insan olmak zormuþ dostum     
sevmek tüm kötülükleriyle dünyayý     
gerektiðinde de kötüleþmek     
artýk o eski adam olamayacaðýný     
gözlerinin umut ýþýklarý saçamayacaðýný     
kalbinin taþlaþacaðýný bile bile     
inadýna kötüleþmek     
sevememek doya doya     
aþýk olamamak     
aþk      
ah aþk     
karanlýk dünyanda açan çiçek     
zifte bulaþmadan çarpan     
bir küçük kalp senin için
gözlerinde umut, sevinç ve sen
yani kaybettiðin herþey
yýkabilirken tüm tabularý aþk için
kavuþabilirken sevdaya ve kendine
bilerek aslýnda kuþlar gibi özgür olduðunu
geçmiþ günahlarýndan korkup
karanlýk dehlizleri seçmek bir ömür boyu
ve insaným diyebilmek ondan sonra
piþkince yaþamak deðil
yaþayabilmeye çalýþmak
insan olmak zormuþ dostum
zor...