KAM / KAM’IN ÖLÜMÜ ÜZERÝNE BÝRKAÇ SÖZ

Ölü Bir Saðaltýcýnýn Anlattýklarý

Yok caným ,ne ilgisi var bunun tababetle.Týp doktoru deðilim,ne yazýk ki.Sihirli reçeteler sunamayacaðým size,amansýz hastalýklardan yýrtmanýz için paçayý,eðer sahip olsaydým bu formasyona...her neyse.

Kam’dýr,topluluðun vahþi dünya ile iletiþimini saðlayan.O bilir ve belirler hangi avlaðýn uygun olduðunu kan dökmeye,bilir o hangi oba’nýn uðruluðu karþýlýksýz býrakacak denli zayýf olduðunu.O bilir,Ülgen’in yanýna gitme sýrasýnýn kimde olduðunu,bilir o,Akene’nin hangi geyik postundan çadýrý onurlandýracaðýný.

Hiç kapýnýzý çaldý mý sizin,kýrgýn,yorgun,bunalýmlý bir yürek,çaldý benimkini.Buyurun oldu ilk sözüm,kekeleyerek yanýt verdi,”Bir ahbabýnýzdan aldým adresinizi,dostluðunuza ihtiyacým var”.Öyle ikircikli,güvensiz,kýrýlgandý ve umutsuzdu ki sesi.Anlat dedim yalnýzca,anlattý.

Kýsa sürdü ilk konuþmamýz,çarpýldým ikincisinde.Öyle bir anlattý ki kendini bana,sandým içinden çýkan diðer ben, konuþmakta kendimle.Saldýrdým apansýzca,haykýrdým bunun ne denli aptalca bir þaka olduðunu,ama birden vardým ki ayýrdýna;bahsettikleri,anlattýklarý þimdiye dek kendime bile itiraf etmediklerimi,edemediklerimi de içermekte.Ýnandým bir kez daha Tanrý’ya ve aþk’a.Hissettim eridiðimi,aktýðýmý hissettim,koptu kolum kanadým,sanýrým o da hissetti bunu.Ayrýlýrken sohbet için teþekkür etti sessizce, ‘bu sohbet bana çok iyi geldi’ dediðini iþittim.Öyle yorgun yorgundum ki,gittiðinde.

Bilir misiniz,þamanlar;ayný zamanda otacýsýdýr topluluðun,salt deðildir rahip.Saðaltýmda kullandýklarý da salt doðadan topladýklarý ot,bitki kökü,kurban edilen veya avlanan hayvanýn kemik ve iç organlarýndan oluþmaz.Bunlarla beraber ve bunlardan daha çok, þaman –topluluðun kendisine atfettiði ve - sahip olduðu iç gücünü,o göksel gücü kullanýr,saðaltmak için ilkel topluluðu ve mensuplarýný.

Kaptýrdým kendimi çoþkuya ,sonunda evet sonunda bulmuþtum onu,ve bakýn ki;mucizenin kutsallýðýna aslýnda bulan oydu,beni.Ruh ikizim,ruh eþim yani ve yardým istemektedir þu sefil bendenizden.

Kendini anlattý,hiç mi hiç sýkýlmadým dinlerken onu, bir baþka bedende-diþi bir bedende-yaþayan kendimle konuþuyordum,aslýnda.Teoloji’den konuþtuk,yöntembilim’den,çayýr ve orman mantarlarýndan,oltacýlýktan,aþktan ve aþksýzlýktan,dostluktan konuþtuk,evinden de.Evini anlatýrken,’bizim evde düzen ve disiplin gelir,herþeyden önce’ dedi.O zaman ayýrdýna vardým ki;ruh eþim evlidir bir cüce ile ve cüce, silmek / gizlemek için cüceliðini,sýðýnmaktadýr düzen ve disipline.Sizce nereden aranmaya baþlanmalýdýr,totalitarizm’in kökeni?

Günde birkaç kez ,herbirinde birkaç saat boyunca sürdü sohbetlerimiz,bazen o anlattý,ben dinledim,bazense ben anlattým o dinledi.Her görüþmeden sonra öyle yorgun öylesine yorgun hissettim ki kendimi,sanki Burak’a binip de fethetmiþim alem’i.O ise tam tersi her yeni görüþmede daha güvenli kendine,daha mutlu.Ve ifþa etti sonunda,”iyi ki tanýþtým seninle,iyi ki varsýn,seni seviyorum.”Evet gerçekleþmiþti mucize,ruh eþim seviyordu,beni.Haykýrdým,”sadece o kadar mý,bense aþýðým sana,hem de bildiðimden beri kendimi.”

Durakladý ruh eþim,ruhumun eþi,’yaþamýmý yeni bir hata üzerine kurmak istemiyorum dedi,ben de seni çok seviyorum ama,...Kader’.

