Her zaman benimlesin, öyle ki artýk varlýðýna katlanamýyorum. Yýllardýr giyilmekten eskimiþ, modasý geçmiþ bir giysi kadar býktým senden. Bir an geliyor, “git” demek istiyorum, suyun dibinde nefes alamayan bir insanýn çaresizliði ile. Diyemiyorum, çünkü gerçekten gitmenden ölesiye korkuyorum.
     Hatýrlar mýsýn, ilk kez ben ilk okula baþladýðým gün tanýþmýþtýk, hani þimdi bana ufacýk görünen o iki katlý gökdelene yalnýz baþýma gitmem gerektiði gün. Küçücük ellerimi tutmuþtun hani, “korkma, ben yanýndayým. Kimse sana bir þey yapamaz” demiþtin, yýllardýr deðiþmeyen o yumuþacýk sesinle. Sesine tüm sevgini yüklemiþtin, ama benim korkularýmý da. Beraber korkmuþ, beraber cesaret bulmuþ ve beraberce okul kapýsýndan içeri girmiþtik. Yýllardýr, beraber yürüyoruz.
     Ben sana çok vefasýz davrandým, biliyorum. Ama baþka türlüsü gelmedi, gelemezdi elimden. Sense, hiç fark etmemiþ gibi davrandýn, sessizce, her ihtiyaç duyduðumda ortaya çýkmak için sabýrla bekledin beni. Her aðladýðýmda, sen avuttun, her güldüðümde ben seni unuttum. Küsmedin. Biliyorum þimdi, sen beni hep sevdin.
     Kimi zaman, senden dayak yedim. Hatýrlar mýsýn, baþýma defalarca vurup, “aptalsýn, sen aptalsýn” dediðini. Ben hiç unutmadým ve kýzdýðýn aptallýklarý hep sana duyurmadan yapmaya çalýþtým. Beni defalarca yakaladýn, her yakaladýðýn aptallýðýmda ise, fark etmemiþ gibi davrandýn. Ama ben biliyordum fark ettiðini, iþte bu yüzden de senden nefret ediyordum. Senin çok bilmiþ tavýrlarýndan, her konuda söylenecek her sözü biliyor olmandan, çok sýkýldým. Aklýndan, duyarlýlýðýndan, sakinliðinden, soðukkanlýlýðýndan hep sýkýldým. Ama tuhaf bir acizlik duygusu içinde, sensiz hiçbir þey yapamaz oldum. Ne zaman baþým sýkýþsa, ya da en azýndan caným sýkýlsa sana koþtum. Beni hiç geri çevirmedin. Bunun için minnettar olmalýyým belki ama hayýr, ben hayýrsýz biriyim. Utanmadan, minnet duygumu rafa kaldýrdým iþte.
     Þimdi sensiz var olabilmeyi istiyorum, bu yüzden de sana git diyebilmeyi. Diyemiyorum, çünkü gitmenden ölesiye korkuyorum. Ama gitmelisin ve bunu ben dediðim için deðil, kendin bildiðin için er geç yapacaksýn, bunu biliyorum. Yine de gitmenden ölesiye korkuyorum.
     Gidecek misin, kendim?