Giremediðimiz bir yýðýn konu baþlýðý, yazamadýðýmýz bir yýðýn sakatlanmýþ kelimeler... Sanki birbirine sýralanýþýndan deðilde bir türlü sýralanamayýþýnden dolayý sakat doðmuþlar öylesine... Yada doðarken ölmüþler. :)
masanýn üstünde duruyor hepsi, yazýp yazýp sonradan beðenmediðim buruþturduðum bir yýðýn kelime iþte!
Odam sessizdi, duvar saatin çelik sesinden baþka ses yoktu. bir sigara yakýyorum, odamýn içerisi benim ciðerlerime çektiðim þu sigaradan kokuyordu.
Ohh! diyorum... Etrafýma bakýyorum duvarlarda izole bandla yapýþtýrýlmýþ henüz çizmiþ olduðum bir yýðýn karikatür ve bir türlü gönderemediðim uydurduðum hikayeler...
Ve okuldayken yazdýðým bir kaç not ve asla unutamadýðým dolabýmda yapýþtýrýlmýþ bir kaç satýrým...
Camý açýyorum sigara kokmuþ odamý havalandýrmak için . Fakat! o da ne? odamdaki sessizlik 1-2 dakika sonra bozuluyor, bahçedeki azgýn kedilerin výyklamasý yüzünden hepside pencerenin yan tarafýnda bulunan bahçeyle birleþik duvarýn üstünde bulunuyorlardý. (valla ne yalan söyleyeyim mekanlarý uygundu havadardý, etrafta bir sürü aðaç ve çeþitli çiçekler vardý bol bol fotosentez yapabiliyorlardý iþte!) Sanki bir açýk oturum varmýþ gibi nazilli bardaðý gibi sýralanmýþlardý duvarýn üstüne, aile kavgasý galiba... Bir müddet onlarý izledim ve gülmeye baþladým, çok komik görünüyorlardý.
Telefonum çaldý. Kaydedilmiþ bir yýðýn cevapsýz arama, gönderilen bir yýðýn sms... Hepsi bekliyor cevabý verilmek üzere , hepsinde ayný soru nerdesin?
Nerde olduðumun ne önemi var, kendim bulunduðum yerde deðilsem...
Camýn önündeki sandalyeme sýrtýmý dayýyarak uzanýrcasýna oturuyorum. gözlerimi kapatýyorum bir düþ görüyorum doðup büyüdüðüm þehir... kendimi Ýzmir de görüyorum. Kordonda bir bantda oturmuþ körfezin deli dansýný izliyorum. Uzaktan gelen akardeon sesine kulak veriyorum mýrýldanýyorum, Nilüfer'in eski bir parçasý ''kapandý pencerem
þarkým sustu
fakat ne yazýk ki sokak boþtu...''
körfez güneþi yutarak geceye hazýrlanýyordu. Hava da çürük bir iðde kokusu vardý, ardýndan gelen körfezin yosun kokusu...
Karþýyaka akþamýn ilk saatlerinde birinci kordona yaklaþmýþ, duygusunu veriyordu.

Daha sonra yanýma gelen yosma çingene kýzýn bana baktýðý fala kýzýyorum, inanmak istemiyordum...
''uzun boylu'' dedi ve susturdum. Nasýl olduysa çingene kýzýn baktýðý falda düþlerime girmiþti. Duymak istemiyordum...
Acýdan, baskýlardan, korkulardan, kuþkulardan sýyrýlmýþ, salt kendi bedenimle gördüklerimin iliþkilendiði düþler...
Kahrolasý uyanmama neden oldu!

10-Mayýs-2005
14:02
Muðla