Umut susar, sessizce bekler çocuk...

Kýrkkanatlý bir kelebeðin uçuþu gibi,
Ne yetiþebilmek mümkün
Ne dokunabilmek

Yeþil susar
Mavi susar
Umut susar

Bir gidiþin ayak izleri kalýr
Kýrkkanatlý kelebeðin kanat izlerinde

Sessizce bekler çocuk
Yaðmurlar yaðar
Karlar, güneþler yaðar
Çocuk büyür

Derken;
Yandý kýrkkanatlý kelebeðin kanatlarý
Pul pul oldu döküldü
Sevda oldu
Yangýn oldu
Ölüm, yaþam oldu

Herkes seyretti
Uzaktan ve sessiz
Bastýrýlmýþ birkaç çýðlýk kaldý
Ateþten top büyüdü
Ama
Kimse anlamadý

Sadece o bir çift göz aðladý
Biliyordu
Düþeyazdý
Düþ aldý
Hayata yazdý
Ölüm aldý...

Derken; bir aþkýn tohumlarý serpildi yeryüzünün kurak topraklarýna. Çatlamýþ bir yüreðin hasret kaldýðý susuzluða inat eder gibi, sýzdý topraðýn unutulmaya yüz tutmuþ yüzüne.

Baktým
Baktýn
Baktý
Görmek için büyüdüðünü
Bekledim
Bekledin
Bekledi...

Ve yýllar sonra filiz verdi kurak topraklar. Sadece o bir çift göz gördü...