Abuk subuk hikayeleri okuya okuya bir hal olduk zamanýnda. Kibritçi kýzýn donarak ölmesine mi üzülsek, tek bacaklý kurþun askerin kanalizasyona yuvarlanmasýna mý bilemedik. Bununla kalmadý masallar üst üste bizi sarsmaya devam etti. Büyük annemin kurtlar tarafýndan parçalanmayýp beni büyütmesine þükrederken Hansel ile Gratel’i bizim evde besleme yönünde ciddi eðilimlerim olduðunu hatýrlýyorum. Hansel’in ucundan týrtýkladýðý “pastadan yapýlmýþ ev” düþüncesi hep cazip gelmiþti bana ama büyünce bir de baktým ki zamanýnda o hikayeyi okuyan erkek çocuklar- þimdinin sapýklarý olup çýkmýþ, elma þekeriyle çocuk kandýrmaya çalýþýyorlar. Hikayelerdeki en beter tipleme ise Pamuk Prenses’in narsist üvey annesiydi. Gerçi hatunda evden kaçýp yedi cüceyle gününü gün ettikten sonra yakýþýklý prensi kaptý mý, evet kaptý. Bu masalý okuyan bir çocuðun evden kaçmasý kuvvetle muhtemeldir. Ben þahsen kendi çocuðuma bu tip masallar okumayý düþünmüyorum.
Ýþin aslý bu masallar çocuklarýn ne anlayacaðý ne de keyif alacaðý cinstendi. Yanlýþ anafikir çýkartmak içinde birebir eserlerdi. Hepsinin alt yapýsýnda bir eziklik söz konusuydu. Hikayeyi þekillendiren öðeler ise, genelde kompleks sahibi bir üvey anne ile o annenin zulmünden kaçan kýz çocuklarý olurdu.Telef olan erkek çocuklarýna pek rastlamazdýk hikayelerde. Erkek karaktere kurtarýcý misyonu yüklenirdi ve O da beyaz atý ile etrafta dolanýp, kendini görev günü için hazýrlardý. Bunca hazýrlýða raðmen gerekli hiçbir donanýma sahip deðillerdi aslýnda. Rapunzelde o kadar uzun saç, kül kedisinde ise o kadar anormal ayak numarasý olmasaydý görürdüm ben prenslerin durumunu.
Bütün bu zýrvalýklarýn ötesinde diðerlerinden ayrýlan tek bir masal var Alice Harikalar Diyarýnda. Gerçekten harikalar diyarýydý orasý.Yazarýn bir uyuþturucu tribinden yola çýkarak yazdýðý ve her seferinde “mantar”ý vurgulayan bir masal. O diyara giriþ bileti ve ayný zamanda olaylarýn kilit noktasýydý “mushroom” -Alice eðer bir þey yapmak istiyorsa mesela bu küçük bir kapýdan geçmek olabilir - boyunu küçültmek için mantar yemeliydi, eski haline gelmek için ise yeniden bir mantar daha tüketmeliydi- O diyarda her þey tripti; bitmek bilmeyen çay saatleri, sýrýtan kedi, kiþileþtirilmiþ iskambil kaðýtlarý…Bir de duvardaki sýkýntý Humpty Dumpty vardý ki insanda o yumurta adamý oturduðu duvardan aþaðý atma isteði uyandýrýrdý. Masal içinde Alice’in kýlavuzluðunu yapan karakter ise tavþandý. Hikaye boyunca Alice’in bu karakteri izleyip durmasýndan sonra Matrix filminde Neo karakterinin de tavþan takibine baþlamasýyla bende jeton düþtü tabi, bu tavþan takibinde bir keramet var!
Benim bu masallardan çýkarttýðým sonuç ne oldu derseniz evde kalmaya mahkum bir insan olduðumdur.Ne cüce arkadaþlarým var ne de üvey annem. Evden kaçýp meþhur olma yada koca bulma gibi bir durumda söz konusu deðil.Kýrmýzý baþlýðým olmadýðý gibi yiyecek mantarýmda yok. Yani öyle alemden aleme akan bir hatun olmadýðýmdan barda bir tavþana rastlama olasýlýðým da yok. Çakmak icat olduðundan bu yana kibrit aldýðýmý da hatýrlamýyorum ki kibriti çakýp bir dilek tutayým. Ama…kýrkbir numara bir ayaða sahibim. Yani bu ne demek oluyor! en yakýn camcýya gidip bir çift cam kestirip, tabanýný söktüðüm postalýma monte edip yýlbaþý partisinde kazara tekini düþürebilirim demek oluyor. Gerçi bende bu þans varken prensim (potansiyel sevgili adayý) postala bakýp geceyi bir travestiyle geçirdiðini düþünüp, herþeyi unutmaya karar verir ve bende yine bu þans varken saat gece onikiye vurduðunda balkabaðýna dönüþürüm ve hikaye kabak tadý verir.