Önüme kim çýkarsa takýp peþime
meydanlarý dolaþacam sabah olunca
ve doðan güneþe çevirip yüzlerimizi
"Eylem!"
"Eylem!", diye baðýracaz.
Yasalar beni suçlu bulacak biliyorum;
Ama yarasalara inat,
seni,
boynuma geçirip ilmeði
tabureyi tekmeleyecek kadar
çok seviyorum.

Bütün babalarýn elinde tahta kaþýklar
yas tuttuðumuz günleri ünler.
Tadýmlýk yemek gibi dilimin ucunda büyürken gazel
kollarýmý hücreye baðlayan genetik zincir
eladenizi'dir gözlerinden taþan.

Ben senin efe'ndim hani
diz vurup haktan yana
kalkmýþ dikilmiþtim zalimin önünde
ki yana yana dönmüþtüm etrafýnda senin
ve daðlar gezmiþ sevdalý
bir kuytuda vurulmuþtum.
Ah benim karanlýkta ýþýldayan sevgilim
güneþinin suyundan içip inleyen olmuþtum:
Mahpusluk bir þey deðil,
yanýklýktan!

Tam burasý iþte adýný yazdýðým yer
tamburasý rebap, cigeri kebap olanýn
birkez secdeye varmayan apak alný.

Tütünü býrakmýþým zaten...
Bir yanýk ezgi deðil mi yine
Taksim'de tüten?
Bir yanýmýz "Bir"
Bir yanýmýz "Mayýs",
sevmeyi en iyi bilen deðil miyiz
ellerimize verilse de hayatlarýmýz
yürümeyi bildiðimiz için biz.

Ýmdi þarkýlar söyleyen çocuklarýn omuzlarýnda yüklü güne
her öldüðüm kentin adý iþlenir
ve kýrmýzý gül
ve demet demet karanfil
hapishane önünde toplanan anneler
bozlak havasý deðil midir
geceyi damla damla eriten?

Ben her akþam kokunu býraktýðýn yerde uyuyorum
ve her akþam beher uykuya dalmadan önce
sendeki þafak için dizeler çatýyorum .

Sahnede türkü söyleyiþin benimle
omuz omuza yürürken inançla tutuþun yumruðunu havada
göz göze geliþimiz
sahnede, meydanda
ve uzay mekanda...

Ah Eylem'im
seninle göz göze geliþimiz
süreðenlidir ümitlerimizin þarkýlarýmýzda.

Susuyorum bu yüzden
ve inatçýyým...

Yani seni seviyorum!..