"Keþke insanlarýn ruhlarý ile birlikte bedenleri de yok olsaydý. O zaman en sevdiklerimizi kaybetmek belki de bu kadar acý verici olmazdý" dedi Yaðmur ve aðlamaya devam etti.
:: Baþlayalým... |
Gönderen: Orkun Levent BOYA / Ankara/Türkiye
|
7 Eylül 2005 |
|
| "Keþke insanlarýn ruhlarý ile birlikte bedenleri de yok olsaydý. O zaman en sevdiklerimizi kaybetmek belki de bu kadar acý verici olmazdý" dedi Yaðmur ve aðlamaya devam etti.
felsefi bir söylemden oluþan bu minicik öyküde gerçekten de pek çok anlam yüklü mü? Araþtýrayým bakalým ne anlamlar çýkaracaðým...
öncelikle sondan baþlayayým, "dedi Yaðmur ve aðlamaya devam etti." kýsmýnda, "dedi" sözcüðünden sonra virgül konmasý gerekirdi. Eðer bu konmadýysa Yaðmur burada hem isim hem de bir doða olayý olarak, yani iki anlamda da kullanýlmýþ olabilir mi?..
""Keþke insanlarýn ruhlarý ile birlikte bedenleri de yok olsaydý." giriþte yer alan bu cümlede ise, kastedilen beden, ölen geride kalanlarýn zihnindeki bedenler olabilir mi?.. Bir nevi, "kafamda öldüremedim" denilebilir mi?..
"Keþke insanlarýn ruhlarý ile birlikte bedenleri de yok olsaydý. O zaman en sevdiklerimizi kaybetmek belki de bu kadar acý verici olmazdý"
Bütününe baktýðýmda Montaigne'in bir sözünü hatýrladým...
"Ruh ve vücudu birbirinden ayýrmak, koparmak isteyenler hata ediyorlar: bilakis onlarý çiftleþtirmek, birleþtirmek lazýmdýr. Ruhtan istenecek þey bir köþeye çekilmek, kendi kendine düþünmek, vücudu hakir görüp kendi baþýna býrakmak deðil, ona baðlanmak, onu kucaklamak, sevmek, ona arkadaþlýk ve rehberlik etmek, öðüt vermek, yanlýþ yola saptýðý zaman geri çevirmek: velhasýl onunla evlenmek, ona hakiki bir koca olmaktýr"
Þüphesiz Montaigne bunu birey için söylemiþtir, baþkasýna deðil kendine bakýþýný anlattýðý -ný iddia ettiði- denemelerinde...Bu yönüyle baktýðýmýzda Montaigne dediði gibi, ruhla beden evliliðini gerçekleþtirebilirsek ikisini birden yok etmeyi saðlayabiliriz...
|
|