Kýrbaç



.............hastane yokuþundayým, epey can aldý bildiðim kadarýyla burlarda zaman. Þimdilerde yol geniþ takýlýyor kendi çapýnda, can pazarý tezgahlarý açýlmýþ üstelik..

..............Bir ýhlamur aðacý vardý sað tarafýmda, buram buram sýhhat kokardý. Hastaneye inat, trafiðe inat. Onu da kesmiþler ya ne fayda...

.............Kokunu özledim anne, umut kokardým sýðarken dizlerine. Þimdi bir dolu cep umut olsa ne? Ellerim ceplerimde, çýkaramam anne. Çýkarýrsam yol olurum özlemlere. Üzerime basýp geçerler anne. Utanmaz kahýr, utansa kahýr olmaz.

...........üst geçit alakasýz bir yerde, oraya kadar yürünür mü be adam! doðrula yolu iþte. en acýsýndayken bile zaman gülümsediðin gibi gülümse birde........




durakladým yol ortasýnda
bende ki seni düþündüm anne
çok aðladým mý doðduðumda?
yani hakettim mi burukta olsa gülümsemeyi?
yani göçebilir miyim anne?
kýrlangýçlar gibi
hatýrlanýr mýyým sonra ki seneye?


baksana anne, buraya hayat diyorlar
bir kaç adým ileride
hayat nedir sence
karanlýkta kaybolur muyum?
oysa kalmak isterdim en az bir kývýlcýmlýk
benden geriye
herhangi bir yerde, bir kaç kelime


...........ne zor deðil mi bir kaç adým fazla yürümek? oysa yazmak kolay olan. Her kalemi alan eline ya aþktan çeker, ya puþttan! ! !

............ ne katliam yapar gibi gelen hýz budalasý adam suçlu, ne de üþengeç beyinler bacaklarýna hükmedemeyen. Suç geçidi uzaða yapanda zaten.

..........hani iki adým fazla atarsak ileriye, yobaz oluruz vesselam! gözünüzde


kaldý ki isyan bayraðýný çekmiþ göndere
özgürlükler adýna kuþanmýþsýn körlüðü
gözlerinde þiþeden siperler yürüyorsun ateþe
nerden biliyorsun insan sadece çürüyeceðini?
gidip geldin mi?

'' O '' seni korusun insan
bana göre þek yok
sana göre ya gerçekse
kime söveceksin mahþerde
........
..........


ellerimin çamurunu yýka anne
toprak kokulu elini öpmeye geldim...

Ali Aydoðdu