Türkiye Cumhuriyeti'nin temeli kültürdür -Atatürk
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Günümüz Diliyle Mevlana'dan Rubailer-2 sordum ney’e-sana kimdir cefa eden inlersin çýðlýk çýðlýða tek söz etmeden dedi ayýrdýlar beni þeker dudaklý dilberden gayri aðlamadan yaþamayý bilmem ben der ki gece - dostuyum ben sarhoþlarýn -meyin tiryakisiyim cümle baðrý yanýklarýn caniyim ben aþki bilmeyenlerin de beklerim eþiðinde ki her gece onlar için ölüm habercisiyim kadehtir aþk onun dudaklarýndan içmekle mutluyum aþk güveydir düðününün davulcusuyum ne zaman ki çalmazsam ben bu davulu ki iþler bozan aþka yeminler olsun anlarim ki iþe yaramazýn biri olmuþum uyaninca içilen sabah þarabýdýr aþk içinde gül bahçesi olduðum bahardýr aþk en iþsiz olmadýðým günde bile iþsizim ben and içerim iþe güce düþmandýr aþk kaçmadý o ay yüzlü seviyesizlerden kiþiliksizlerden ahlaksýzlýklardan-bayaðýlýklardan-terbiyesizliklerden vermek cömertliktir deme bana deme –deniz de kaçmaz iyilerden- kötülerden þeytan bile kaçardý-ama o kaçmadý ,iyiliðimizden sarhoþ bülbülden þarki dinlerim seni gönlüme ezgini söyler rüzgarýn uðultusu hangi suya baksam yarin hayali aah toprakta o tanýdýk kokusu sana yakin oldukça senden uzak anlarým yanýndayken bile senden ne kadar ayri sen olmak isterim oysa - ben seninle olmak deðil bu yüzden hep dertliyim yanýndayken baþtan aþaðý sayrý ben zaten sarhoþum ezelden sanma ki bu sarhoþluk neyin sesinden zaten yangýnlar içindeyim bu yangýným ne sudan ne ateþten aþkýn terazisinde öyle hafifim ki öyle iki batman daha yeðniyim bir hiçten bu gece aþkýn kederinden sarhoþum delice yakuttan þarabin kadehine deðmedik bile dert- hüzün-dalýp gitmek derinlere helal bu gece yalnýzca yalnýzca uyku haramdýr bize aþkýn ayý tam yuvarlak bu gece dolunaydýr sevgili bakmakta damlarýn kýyýsýndan anýlar gecesi bu secdeye kapanmalar ibadetler demidir aþk ki helal þarabýmýz olmuþ uyumak haram bize gidiþim de geliþim de senin köyüne gözümü alamam senden gönlüm hep sana -sana akmakta senin için tüm günahlarýný iþledim say yeryüzünün dünyaya geliþ sebebim sensin zira sesini duyunca sesim güzelleþir benim tanrýnýn verdiði her þey gibi sayýsýz ölçüsüz olurum beni yüz kez sattýn ama yine senin kölenim yine sat-sen sat beni-sen sattýkça tazelenenim sen ki canýsýn cihanýn seninçin caný da cihaný da kaybettim sen ki dünyanýn mehtabý ki ben yerimi göðümü þaþýrdým bana þarap sunma ey yar aðzýma uzat kadehi bana içir sarhoþum ki senden öyle aðzýmý yüzümü þaþýrdým dün gece incelik gösterip o yar geldi bana dedim ey gece sakýn sýrlarýmý aydýnlatma arkana-önüne iyi bak dedi gece-iyi bak sabahý nasýl getireyim iþte bak güneþ yanýbaþýnda her eksikten uzak bilirim kusursuz güzelliðini yaratan nakþetmiþ her zerresini neyleyim bilmek için iç evrenini ben beni bileli beri bilirim seni hayli zaman aþka dair bir þeyler bilmiþim canimi-yüreðimi-gözümü yar yoluna sürmüþüm þimdi bildim ki ayrý olsa da bir imiþ sevgililer meðer ben þaþýymýþým önceden-biri iki görmüþüm saki bana kýzýl þarap sunarsa neyleyim dolunayým benden buse umarsa neyleyim þimdi kavuþma vaktidir-býrakmak olmaz yarýna deli miyim ki þu anda yarýndan söz edeyim gece gitti ve hala sarhoþuz biz yarin devletindeyiz-iþimiz kendimiziz hem aþýk-hem gönülsüz-hem sevgiliyiz kalabalýk da biziz-hem bülbül-hem gül bahçesiyiz üzüm gibi ayaklar altýnda çiðnenmekteyim aþk ne yana çekerse o yana dönmekteyim sen bana –çevremde ne dolanmaktasýn?