A-kord gerekli dilimize,
Söylediklerimiz ve yaptýklarýmýz tutmuyor,
Aðzýmýzda nihavend makamý; ellerimýz ýse ankara misket þakýrdýyor;
Yap(a)mýyoruz söylediklerimizi, detone oluyoruz geçiþlerde;

A-kord gerekli beynimize,
Gözümüzün gördüðünü beyin algýlayana kadar
Periþan oluyoruz;
Periþanlýðý seçmektense, kolayýna kaçýp hicaz dan vazgeçip,
Segah a yöneliyoruz; hoþ, onuda beceremiyoruz ya ..

A-kord gerekli hayallerimize,
Hayal edilmeyecek þeyleri hayal ediyoruz;
Bir gün sevilmek gibi;
Bir gün özlenmek gibi;
Bir gün mutlu olabilmek gibi;
Bir gün diðer insanlara yardýmcý olabilecek kadar güçlü
Olmak gibi;

A-k o r d g e r e k l i bizee !!

Eðer ki;
Salyangoz satýlan ortamlarda müslüman olarak yaþamaya çalýþýyorsak;
Eðer ki;
Çöp yýðýnýnýn ortasýna 2 sandalye 1 masa koyup ikametgah çýkarmaya çalýþýyorsak;
Eðer ki;
Müziðin týný sýndan ziyade, vucüt yapýlarýnýn hüküm sürdüðü piyasalarda ‘’çirkin’’ halimizle sanat yapmaya çalýþýyorsak;
Eðer ki;
Ustura þeriatýnýn ortasýnda kalem gücü kullanmaya çalýþýyorsak;
Eðer ki;
Gazeteleri sadece kalça resimlerini duvara asma amaçlý alýp tiraj arttýrýyor isek;
Eðer ki;
Enflasyonun ne durumda olduðundan ziyade, falan cý þahsýn bir sonraki sevgilisini öngörebiliyorsak;
Eðer ki;
Permit yuvasýna kurulmuþ fýrýnlarýn ekmeklerini bile bile çoluða çucuða yediriyor isek;
Eðer ki;
Giremeyeceðiz ortamlara girme hayali ile cebimizdeki borç fiþlerini kabartýyor isek;
Eðer ki;
Ekmek arasýna doðradýðýmýz domatesin baþka birine ait olduðunu bile bile gýrtlaðýmýzda geçirebiliyor isek;
Eðer ki;
Kandil gecelerinde kontor kalmadý bahanesý ile büyüðü küçüðü aramak yerine, meyhane dostlarýmýza meze ýsmarlýyor isek;
Eðer ki;
Cefayý sefa ya çevirmek yerine, sefa yý cefa ya çevirme kabiliyetimizi geniþletmiþ isek;

Eðer ki;

Bu ‘’eðer ki’’ ler de neymiþ, bizde daha ne ‘’eðer ki‘’ ler var diyebiliyor isek

B i z e a – k o r d l a z ý m ..

Beynimize – dilimize – ellerimiz e …

Wýth s e v g i