Kam da karýþýr bazen iktidar kavgalarýna.Post’a talip deðildir çoðunca,post’a talip olanlardan birini kutsamaktýr iþlevi,Kutsal ruhlar ve topluluk indinde.Kam kaybederse kavgayý-genellikle taþýmasýna raðmen soylu kaný-yay kiriþi bile esirgenir kendinden.Kavgayý kaybeden þaman,Kutsal Ülgen’in deðil,Yerlik’in kam’ýdýr,çünkü.

Kader,evet kader.Eþ ruhlum’un ismi de kader’le ayný anlamý taþýyordu,zaten.Farkýnda olmamasý mümkün müydü,bu kavramýn içerdiði teslimiyetçilik,boyun eðmiþlik,bezginlik yanýnda;bütün bunlarýn farkýnda olmasýný da içerdiðini,bu kavramý kullananýn.Kendisine,Kader’i ve türevlerinden birini isim olarak seçen biri isyankardýr,kader’e de savaþ açmýþtýr aslýnda,ama farkýnda mýdýr bunun, ruhumun eþi?

Þimdilerde azaldý,seyrekleþti,ziyaretleri.Ýki-üç günde bir geliyor artýk,kýsaldý da.Biliyorum ki;artýk çok daha iyi hissediyor kendini.Attý kafasýndan intihar düþüncesini,sarýlýyor yaþama,hatta büyük olasýlýk cüce’yi de sevmekte,giderek.O güçlendikçe,güçten düþmekteyim,ben.Güçsüzleþtiktikçe ben, giderek güçlenmekte ruh eþim,ruh ikizim.O’nun ruhunu zehirleyenler her görüþmemizde biraz daha geçmekte bana,þu damalý yüreðim durmadan kanamakta; kan,akmakta ona.

Dün görüþtük en son.Sesi öyle güvenli,mutlu öylesine dingindi ki.’Seni çok seviyorum’ dediðimde,sýrýtýþý izledim sesinde.Sadece teþekkür etti.Oysa,oysa ki;daha önceleri,o kelimeleri duymak ve duyurmak için ne dolaplar çevirirdik birlikte,yönlendirirdik sohbeti.

Bakþý, salt iktidar kavgalarýna karýþtýðýnda deldirmez post’u.O, topluluðun peygamberidir,ayný zamanda da günah keçisi.Verimsiz geçen bir av dönemi,yeterince yapýlamayan uðruluk,ya da klan’ýn uðrulanmasý; baþlangýcýdýr son’un, kam için.Bakþý,topluluðun geleceðini tehlikeye atabilecek her bir geliþmede ilk hedefidir,iktidar ve topluluðun.Bakþý,önceden öngörmüþse tehlikeyi, kara kam olur,ondan bilinir kötülük,öngörmemiþse eðer,zaten kam deðil bir sahtekardýr.Her iki halde de delinir post,baþsýz kalýr beden.

Biliyorum ki,çok deðil önümüzdeki günlerde,en geç 10-15 gün içerisinde terkedecek beni eþ ruhum.Kavuþacak özgürlüðüne,koþacak cüce’nin esaretine,az kaldý,çok az kaldý.Ruhunu esir eden kötü ruhlar,tümüyle bana geçtiðinde,o iyileþmiþ olacak,bense.......

18 Eylül 2004,günlerden Cumartesi.En geç bu ayýn sonuna dek,-tanýyorsam eðer þu sonsuzluða dek yalnýzlýða mahkum edilmiþ,lanetli ruhumu-eþ ruhum terketmeli beni.Ýyileþmeli ve terketmeli,Bu olmazsa eðer, ya kurtulmuþumdur lanet’ten, ya da tanýmamýþým kendimi.Defalarca kez birlikte söz vermiþ olmamýza raðmen-asla terketmiyeceðimize birbirimizi- gerçekleþmeli bu,yoksa nasýl kurtulurum lanetten.Baþka çýkar yolu yok bunun.Azap çekmeliyim bu dünyada,azapta gerek þeytan.


Tekrarladým sözlerini.Sonsuzluða dek yalnýzlýða mahkum edilmiþ lanetli bir ruh’um ben.Öyle mi saðaltýcý,öyle mi?Yalnýz mý sanýrsýn,kendini,eþ ruh’un farklý mý senden?

Kam’ýn yaþamý da ölümü de bir trajediler yumaðýdýr,aslýnda.Kam,kötülükleri,kötü ruhlarý kovmak için bir bedenden Ülgen ile, Akene ile,daðlar ile, oba ile, nehir ile göksel olan ne varsa onlarla bütünleþir ve vecd içinde girer hastalýklý bedene,terkeder kendininkini.Bazen Þaman’ýn gücü yetmez Erlik’le ,Tamu ile,kötü ruhlar ile savaþmaya,iþte o zaman Þaman’ýn ruhu,dönemez tekrar bedenine.Ölmüþtür Þaman,Ruhu bütünleþir içinde bulunduðu bedenle,iyileþir beden.Yeni þaman artýk o’dur.

Sonsuzluða dek yalnýzlýða mahkum edilmiþ lanetli ruh, artýk yeni bir beden bulmuþtur.

