SÝROZ MASA

Külsüz, dumansýz,
Bir meyhane masasý daha var önümde,
Bembeyaz çarþafýyla,
Kirden, tozdan uzak, bir meyhane masasý daha…
Anason dahi sinmemiþ üstüne
Deterjan kokuyor, herkese inat
O azamet, o heybet, yeller býrakmýþ yerine
Jilet gibi duruyor adeta…
Oysa ki
Böylesine beyaz, külsüz dumansýz deðildir bu masalar
Mutlak yanýk izi olmalý bir yerinde
Ve en kýrýk camýn önünde durmalý,
Cilalý parkeler deðil
Kýrýk ahþaplar üzerinde…

Hayret
Tökezlemiyor, basýyor ayaklarý yere
Kaðýt falan da sýkýþmamýþ, bacaklarýna
Üstelik, herhangi bir delikte yok, hiçbir yerinde

Deðil, buralarýn deðil bu masa,
Ýhtimal, lüks bir yaþamdan kaçmýþ.
“Rahat” sevdasýna düþen, biz gibi,
atývermiþ kendini buralara…
Sahi, bizde böyle deðil miydik bir zamanlar?
Böyle tanýþmamýþ mýydýk,
En temiz halimizle, girmemiþ miydik içeriye?

Deðil, çok uzak deðil, elden ayaktan düþmesi

Kaðýt da sýkýþýr gün gelir,
Kýrýlýr en güvendiði, bacaklarý…