Eski bir resimle canlanýr hayallerin. Gözün dalar uzaklara, yine hatýrlarsýn. Kayan
yýldýza baktýðýnda, düþünürsün o da beni düþünüyor mudur diye? Farklý rüyalarda olduðunu
bile bile. Gecelerinde hayalini görürsün. Özlersin, özlersin. Son gözyaþý damlasý süzülünce
yanaðýndan, bir yaprak daha düþünce çýnar aðacýndan, kalkýp gitmek istersin seher
uykularýnda. Lanet edersin yaþadýðýna, yalnýzlýða, onsuzluða. Oysa üzerinden ne tenler,
ne düþünceler, seneler geçmiþtir, unutamazsýn.
"Kolay mý sandýn unutmak?
Neredesin Eros?
Yoksa sen de mi unuttun beni?
Gel de çýkar bu hançeri yüreðimden artýk!"
Yalvarýrsýn senin yapamadýðýný tanrým yapsýn diye. "O" da gelmez bir türlü...

   Kalkýp gitmek istersin þuursuzca, belki bulabilirim diye. Yüreðinin kýyýlarýna vuran son
aþkýný bulabilirim diye. Çok uzaklarda bir kadýný, ýssýz sokaklarda, suskun yollarda
ararsýn. Bu yalan dünyanýn zalim aþkýný arasýn. Yüreðindeki izi býrakan aþkýný arasýn.
Eski günleri hatýrlarsýn. Tekrar istersin o günlerdeki gibi mutlu olmak. Güzel günlerini
geri istersin. Yalvarýrsýn hayata son bir kez daha, yalvarýrsýn o sözü duymamak için
tanrýya. Hayatýný "keþke" kelimeleriyle doldurduðun için piþmanlýk duyarsýn.
"Keþke yaðmurun gözyaþlarýný dinleseydim.
Keþke kal deseydim!
Keþke hiç sevmeseydim..."