“Hiçbir þiir bize bir dünya görüþünün ana metinleri kadar açýk ve doyurucu malzeme sunmaz”
Eðer bu yanýlgýya saplanýr kalýrsak þiir orada önemini yitirir.Þiir uzaklaþýr,baþkalaþýr ve özgür kelimeleriyle,zýtlýklarý veya çeliþkileriyle tutsaklýðýný haykýrýr.Gerçek rengini çýplaklýðýyla gösteremez.
Tanýdýðýmýz biçimlerde yapýlmýþ yeni bir resim,bildiðimiz seslerden söylenen yeni bir þarký,aþina olduðumuz yargýlardan çýkan yeni bir sonuç olamaz o zaman þiir.Bütün dostlarýný yitirir.Öncelikle imgelerini ve metaforlarýný.

“Ýnsanoðlu anadilini öðrenirken kelimeler ve konuþmalar onun zihnine yalnýz anlamlarýyla girmezler,her kelimenin hatta her þeyin iþaret ettiði nesneyle veya kavrama baðlý yahut olmayan bir rengi,kokusu,týnýsý,sertliði,yumuþaklýðý,sýcaklýðý,soðukluðu ve burada sayamayacaðým bizim bilemeyeceðimiz bir çok özelliði de kelimeyle birlikte insanýn zihnine girer.Yada tersi olur.”
Bu yüzdendir ki kelimelerin deðeri büyüktür bizim için.

Diye yazmýþým.



Þiirler üzerine yapýlan eleþtirilerden sadece þu noktalama iþaretleri ve þiirin diðer yazýn sanatlarýyla bir tutulmasýyla ilgili kýsaca þunu söyleyeceðim.

Þiirde herkes noktalama iþaretlerini kullanýr veya kullanmaz.Þiiri yazanýn kararýdýr.

“Her kim þiir önemlidir,büyüktür derse,aslýnda ben önemliyim,ben büyüðüm diyordur.”

Þiirin önemsendiði ve onun büyüklüðünün belirtildiði bir bütünlük içerisindi ki düþünce yumaðý söyleme geçerse bu tespite inanmamak çok zor gerçekten.

“Çünkü þiir bu dünyada dahi insanýn kendini tanýyabilmesini mümkün kýlan bir imkandýr.”

Bunun öncesinde insaný yapayalnýz býrakan bir dünya olarak anlattýðý evrende çok önemli sayýlan kendini tanýma,farkýna varma ve kendini bilme sürecinde elimizde olan en dolu imkanlardan birisidir þiir.
Yaþamýmýzda izleyebileceðimiz veya takip edeceðimiz bir yol gösterici demek istemiyorum þiir için.Böyle bir görev veya iþlev yüklenemez ona.