çok oldu þiirlerle selamlaþmayalý
anlatmayalý içimden geçenleri
karanlýk bir kök üstünde otururken zaman
akasyalarý aðlattýðým çok oldu geceleri

kýþkýrtýcý bir yay çiziyordu ayýn yansýsý

camlarýný kýrdým kuytu odalarýmýn boyut boyut
havasýzlýktan korktum belli
makaslar alýp düþ kýpýrtýlarýmdan
kýrýk dökük aynalarda geçtim ýþýðýn kýrýlma yerlerinden
girip gölgelerin koluna sesini kýstým gecenin
ve baðýrdým nefesim yettiðince biriken sesimden

hey!.
aðaçlar
kuþlar
çiçekler
keresteden yapýlmýþ þu ev
tanýyorum renklerinizi

biliyorum giz dünyanýz var herbirinizin
evet tanýyorum sizi geri tepen baþdöngülerim
duyuyorum nefesinizi gizler ülkesinden

bakýn þu sýradýþý sur dýþý duvarlara..
suç ortaðýydý bir uçtan bir uca karanfillerin
ve sýrdaþýydý böðürtlenler þamandýrasý gözlerimizin

bir tutsaðýn özgürlük türküsünden
el gibi gelip geçse de umut
suçsuzu barýþa kavuþturdu
kýrýntýlarýný kazýlardan toplayýp ellerimle
kuþlarla savurduðum çok oldu kuzey yýldýzýna
ve gökkuþaðýna
**






bakýn
gökkuþaðý çiçek açtý
üzerinde hýncahýnç çocuk sesi...

(su)