Ameliyata gireceði saate dakikalar kalmýþtý. Oðlu ve kýzýnýn ellerini sýmsýký tutmuþtu. Yataðýnýn altýnda birisi çok derin bir kuyu kazmýþ ve onu gizlemiþti sanki. O kuyuya düþmekten, çukurun dibine geldiðinde bir yerlerini kýrmaktan ve yardým istese bile sesini duyuramamaktan korkuyordu. O kuyunun içinde kýrýklarla sonsuza dek acýyla yaþamaktansa, ölmenin daha iyi olacaðýný düþündü.

Hemþire gelip “ Kol saatinizi ve aðzýnýzdaki protezi çýkarýn!” dediðinde son bir kez kol saatine baktý. Yataðýnýn karþýsýndaki duvarda asýlý saatten daha ileri olduðunu farketti. Bu çok iyiydi iþte… Fazladan korkmuþtu. Hayattan çaldýðý üç dakikalýk bir rahatlamayý ödül olarak sundu kendine. Hemþirenin beyaz yerine pembe giyiþi kendisinde hemþireye sarýlma ve omzunda aðlama isteði uyandýrdý. Kendisine beyaz giymeyi hiçbir zaman yakýþtýramamýþtý. Doktoruna kalp ameliyatýyla ilgili ilk sorusu “Çok korkuyorum; ameliyattan baþka bir çözüm yok mu? ” olmuþtu. Doktorundan, ameliyattan önce cesaret iðnesi vurulduðunu, hastanýn böylece rahat bir þekilde ameliyata alýndýðýný öðrenmiþti. Hemþirenin elinde tuttuðu iðne cesaret için olmalýydý.

Dýþarýda yaðmurun þarkýsý güçleniyordu. Damlalarýn düþtüðü her þey farklý bir týný doðuruyordu. Bazen forte* ve trilli**; bazense puandorklu…*** Fa anahtarýyla açýlmýþtý ve belki de hüzzam peþrevinin son hanesi artýk teslime baðlanýyordu. Þah damarý devr-i kebir**** usulüyle meþke katýlýyordu. Daha az önce cesaret iðnesi vurulmamýþ mýydý? Belki de yanýlmýþtý. Evet evet… Bu bir aldatmacaydý. Bir doktorun kendisini bu kadar kolay kandýracaðý doðrusu hiç aklýna gelmemiþti.
…
…

Tam dokuz tane ýþýk topu vardý tepesinde. Kendini bir güneþ gibi hissetti. Kutsal bir sezi aldý baþýný döndürdü. O kadar kuvvetliydi ki, doktorlarýn yeþil önlüklerinin üzerinde defalarca ön yýkamaya raðmen çýkmayan kan lekelerini zar zor görüyordu. Zaten hiçbir deterjan reklamýnda bir cerrahýn üzerine sýçrayan kanlarýn lekesiz temizlenebildiðini görmemiþti.
Annesine gördüðü rüyayý anlattýðýnda eðer yeþil varsa hayýrlýydý anlamý. Zira yeþil cennetin kapýsýnýn rengiydi de ondan. Maskelerin ardýndan biri: “ Hayri Bey az sonra sizi bayýltýcaz. Sakýn korkmayýn her þey yolunda gidecek. Birazcýk diþinizi sýkýn!” dedi. Kendisiyle dalga geçen bu çok bilmiþ beye : “Aðzýmda diþ mi var ki sýkayým!” dedi aðzýnýn içine sarkmýþ dudaklarýnýn binbir gayretiyle. Bir sivri sinek ýsýrdý kolundan sonra. Hiç istemediði kadar uyuyamamak istiyordu : gözlerini ayakta tutacak bir deðnek arýyordu etrafta. Bir doktorla göz göze geldi. “ Evladým, kalbime istediðinizi yapýn; ama Mehlika’mýn oturduðu odaya asla girmeyin!” dedi. Cerrahlar birbirlerine baktýlar; omuzlar ve kaþlar yukarý kalktý ve indi. Ýþlerine koyuldular ardýndan.

Az önce bu adamla neden göz göze geldiðini düþünüyordu Doktor Hasan. Kendini ameliyathanedekiler arasýnda en iyi bulmaca çözücüsü seçilmiþ gibi hissediyordu. Kutsal bir görev aldýðýný düþünmeli miydi? Piþmandý, bakmaz olaydý Hayri Bey’in gözlerine. Bir sýr oldu masada duran adam. Dilsiz ve kör bir sýr.

Zaman hýzla geçiyordu. Göðüs kafesinin ardýnda korkak kedi gibi titreyen kalp gözükmüþtü. Doktor Hasan ilk ameliyatýný yapýyormuþcasýna gergindi. Alnýndaki ter yüzüne boþanýyordu ýpýslak. Gözyaþýnýn mý, yoksa alnýndan akan ter damlasýnýn mý daha hýzlý yere düþtüðünü düþünüyordu. Hangisi daha aðýrsa mutlaka oydu. Aðlamak daha kolaydý; emekse çok aðýr. Daha bunun gibi kaç tane kalp, yakasýna yapýþýp: “ Ne olur bir þeyler yap!” diye aðlayacaktý ellerinde… Bu kalp kesinlikle rahatça atmalýydý. Hastasýnýn bayýlmadan önce ne demek istediðini sorup öðrenmeliydi.

“Katilin elleri býçaðý vurmadan önce feci titriyordu.” diyeceklerdi çevresindeki görgü tanýklarý Doktor Hasan için. Bu kabusla ýslanan maskesini deðiþtirdi. Oysa daha öðrencilik yýllarýnda ne kadar hevesliyidi bir kalp cerrahý olabilmek için. Ýnsan kalbi kendisi için bir yumruktan daha da büyüktü. Bir gün fen labaratuvarýnda ,hazýrladýðý ödevi sunmak için tahtaya çýkmýþ, masada duran kalp modelinin baþýna geçmiþti. Kalbin yapýsýný arkadaþlarýna anlatýyordu ki, sað kulakçýðý asýlý olduðu yerden oynattý ve çýkardý. Boþlukta rulo yapýlmýþ küçük bir kaðýtla karþýlaþtý. Kaðýdý cebine soktu ve ciddiyetini bozmadan devam etti. Sunumu bittiðinde alkýþlar ve elle kapanan tebessümlü aðýzlarýn fýsýltýlarý henüz susmamýþken hayatýnda okuduðu en güzel þeyi buldu kaðýtta : “Sen ne zaman kalbimi açacak olsan, kendine rastlayacaksýn daima. Seni seviyorum Hasan!”

Hemþirenin eline tutuþturduðu neþterin soðukluðunda uyandý bu imgelemden. Artýk toparlanmalý ve zavallý adamýn küskün kalbini tekrar neþelendirecek fýkralar yerleþtirmeliydi. Pýhtýlaþmanýn olduðu alanda dikdörtgen bir boþluk açtý. Hayri Bey’in yüzüne döndü gözleri bir kez daha. Sadece esenlik bulabildi. Ameliyathanedeki herkesin gözlerine bulaþtý bu yüz ifadesi.

06/05/05
Karacabey/BURSA

*Forte: Parçanýn güçlü çalýnacaðýný gösteren iþaret.
**Tril:Notada üzerine konulduðu sesi bir veya yarým ton üst tarafýndaki sesle sýk ve aralýklý tekrarlatan iþarettir.
***Puandork: Deðerlerin üzerine konulan ve süresini çalanýn belirlediði uzatma iþaretidir.
****Devr-i Kebir: Türk Müziði’nde genellikle peþrev tarzýndaki bestelerin ritm zamanlarýný belirleyen bir usuldür.