-dedin tozun sanma ki ben kendi çevremde dönmekteyim gezegenler gibi dönmeyi ben benden öðrendim dünyaya gelmeden önce de sonsuzlukta böyle dönerdim ey bana –sabýrlý ve sessiz ol –diyenler ey sabrý ve sükuneti alýn ben size verdim bana söv-ne dersen de-mestim sana o kirik dökük sözlerin ki bilsen ne hoþ gelir bana zehir sun hadi kadeh kadeh-bil ki þerbettir bana sana kesilmiþim ben-al teslimim-boyun eðdim-köleyim sana dün gece kaç defa batýrdýk adimizi vardýk o vefasýzýn eteðine el uzattýk onun tam kalbinin üstüne koyduk kalbimizi dün gece aynayý taþa çarptýk sevgilim dün yüzümü týrmaladý sarhoþlukla sanki yanaðým yanaðýndan laleler toplamakta dedim týrmalama yüzümü benim yüzüm ki doðalý beri yüzünün kýblesine tapýnmakta gönlüm gamýnýn tiryakisi olsun ey öylesine alýþsýn ki keder ona hoþ gelsin ey gönülsüz gönlüm kucakla yarin gamýný hadi sevgili kederini kendisi yüklenmesin göðsünde bi parça gönül olanlar aþkýna tutulmadan yaþýyor deðildir zülfünün zincirden buklesini görenler zincire vurulmak için gönlüyle delirir gönlünün ayaðýný zincirine vuranlar yok oldukça yeniden varlýk bulurlar ey bana þarap iç de sarhoþ olma diyenler içenler elbette sarhoþ olur gayri senin ilacýný neyleyim gözlerim yollarýnda kör oldu kaldý gayri neye yarar vefan gönül aþkýnla farýdý artik ne iþe yarar güzel sözlerin kederinden can da kül oldu-ciðer de yandý yaratan gönlümü dünya meylinden esirgesin gönlüm ki aþktan gayrisine eðilmesin ecel gelip de kapýma dayandýðýnda aþký býrakýp can derdine düþen gözden þikayetçiyim denizler kandýrmaz ki beni-ýrmak neye yarar gül bahçeleri isterim bana yetmez hoþ kokular yari yanýnda olana kaygý mý var tasa mý var bir ben bir de benim sabrým neyleriz-nereye kadar ne alçaklýk ne yükseklik olamaz sevdada hatta ayrýlýk da olmaz sarhoþluk da ne demek hafiflik-þeyhlik-müritlik kalleþlik-düþkünlük-rintlik hatta aþk ki padiþahtýr ama dikili bayraðý yok hak dinidir aþk ama yazýlý ayeti yok her aþýk bir avcýdan ok yemiþ yaralý av kendi kanýný içer ama ortada yarasý yok hala kabukla öðrenmeye kalkan sen özden uzak gafiller gafili iyi bak can içindedir sevgili bedenin özü duygu-duygunun özüyse can tenden-duygudan –candan geçersen bulunur sevgili git ey akýl hiç akýllý yok burada sana kil kadar yer yok aþk güneþi var burada ki her ýþýk mahkumdur karþýsýnda yok olmaya kapýn ki yurdumuz-otaðýmýzdýr zülfün gönül baðýmýzdýr her köþede bir kaç mum-üç beþ pervane dünya pervanemiz olan o mum bizim çeraðýmýzdýr aþýklýðýn sýrrýndan bi haber olanlar güya aþkýn sýrlarýný açýklayýp þöhret buldular namus diye aþklarýný gizli tutanlar bir ömür ayrýlýk derdiyle paralandýlar aþýklarýn bu çýðlýklarý sevinçtendir mum gelince susar mý hiç pervaneler geceden de gündüzden de aydýnlýk sevgili gel gel ey can-can ýþýðý seni beklemektedir þu gördüðümüz evren-þu dönüp duran gökyüzü tanrýnýn kudretinde bir tek andan da önemsiz tekmili her zerre bir timsah kadar büyüse o sonsuz deryada birer balýk gibi kalýr her biri daracýk gönüllerde bitmeyen bu kötülük neden aþk ki nedendir insanýn belini büken ten kafesinde gece gündüz her yere benimle giden onun için çýrpýnan bu gönlün savaþý neden Günümüz Türkçesinde þiirleþtiren:Adnan Durmaz
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © adnan durmaz, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |