ölmeden önce konuþturdular beni
adýnla aralandý titreyen dudaklarým
karanlýktý,
ayazdý ve yalnýzdým.
hiç kimse hatýrlayamadý seni

ölmeden önce konuþturdular beni
výnlýyan kurþun,
barut kokusu.
anlayamadým,
ölümmü güzel senmi
ruhumu sararken sonsuzluk duygusu

ölmeden önce konuþturdular beni
beni neden seninle vurdular
öyle bir hevesmiþim içinde
nasýl sardýlar gözlerine gündüzü,
kalbine geceyi nasýl koydular

ölmeden önce konuþturdular beni
öncemiz yoktu seninle
sonrasý hani olmayacaktý,
kalbimize korku dolmayacaktý
eðilip tuttu elimi çocukluðum
bana gülümsüyerek baktý

ölmeden önce konuþturdular beni
benden geriye bir þey kalmayacak
saçlarým ýslak.
gözlerim de üþüyor artýk,
kanýmsa hala sýcak
göðsümdeki yorgun kuþ
kýmýldasa rüzgar
uçacak