altý kiþiden oluþan kiþiler arasýnda ön plana çýkan iki kiþi arasýnda geliþen aþkýn ve nilüfer çiçeklerinin acýmasýz intikamýnýn anlatýldýðý roman kýsa bir roman ( 48 saatte ancak o kadar uzun olabilirdi )... basitliðin mükemmelliðe dönüþtüðü sonunun yanýsýra ; iliþkileri "bütün çirkinler öldürüecek" "kýzlar farkýna varmýyor" daki alaycý üslupla eleþtiriyor, para kazanmayý ve satýn almanýn bilinçaltýna gönderme yaparak tutunduðu roman ; "kýrmýzý ottaki" inatçý düþ gücünü sergiliyor...
hikayede "kýsa zaman" kaygýsý taþýnmayabilir ama romanda kendini birçok yazarda sürekliliði saðlama açýsýndan hissettiriyor.günlerin köpüðünde zaman kavramýný mekanlarda oluþan gerçeküstü deðiþimlerle ve insan dýþý canlýlara yüklediði "fabl" özelliðiyle büyülü bir þekilde aþýyor vian.

içindeki eþyalarla birlikte chole'nýn içindeki nilüfer büyüdükçe aþk ve evlilik evinin gitgide çürümesi, yosun baðlamasý , pencerelerin küçülmesi , hem yukarýda bahsettiðim kýsa zaman sendromunu aþýyor hemde aþkýn sadece bireylerin kalbinde yaþanmadýðýna klavuzluk ediyor,,,yine arabesk bir þekilde aniden saçlarýna aklar düþen aþçý , suskunluk yemini eden fare gibi satýlmak zorunda kalýnan kokteyl piyanosu gibi bir çok etken "jean paul sartre" hayraný olan umarsýz üçüncü karakterin olaylar karþýsýndali süren umarsýzlýðýný unutturuyor...
daha ne demeli bilmiyorum hangi kitap her okunuþunda ilkkez mi okuyorum hissi verebilir ki
zaten romanda anlýk çarpýcý olaylar gibi populizm güdülmediði için kitapta olanlarý anlatmakta sakýnca görmedm, hata sonu bile rahatlýkla söylenebilir, her okuyan beyninin büyüklüðü oranýnda anlayacaðý için bu acýmasýzlýk olmazdý. neyse acýdým hadi...