6 Nisan / 02:56...
Gece demlenirken Frank Sinatra'nýn kadife sesinde, bir þairin dudaðýna akmýþ þiirdir...


Atilla Ýlhan'ýn yoksul gramafon'undan geçip, ýssýz sokaklara
düþüncemin ucundan akýyorum..
Gözler beliriyor, sonra dudaklar, arasýnda acele bir git-gel;
süzülüyorum.

Aegina ýsrarla saatlerdir ayný þeyi söylüyor;
'ýrmaðýmýn sütüne durdu, bir dilek diledi aðacýmdan, bana baktý ve gitti...'

bir taþýn dibine çömelip, gözle zor seçilebilen bir böceðin ayak izlerine karýþýyorum. ufaldýkça ufalýyor gözlerim, ýrmaðým, þimdi'm ve sonra'm...

dilekler uçuþuyor dallarýndan, görüyorum.. anlatma gücünü yitirmiþ, kelimeleri öksüz býrakan küçük kýz beliriyor kendisine, uzuyor gülüþleri, sýpsýký bir duvar dýþýnda, tek büyüyen dünya deðil eteðinde...

ve bilmiyorum nedendir, karanlýða doðru ince bir esiþ gibi beliriyor tanrýnýn elleri düþecekken dünyanýn en ucundan, göz bebeklerime...
iþte 'tam bu ânda ne düþünüyorsun? ' diyen bir ses, bana bakan bir yeraltý rüzgârýnýn efsununu veriyor. çoðalýyorum, geceden kalmayým, gecedeyim, geceyim, geceye gebeyim...
Ama bilmemek ve bilmek istememek arasýnda gidip gelmeleri yok mu hayâli bandolarýn, geçiþleriYLe tekerrürleri öldürmeleri yok mu kanda...
hep o ses, duvar, kuyu... üç ifadelik bir dünya yaratmýþken ayaya, sýkýca kavrasam da bir ucu hep sana bakýyor, hep benden çalýyor, bize kaçýyor...



*üzerimde bir çift göz....

- masumum...
- sen hiç ceylanlarýn koþuþunu gördün mü yeþile(?)
- bilmiyorsun, sanmaktan öteye.
- adýný unut, masumluk, yeþil, ceylan, betimlenemez bir gravür gibi seril gözlerine zamanýn.
- deniyorum. yanýlsamalarýn ortasýndayým, ses desen düþeceðim, duvar desen kesilen olmak; ol'mak (!) , kuyu desen su deðil düþlerim; derin (!)


*üzerimde bir çift dudak...

- geceyi görüyor musun? Tenine vuruyor, anýmsama gibi.
- san ki, gece beni büyüyor.
- hadi al ellerini.
- nereye.
- sonsuza....


*üzerimde bir çift hisüzgü...

- sana akýyorum
- akmaktasýn, nokta oluyorsun, büyüyorum sýzlamaktasýn...
- içimde bir ses'sin, duyma beni, týkanýk bir ses yolu gibi, bana kapan, beni ört, gizle öptüðün yerimi.
- sað yanýmda, ýrmaðýmdan akýyor, tuttuðum her dilek. Ayak izlerine karýþtýðým bir böceðin, sessiz uðultusuna, tanrýnýn eliyle susuyorum. Ay büyüyor, ilk dördün... kirpiklerim ýþýða ulaþtýðýnda ben sýzýmýn yeraltýnda, hatýrý sayýlýr büyüklükte bir aðaçla konuþuyor olacaðým, geceyle; yazýlmamýþ mitleri (!)