Saygýlar sunarým

Hoþçakalýn


Meraklýsýna not: Kan, Orta Asya Þamani topluluklarýnda ortak bir atadan geldiðine inanan topluluk içerisindeki iliþkileri betimleyen bir kavramdýr,Ýbn Haldun’un ‘el asabiyye’ veya ‘asabiyyet’ olarak nitelediði kavramýn karþýlýðýdýr.Han,Khan,Kaðan,Hakan,Kaan vb. adlandýrma,tanýmlamalara köken oluþturmuþtur.Kam da kökenini ayný sözcükten Kan’dan alýr.

PS:Bugün 26 Eylül 2004 Pazar.Eþ Ruhlum,birkaç gündür ortalarda yoktu.Dün aradým kendisini ve ufak bir aile trajedisi yaþadýðým yalanýný söyleyip dostluðuna,dertleþmeye ihtiyacým var,lütfen gel dedim.Tamam dedi eþ ruh’um,gelmedi.Bugün iki kez aradým kendisini,ikisinde de telefon kapandý yüzüme.Eþ ruh’um artýk özgür


EK

Yukarýdaki yazýnýn yazýldýðý gün eþ ruh’um geri döndü ve itiraf etti.’Ruhum sana ait’ idi itirafýnda kullandýðý cümle.Aç bir sýrtlaný,yaralý bir ceylan yavrusunun peþinde sinsice dolanmaya zorlayan içgüdü ile ayný kökten kaynaklanan o erkeklik içgüdüsünün etkisinde,saldýrdým,’sadece ruh’un mu,herþeyinle istiyorum seni ben,benimsin,benim olmalýsýn’.Ürkmüþtü,kekeledi ‘sana ne verirsem vereyim,hep daha fazlasýný isteyeceksin,biliyorum’ dedi.Haksýz mýydý?Sanmam.

Takip eden günde bir telefon görüþmesi yaptýk kendisiyle.Konuþma içerisinde birden aðlamaya baþladý,sürdü konuþmamýz kesik kesik cümlelerle ve anladým ki;eþ ruh’um öyle bir aþkla sevmiþtir,sevmektedir ki beni benim kendime olan sevgimi de, o’nun kendisini sevmesini de benim o’na olan aþkýmý da bastýrmaktadýr,bu sevgi.Ýlk kez hissettim,böyle bir aþk’ý,çok da kudretliydim artýk,þeytan’ýn gücü vardý bende,yaradan’a aþýk atabilecek bir kudret mi vardý bende ne?

Hissettiklerimi açýkça söyledim,takip eden konuþmada,aþýksýn bana dedim ve de çok zayýfsýn,ben -ancak kendisine zarar verebilecek denli- zavallý ve sefil bir yaratýðým ama,dikkat et kendine,gerek net’te ve gerekse günlük yaþamýnda biri çýkar da karþýna,-benim gibi koca kafalý olmayan- mahveder hayatýný,affetmez naifliðini.Kekeledi,ben dedi ‘sadece seninle konuþtum,konuþuyorum,konuþacaðým bunlarý’.Ama ,vurmuþtum darbeyi biliyordum.

Bu son buluþmamýz,görüþmemiz oldu,eþ ruh’um ile.Bir mesaj geldi telefonuma,eþ ruh’umun veda mesajý.

Bir mesaja belki on mesaj ile yanýt verdim,son mesajýmda ben de elveda dedim o’na.Baðýrýyordu yanýtýnda,büyük harflerle ‘UNUTULMAYACAKSIN sana da elveda’.Haykýrdýðý nefreti miydi acaba?Emin deðilim.

Ne dersiniz,sadece bir sinek miyim ben, yoksa tanrýsý mý,sineklerin.Goldwin üstad bilir mi dersiniz, bu sorunun cevabýný?

Artýk gerçek bir Kam’a ihtiyacým var benim.Eþ Ruh’um kaçýnmakta kamlýktan.Oysa ki,henüz her þey yolundayken,anlatmýþtým bunlarý yaþayacaðýmýzý ve Kamlýk sýrasýnýn o’na geleceðini de söylemiþtim,bu arada.

Artýk daha çok seviyorum,Eþ Ruh’umun yaþadýðý kentteki yoðun Alevi kültürünün ürünü,birikimi olan koþmalarý,özellikle de ‘Telli turnam’ý.

Güle güle eþ Ruh’um güle güle.Yolun açýk olsun.Þefkat ve sevgi’ye olan açlýðýný çocuklarýna sarýlarak gider.Daha sýký sarýl onlara,býrakma.Beni ise unutma,unutama,zira ben asla unutmayacaðým,seni.Gittikçe eriyen bedenim ve çürümekte olan beynimin yanýnda senin acýlarýn,hüznün,yalnýzlýðýn ve paradokslarýný da katacaðým þu damalý yüreðime,iyileþtirmek,iyileþtirebilmek için kendimi bedenim ve beynimden parçalar kesip de katacaðým yüreðime,yeni bir yama bir yama daha...ELVEDA

Saygýlar sunarým

Hoþçakalýn