--“ Vedalaþtýðýmýzý sanýyordum!”

--“ Yoo , sana öyle gelmiþ , içimdeki sevda beni henüz býrakmadý ki , sen kendi meþrebince bitirdin olayý , bana sormadýn ki...Ben sana buyur benle yaþa diom sen kalkmýþ yok” vedalaþtýk” diyorsun! Nereye vedalaþtýn güzelim!? Kimle vedalaþtýn , ben en son kapýdan çýkarken “ seni seviyorum “ dedim , demedim mi? Dedim...Eeee? O zaman ... Hoþ sen geçer dediydin...Bu muydu vedalaþmak...”Geçer” miþ... Bu ne yaz yaðmuru mu? Yaðdý geçti...Oldu ben de onu diyordum...Benim gözlerim yitik yitik bakarken nereye geçsin ki... Neyle vedalaþýyorsun kalbinle mi? Bak ben o konuda sana yardýmcý olamayacaðým...Benimki hala yerinde ve gayet normal atýyor...Sen atmasýna yardýmcý oldun þimdi de ameliyatý yarýda kesip “ diktik biz yarayý “ diyorsun... Güzelim içerde neþter unuttun...Acýtýyor...Aç önce yeniden yarayý , þevkatle yoður...Bak o zaman nasýl geçecek...Sen benden uzaktayken geçmiyor ki sevda...Gözden ýrak gönülden de mi? Bizde öyle yamuk yok...”

--“ Ya, saçmalama , o gün buluþmamýzda bir daha görüþmesek daha doðru olacak demedik mi? Sen bugün son günümüz demedin mi? Son kez sarýlmadýk mý?”

--"Ne sonu ? Yok caným ben iki dakka mizansen kurduk birbirimizi özlemek için oyun oynuyoruz sanýyordum...Ben özledim iþte hadi...Gelsene bu akþam kahve içelim . Bak çok ciddiyim walla özledim diyorum sana...Hem zaten yalnýzým , bilirsin ben korkarým akþamlarý yalnýz olduðumda, karanlýk öcüler...”

--“ Anlýyorum da yani o mizansen deðildi...Yani gerçekten bitti...Yani ben de bitti...”

--“ Nasýl bitti?”

--“ Bayaðý , yani türkçe olarak... Bitti..Artýk sevgili deðiliz...”

--“ Ne sevgilisi... Biz seninle hiç sevgili olmadýk ki...Yani mektup yazar gibi bile olmadýk “Sevgili bilmem kim ! “ Biz senle adý olmayan bir þeydik...Yani tutkumsu da kýrmýzý gibi...Hani sadece kýrmýzý...Ateþli yaw...Yalnýzlýk bazýnda yani... Her yalnýzlýðýmýzda birbirimizin kollarýnda avuntu buluyorduk , ben yemek yapýyordum , sen dostoyevski diyordun...Hani senin korktuðun denize bakýyorduk , sen korkuyordun ama yine de seviyordun ya...Hani þarkýlarýnda bile deniz vardý... Hýþýr hýþýr dalgalar...Ben dizlerine yatýyordum da sen sallýyordun bana inat... “Sallama” diye baðýrýyordum da sen gayet enteresan bir þekilde “seviyorum “ diyordun...Neyi seviyordun ; dizlerine yatmamý mý, beni kýzdýrmayý mý , dizlerini mi? Her cümlesinde aslýnda baþka þey söylemek isteyen bir adamýn bu lafýný ben kaç þekilde yorumlayabilirim ki? Hayýr belki hiç planýmýz yoktu ileriye dair ama...Bak ben geçen gün yaptým bir plan gel senle birkaç gün birlikte kalalým , sýðýr gibi evde otururuz , bilgisayar oynarýz , kitaplardan bahsederiz , hayattan bahsederiz , kavga ederiz , ben yemek yaparým , sen sofrayý toplarsýn , tuzluklarý cebine koyarsýn sonra unutursun orda .Sonra , seviþiriz yine...Sen bana dokunmayý daima sevdin...Di mi?!! Kime diyorum!???”

--“ Aslýnda haklýsýn hep sevdim...Yani teninin kokusunu ben de özledim , bana dokunmaný , gülüþünü , ürkek bakýþlarýný , kapý çarptýðýndaki irkiliþini , güçlü takýlýp aslýnda çayý paþa içmeni...Ufff , nerden çýktý þimdi bunlar , kýzým bitti iþte ya...Ben zaten tatile gidiyorum...Sen de git , ne biliyim yap birþeyler iþte...Yanlýþ anlýyor musun? Biz yanlýþýz , yani biz belki de hiç olmamalýydýk , yani o ilk karþýlaþtýðýmýz gün ben sana o mesajý hiç atmamalýydým...Veya sen bana gelip öyle þirin þirin gülümsememeliydin...Ben uyurken yanýmda kalýp saçlarýmla oynamamalýydýn...Bunun gibi ývýr zývýr þeyler iþte...Yani tehlikeli anlýyor musun? Ben baþtan yanlýþ bir adamým , zaten annen beni sevmiyor...Hah.! buyur iþte...Ayrýlmamýz için zaten bu bile yeterli...”

--“ Sen var ya! Neyse insanlar okuyacak bu dialoðu fazla argo konuþmak istemiyorum...Ama þunu söylemeden geçemeyeceðim : Sende süngersi bir yaratýktan daha az beyin var...Hayatýn boyunca sevgi istedin , aþk aradýn , seni kayýtsýz sevecek , eleþtirmeyecek bir kýz aradýn al buyrun karþýndayým , attýðýn bahaneye bak...” Annen beni sevmiyor zaten!” annemin de çok umurundaydýn...Güzelim , olay bizim deðil mi kime ne? Sen bana ilk günlerden beri “gitme , yanýmda kal “ demiyor muydun? Geldim iþte , gitmeyeceðim diyorum...”

--“ Artýk çok geç anlýyor musun? Yani geçen birkaç ay içinde çok þey deðiþti...Ben böyle bir ilgiye þu an dayanamayacak durumdayým... Yalnýz kalmak istiyorum...Bana kýzabilirsin , haklýsýn , belki de benim hatamdý hepsi...Her þey ortadayken ben seni kendime istedim , þimdi de senin duygularýný umursamadan bitti diyorum...Affet olur mu? Hadi git...”

--“ Kahve içmeyecek miyiz yani? “

--“ Hayýr...”

--“ Gece ben korkunç kabuslar gördüðümde , onlarýn rüya olduðunu söylemek için yanýmda olmayacak mýsýn yani? “

--“ Hayýr! “

--“ O zaman gidiyim ben ?”

--“ Evet...”

--“ Gidiyorum bak... Adým attým....”

--“ Farkýndayým ...”

--“ Durdurasýn gelmedi mi?”

--“ Geldi ama ...Sen git....”

--“ Ýyi ya, yalnýzlýðým sana emanet....”

--“ Bak geri almaya geleceðin þeyleri bana býrakma...”

--“ Hakikaten salaksýn sen! “

Salaktý , hakikaten salaktý...Ama ne yapalým seviyordu kýz O’nu yine de...