Hayatýn lüzumsuz savuruþlarý vardýr insanlarý. Kestiremezsin neyin iyi olacaðýný kendin için. Garip, tarifsiz bir boþluk oluþur içinde - tekerlek büyüklüðünde, sanki duygularýn çalýnmýþtýr.DEÐÝÞÝR TEPKÝLERÝN ORTAMLA BÝRLÝKTE. Korumaya çalýþýrsýn özünü "öz"ün ne olduðunu bilmeden.Hayatýný adadýðýn konular üzerine bir "aceba" iliþtirirsin, sapmaya baþlar hedeflerin. Söylemek istediklerin bir türlü çýkamaz dýþarý. Alakasýz sohbetlerin aranan insanlarý arasýnda alýrsýn yerini. Kendinden uzak yeni bir "ben" yaratýrsýn.Ýki bilinmeyenli bir denklemde sende bir bilinmez olursun sonunda. Bildiklerini tüketirsin. Bilinenlerin ve bilinmeyenlerin denk olduðu bir yaþamda kendini sýnayacak bir tahterevalli bulamamanýn sýkýntýsýdýr ruhunda yaþanan aslýnda. Uzakta olmak istersin - yakýnlaþmayý beklerken.Mesafe kavramýný yitirsin Zýrvalamak istediðin zamanlar, aðýr basar davranýþlarýn -aðýr olman gereken yerde de zýrvalamaya baþlarsýn. Hayatýn küçük oyunlarýnda piyon olduðunu unutup þah olmaya kalkarsýn.

Matematiðe de vuramazsýn ki yaþamý. Yoktur saðlamasý davranýþlarýn.Bölemezsin duygularýný,çarpamazsýn sevincini.Geriye bir tek çýkarma kalýyor, O da zaten hep kaybettiklerine eþit.
Bir þizofrenin penceresinden bakmak zordur sokaða.
Devrik cümlelerin aranan kadýný olupta, tecrübeden uzakta- mastar ekleriyle konuþulan bir yaþamda, farazi çýkarýmlar yapmak ne kadar da kolay olurdu oysaki.

Fazla uzuyor bugünlerde düþüncelerim, traþlamak lazým diyorum bu kendime-tutamýyorum kendimi.

ÖZLERÝN SÖZE DÖNÜÞTÜÐÜ BÝR YERDE YAÞAMAK MI-"SÖZ" LERÝN SÖZDE KALDIÐI BÝR HAYATA TAHAMMÜL ETMEK MÝ !

Kendine ezik bir zihinin kime faydasý olur .....

Bir delinin gülümseyiþi, bir kedinin mýrýltýsý, bir zihnin zýrvalayýþý, bir topuk sesi... birde kültablasýnda kendini tüketen insanlar. Týrmarhaneden týmar olmadan sokaða salýnanlar... týmarlanmayý bekleyenler... birde týmar tutmayanlar. Herkesin biraz sýyýrdýðý bir yaþam.....

Kurþun kalem kurþun askere karþý.